Διαγράψτε τις 24 Απριλίου, κρατήστε την 30η

sofokleousin.gr
Τι κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις Τσίπρα, Βαρουφάκη και τη συνάντηση με Ομπάμα
 

Ένα ακόμα βήμα συναίνεσης με τους Ευρωπαίους εταίρους και δη με τη Γερμανία κάνει η ελληνική κυβέρνηση και μάλιστα από την Ουάσιγκτον, με τον Γιάνη Βαρουφάκη να ευθυγραμμίζεται με την άποψη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι στις 24 Απριλίου δεν θα υπάρξει λύση αλλά πρόοδος. Η τοποθέτηση αυτή δεν αναιρεί όμως τη θέση του Αλέξη Τσίπρα ότι μέχρι τέλος του μήνα θα υπάρχει συμφωνία με τους θεσμούς, όπως ανέφερε χθες στο Reuters ο Έλληνας πρωθυπουργός. Η σημειολογία των δηλώσεων στόχο έχει να καταστήσει σαφές στους εταίρους ότι υπάρχει ακόμα χώρος και χρόνος για ελιγμούς, κάτι που ζήτησε άλλωστε και ο Μπαράκ Ομπάμα από τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Αναφερόμενος στο άτυπο χρονοδιάγραμμα της συνεδρίασης του Eurogroup στη Ρίγα, ο κ. Βαρουφάκης τόνισε ότι «δεν υπάρχει ποτέ μια ημερομηνία κλειδί, όλα τα πράγματα θα πρέπει να τα βλέπουμε συνδυαστικά και συσσωρευτικά, στις 24 Απριλίου δεν θα υπάρχει επίλυση, θα υπάρχει πρόοδος. Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε μετά τον Ιούνιο. Στόχος μας είναι μια καλή συμφωνία για την μετά τον Ιούνιο εποχή, μια συμφωνία σε διαφορετική αντίληψη από τις προηγούμενες, οι οποίες επέκτειναν το πρόβλημα, προσποιούμενοι ότι το είχαν λύσει. Δεν θα αφήσουμε καμία πέτρα που να μην αναποδογυρίσουμε, προκειμένου να βρούμε μέρος της λύσης από κάτω», τόνισε.

Η διαπραγμάτευση μπαίνει σίγουρα στην τελική ευθεία. Ομως, όπως φαίνεται στόχος των εταίρων είναι να υπάρξει μόνο μια εμβαλωματική λύση, η οποία θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να φτάσει όρθια αλλά ασθμαίνοντας στον Ιούνιο, μήνα που ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για το νέο πακέτο και που οι υποχρεώσεις προς την ΕΕ θα την αναγκάσουν να δεχθεί(;) έναν επώδυνο συμβιβασμό.

Η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη ότι το παιχνίδι των καθυστερήσεων ευνοεί βραχυχρόνια τον ισχυρό, αναζητά διεξόδους από τις ψυχοφθόρες και χρονοβόρες διαπραγματεύσεις με κεντρικό ζητούμενο την ενίσχυση της πολιτικής ανεξαρτησίας και αυτονομίας και σε δεύτερη φάση την εξαασφάλιση οικονομικής επάρκειας. Αυτό ήταν άλλωστε το πνεύμα της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, η οποία όμως αποδείχθηκε ανεπαρκής, καθώς στην πραγματικότητα αυτό που πέτυχε ήταν τη διάσωση του τραπεζικού συστήματοςκαι την αγορά πολιτικού χρόνου αλλά χωρίς καθόλου χρήμα.

Υπ αυτό το πρίσμα μια ακόμη πολιτικού τύπου συμφωνία η οποία δεν θα ανοίγει τους κρουνούς της ρευστότητας και θα κρατά την Ελλάδα στην εντατική και σε φθίνουσα κατάσταση, θεωρείται ότι δεν μπορεί να αποτελέσει αυτοσκοπό. Ετσι στην κυβέρνηση αναζητούν επιμέρους σημεία συμφωνίας με τους εταίρους και τους θεσμούς, σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, με στόχο να τεμαχίσουν τη διαπραγμάτευση και τη δόση και να επιτύχουν έστω και μικρές εκταμιεύσεις.

Στο σενάριο αυτό ανθίσταται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος απαιτεί πλήρη συμμόρφωση από την κυβέρνηση, ενώ το ΔΝΤ προσφέρει ως λύση τη σύναψη νέας σύμβασης στη βάση μιας stand by agreement, μέσω της οποίας η Ελλάδα θα μπορούσε να εκταμιεύσει χρήματα ακόμη κα χωρίς αξιολόγηση, με επιτόκιο όμως που φτάνει το 4,5%.

Το πολυδαίδαλο και πολυπαραγωγικό σκηνκό θεωρείται δύσκολο να οδηγήσει σε λύση χωρίς την πολιτική συγκατάθεση των εταίρων, κάτι που αναγνώρισε και στις δηλώσεις του στο Reuters ο Αλέξης Τσίπρας. Ετσι η ελληνική κυβέρνηση κινείται παράλληλα επιζητώντας και λύσεις out of the box οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν ταυτόχρονα ως μοχλός πίεσης προς τους εταίρους αλλά και ως σωσίβιο σε περίπτωση ρήξης. 

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι επαφές με τους Ρώσους, τους Κινέζους και τις ΗΠΑ, οι οποίες αν και ετερόκλητες μεταξύ τους όλες εντάσσονται στη γεωστρατηγική σκακιέρα και επιτυγχάνουν την αύξηση του πολιτικού διαμετρήματος της κυβέρνησης και της επιρροής της χώρας.

Η προσπάθεια ευθυγράμμισης όλων αυτών των παραγόντων πάνω σε μια γραμμική εξίσωση ώστε να επιτευχθεί λύση εντός του πλαισίου αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη καθώς και οι εταίροι επιμένουν σε ένα παιχνίδι διαρκών ανατροπών το οποίο καταλήγει εν τέλει στα τεχνικά κλιμάκια, διαδικασία που μόνο τώρα έχει αρχίσει να δέχεται η ελληνική κυβέρνηση.