Αγώνες και Αγωνίες της Δημοκρατικής Αριστεράς

17 Nov, 2014, ipyxida.gr

του Κώστα Αρχοντάκη

Ένας βίαιος κύκλος επίθεσης του κεφαλαίου κατά των δυνάμεων της εργασίας αλλά και επί των δημοκρατικών θεμελίων του κράτους είναι το γεγονός σήμερα. Η αριστερή πολιτική σκέψη ήταν αυτή που άλλη μια φορά αντιλήφθηκε ορθά την εκδήλωση, την κίνηση, και τις επιπτώσεις της κρίσης, που στο πέρασμα της καταρρακώνει τα μεσαία και φτωχά στρώματα και τις χώρες του νότου στην Ευρώπη.
Οι Έλληνες κατονόμασαν ήδη τις κυβερνήσεις που τους οδήγησαν σε αδύναμη θέση. Το έδειξαν στις εκλογές του 2012, όταν οι πολιτικές δυνάμεις τις μεταπολίτευσης που κυβέρνησαν, υπέστησαν εκλογική αποδοκιμασία.
Η ανάδειξη και η πτώση της ΔΗΜΑΡ
Η ΔΗΜΑΡ αναδείχτηκε εκλογικά για πρώτη φορά το 2012 ως πολιτική δύναμη σύμμαχος των αδύναμων στρωμάτων, για να υπερασπιστεί τους αγώνες και τις αγωνίες τους μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Η συμμετοχή της στη διαχείριση της κρίσης, αμέσως μετά την εμφάνιση της στον πολιτικό στίβο, είχε στόχο την υπέρβαση της κρίσης με λιγότερες πληγές. Δεν κατόρθωσε να επιτύχει ως κυβερνώσα το “συμβιβασμό” με θετικό πρόσημο. Σε αντίθεση έδρασε με ασάφεια, παθητικότητα και τελικά οδηγήθηκε σε ήττα.
Η ΜΕΤΑρρυθμιστική άποψη
Η αντίληψη της ΜΕΤΑρρυθμιστικής τάσης, των πρώην μελών που αποχώρησαν, δείχνει να υπάρχει ακόμα, αν και σε υποχώρηση εντός της ΔΗΜΑΡ. Είναι τα μέλη εκείνα τα οποία αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η επ’αόριστο παραμονή της ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα, δεν υπηρετούσε την απαγκίστρωση της χώρας από το μνημόνιο αλλά συντηρούσε αυτούς που την οδήγησαν στην οικονομική και ηθική έκπτωση.
Τι θα υπηρετούσε η παράταση ενός διετούς και πλέον πολιτικού διάλογου με το ΠΑΣΟΚ πλην την απώθηση των μελών και φίλων που ελπίζουν στη νικηφόρα διεύρυνση της αριστεράς. Όλες οι παραπάνω σκέψεις με πισωγυρίσματα και μηρυκασμούς είναι η τροχοπέδη προς τα μπρος . Ουσιώδης η αδυναμία κατανόησης από στελέχη μας ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι μία.
Οι δυνάμεις της εργασίας και τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα
Σήμερα οι εκφραστές των οικονομικά ισχυρών συμφερόντων συνεχίζουν να κατηγορούν τις δυνάμεις της εργασίας ως υπεύθυνες για την κρίση, και για να τις επαναφέρουν στο σωστό δρόμο, μείωσαν μισθούς, συντάξεις, εργατικά δικαιώματα και το κράτος πρόνοιας. Επιπλέον, συνεχίζει να υλοποιείται μια διαδικασία διάρρηξης του συμβιβασμού μεταξύ α) της εργασίας και β) του κεφαλαίου (ιδιαίτερα του χρηματιστηριακού) με το δεύτερο να κυριαρχεί, καθώς και τη διάβρωση της Δημοκρατίας στο Νότο από τον νέο-φιλελευθερισμό. Ο Ευρωπαϊκός νότος, βιώνει το ισχυρό αυτό σοκ με την Ελλάδα στη πρώτη γραμμή. Τα λαϊκά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη παραμένουν σε εναγκαλισμό και υπερασπίζονται την άνιση ανάπτυξη και την άνιση διανομή του πλούτου. Είναι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που σπρώχνουν προοδευτικά κόμματα στον έλεγχο τους.
Η εκλογική ανάταξη της ΔΗΜΑΡ
Είναι χρέος να αξιολογηθεί αν η εκλογική ανάταξη της ΔΗΜΑΡ είναι εφικτή με όρους την πολιτική της αυτονομία και το δικό της ψηφοδέλτιο, καθώς είναι πλέον αργά να οικοδομηθεί η πολιτική αυτονομία, μέσα από ένα κόμμα σε κρίση και την αριστερά να βαδίζει σε πρωτόγνωρα μονοπάτια.
Και τώρα τι κάνουμε
Διάλογο στη βάση για κοινές διεκδικήσεις της αριστεράς, καθώς η απόφαση του 3ου συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ αναφέρει ότι η διαδικασία (του διαλόγου) δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε πρωτοβουλίες κορυφής αλλά θα πρέπει να προκύπτει από διαδικασίες κοινής πολιτικής δράσης στη βάση. Να υλοποιήσουμε τη συνεργασία με τις πολιτικές δυνάμεις που αναζητούν τη μετακίνηση του άξονα από τη συντηρητική στην προοδευτική κατεύθυνση. Πρέπει να αναδείξουμε τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας, που είναι ικανά να προκαλέσουν κινητοποίηση στο κόμμα και ελπίδα στην κοινωνία, αλλά πρωτίστως να επεξεργαστούμε μια πρόταση που θα οδηγεί στη νικηφόρα διεύρυνση της αριστεράς και της οικολογίας μέσα από σημεία σύγκλισης.

(Ο Κώστας Αρχοντάκης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς)