Η απάντηση του Φ. Κουβέλη για τη προεδρία της Δημοκρατίας

egiakoumis.gr
 

Στις βολές που δέχτηκε από στελέχη και βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, σχετικά με τα όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί σχετικά με την προεδρική εκλογή απάντησε ο Φώτης Κουβέλης, κατά τη σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Η Μαρία Γιαννακάκη κάλεσε από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ να πάρει θέση για την Προεδρία της Δημοκρατίας λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν μπορεί να συνεχίζεται τώρα αυτή η κουβέντα και μετά από ένα χρόνο σκληρής κριτικής να δίνουμε φιλί ζωής στην κυβέρνηση».
Στη διαφορά μεταξύ του «επαναστατικού» «δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία της Δημοκρατίας και του «αμήχανου» «δεν μου έχει γίνει πρόταση» αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Γιάννης Πανούσης, κάνοντας λόγο για ένα κόμμα «πασπαρτου» όπου δεν έγινε καμία κάθαρση μετά την ήττα, παρά μόνο έφυγαν οι λιγότερο υπεύθυνοι.
Ο Φώτης Κουβέλης κλείνοντας τη συνεδρίαση σήκωσε το γάντι και απάντησε στη κριτική στελεχών και βουλευτών που τον επέκριναν για αμηχανία και απροθυμία να τοποθετηθεί επίσημα αναφορικά με το ζήτημα της προεδρικής εκλογής.
«Δεν είναι θέση, συντρόφισσες και σύντροφοι, αν δεν έχεις κάτι συγκεκριμένο να βγαίνεις και να λες αποδέχομαι ή δεν αποδέχομαι, διότι λίγο πιο κει είναι η θέση του ψώνιου. Γι αυτό λοιπόν την κατάλληλη στιγμή, στη δεδομένη ώρα», απάντησε ο κ. Κουβέλης.

Δήλωση βουλευτών και μελών της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

30/08/2014

 
Οι συνθήκες διεξαγωγής του έκτακτου συνεδρίου, μετά την εκλογική συντριβή, καθιστούν αναγκαία την διαμόρφωση σαφούς πολιτικής πρότασης με στόχο την ανάταξη του κόμματος, ώστε να συμβάλει στην αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής και στη διασφάλιση της προοδευτικής σταθερότητας.
Η διαμόρφωση θέσεων με βάση την παραδοσιακή λογική των συνεδρίων δεν συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση και δεν απαντά με σαφήνεια σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Στόχος μας πρέπει να είναι η δημιουργική ανασυγκρότηση του κόμματος. Το ελάχιστο, στα όρια της ύπαρξης, εκλογικό ποσοστό δεν επιτρέπει γενικότητες.
Στα πλαίσια αυτά προτείνουμε πέντε σημεία, τα οποία με σαφήνεια θα καθορίσουν το εκλογικό στίγμα της ΔΗΜΑΡ:

1. Διεξαγωγή του συνεδρίου στα απολύτως απαραίτητα χρονικά όρια (2- 5 Οκτωβρίου).
2.  Η ΔΗΜΑΡ και ο πρόεδρος της δεν εμπλέκονται στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας με πρόταση των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
3. Διασφάλιση της οργανωτικής και πολιτικής αυτονομίας της ΔΗΜΑΡ, ως κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Πολιτικής Οικολογίας, με προοπτική της αυτόνομη κάθοδο στις προσεχείς εκλογές.
4. Η Δημοκρατική Αριστερά θα συμβάλλει στην προσπάθεια διαμόρφωσης προοδευτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας, ώστε να ανατραπούν οι συντηρητικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της συγκυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.
5. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων είναι απαραίτητη η συνολική αλλαγή των δομών λειτουργίας του κόμματος και της ηγετικής ομάδας, η οποία θα κληθεί να τις υπηρετήσει.

Ανδριοπούλου Σοφία
Βουκελάτος Κώστας
Γιαννακάκη Μαρία
Γκαρμπούνης Χρήστος
Γραικούσης Νίκος
Ιωαννίδης Γιώργος
Καρατζόλα Ελένη
Κυρίτσης Γιώργος
Κωλέττη Χριστίνα
Μαλέλης Σταμάτης
Παγκάλου Έφη
Πανούσης Γιάννης
Παπαθεοδωρόπουλος Τάκης
Παππάς Γιώργος
Πετράκος Χρήστος
Σταυρόπουλος Χρήστος
Τζιάς Παύλος

του Κωνσταντίνου Ζούλα , kathimerini.gr

Το πολιτικό  αδιέξοδο στο οποίο τείνει και πάλι να αυτοεγκλωβιστεί η ΔΗΜΑΡ κατέδειξε η χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ο. και της Εκτ. Επιτροπής. Τρεις βουλευτές της και συγκεκριμένα οι κ.κ. Δημ. Αναγνωστάκης, Μαρία Γιαννακάκη και Γ. Κυρίτσης εμμέσως πλην σαφώς κάλεσαν τον κ. Φ. Κουβέλη να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του σχετικά με την προοπτική να διαδεχθεί τον κ. Κάρ. Παπούλια. Το κεντρικό, δε, επιχείρημά τους ήταν ότι συνιστά υποκρισία να ισχυρίζεται εσχάτως η ΔΗΜΑΡ ότι οι πολιτικές που καταγγέλλει ως καταστροφικές μπορούν να μεταβληθούν εντός των επόμενων μηνών και με το σκεπτικό αυτό τάχθηκαν υπέρ της «ανάγκης» το συνέδριο του κόμματος να προαναγγείλει ότι θα καταψηφίσει οποιοδήποτε πρόσωπο προταθεί για την ΠτΔ, ώστε να προκληθούν εκλογές.

Την άποψη αυτή υιοθέτησαν και τα στελέχη του Αριστερού Δικτύου, επιβεβαιώνοντας το πλήρες χάσμα που τα χωρίζει από την εκσυγχρονιστική τάση του κ. Σπ. Λυκούδη. Η τελευταία, όπως ανεμένετο, κατέθεσε γραπτή πρόταση αναβολής του συνεδρίου μέχρι να διασαφηνιστεί το σημερινό πολιτικό τοπίο. Να διεξαχθεί δηλαδή αφού ολοκληρωθούν οι συζητήσεις με τα άλλα κόμματα και, κυρίως, αφού ανακοινωθούν οι προτάσεις για τη διαδοχή του Κάρ. Παπούλια. Στο ίδιο κείμενο που θα κατατεθεί και στη σημερινή Κεντρική Επιτροπή, ο κ. Λυκούδης καλεί τον κ. Κουβέλη «να αποφύγει ακόμη ένα λάθος και τις συνέπειες που θα έχει», αφήνοντας να εννοηθεί ότι αν δεν γίνει δεκτή η εισήγησή του, εκ των πραγμάτων θα εξαναγκασθεί να αποστασιοποιηθεί οριστικά από τη ΔΗΜΑΡ.

Η έκπληξη, ωστόσο, της χθεσινής συνεδρίασης ήταν ότι με την άποψη Λυκούδη (τη διετύπωσε η κ. Ντ. Τσικαρδάνη) συντάχθηκε ο μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης του κ. Κουβέλη, Δημ. Χατζησωκράτης. Χαρακτήρισε αδιανόητο να οδηγηθεί το κόμμα σε ένα συνέδριο χωρίς την τάση Λυκούδη και απηύθυνε έκκληση να βρεθεί μια λύση έστω με την αναβολή του για τον Δεκέμβριο.

Η πλειοψηφία, ωστόσο, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η ΔΗΜΑΡ, «επισήμανε την ανάγκη να πραγματοποιηθεί το συνέδριο όπως έχει αποφασιστεί» (πιθανότερη ημερομηνία θεωρείται η 2α Οκτωβρίου) και έτσι από χθες το ενδεχόμενο της διάσπασης φαίνεται πιο κοντινό από ποτέ.

Συνεδριάζουν σήμερα ΕΕ και ΚΟ της ΔΗΜΑΡ

real.gr

Ρεπορτάζ: Ζαφειριάδου Μαριτίνα

Στην κοινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ και της ΚΟ του κόμματος, στρέφεται τώρα το ενδιαφέρον της Αγίου Κωνσταντίνου.

Με την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος να συνεδριάζει αύριο, Σάββατο, στην σκιά της δημόσιας συζήτησης που έχει ανοίξει γύρω από την Προεδρική εκλογή, με το όνομα του Φώτη Κουβέλη να βρίσκεται στο επίκεντρο, τα δύο όργανα καλούνται να ετοιμάσουν την πολιτική εισήγηση που θα κατατεθεί αύριο στο Σώμα του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος.

Την ίδια ώρα, δεν λείπουν οι εισηγήσεις για αναβολή του προγραμματισμένου αρχικά για τα μέσα Σεπτεμβρίου, συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ με πολλά στελέχη να θεωρούν ότι πρόκειται για ένα «συνέδριο-παρωδία» και την Μεταρρυθμιστική Τάση του Σπύρου Λυκούδη να έχει από την αρχή του καλοκαιριού ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συμμετέχει στις εργασίες του.

Ήδη, στη σημερινή κοινή συνεδρίαση Εκτελεστικής Επιτροπής και ΚΟ της ΔΗΜΑΡ, η Μεταρρυθμιστική Τάση αναμένεται να καταθέσει κείμενο ζητώντας την αναβολή του συνεδρίου και επιχειρηματολογώντας επί της σχετικής ανάγκης.

Για μικρή μόνο αναβολή, της τάξεως των δύο εβδομάδων μιλούν στελέχη της Αγίου Κωνσταντίνου, με βουλευτές του κόμματος όμως να θεωρούν πως κάτι τέτοιο είναι ανώφελο, αφού δεν θα έχει «κάτσει η σκόνη» από την συζήτηση γύρω από μία ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Φώτη Κουβέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Και αυτή η συζήτηση διχάζει περαιτέρω τη ΔΗΜΑΡ, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα σε ένα κόμμα που ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από την συντριπτική του ήττα στις ευρωεκλογές του προηγούμενου Μαΐου.

Επίσημη πάντως θέση της Αγίου Κωνσταντίνου παραμένει η ανάγκη, η όλη συζήτηση γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να γίνει στον κατάλληλο χρόνο, οπότε και το κόμμα θα πάρει συγκεκριμένη θέση εξετάζοντας την χρονική και πολιτική συγκυρία της εποχής.

Στο μεταξύ, αναταραχή είχε προκαλέσει στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ εν μέσω θέρους και η φήμη περί μη υποψηφιότητας του Φώτη Κουβέλη εκ νέου στην ηγεσία του κόμματος, κάτι που διαψεύστηκε ευσχήμως από τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Χρήστο Μαχαίρα την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά για πολλούς συναρτάται πλέον και με την στάση που θα κρατήσει τελικά ο Φώτης Κουβέλης στο θέμα της προεδρικής εκλογής.

Λεωνίδας Κύρκος: Τα δάκρυα και αίματα της Αριστεράς

badiera.gr

Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια χωρίς τον Λεωνίδα Κύρκο, τον ιστορικό ηγέτη της Ανανεωτικής αριστεράς.

Δύο σύντροφοι του Λεωνίδα Κύρκου, ο Θανάσης Αθανασίου και ο Νικηφόρος Σταματάκης, αναφέρονται στην εικόνα ενός γνήσιου, ανιδιοτελούς αριστερού που δίδαξε ήθος και ανοίχτηκε με ένα μοναδικό τρόπο στη κοινωνία. Του πολιτικού με τις αιχμηρές πολιτικές αλήθειες, που καθρεφτίζει την δραματική πορεία της ελληνικής Αριστεράς τα τελευταία 70 χρόνια. Του ανθρώπου, που δεν φοβήθηκε την γενναία και ειλικρινή αυτοκριτική και κριτική αντιμετώπιση ενός παρελθόντος που, όπως και να το έπαιρνε κανείς, ήταν γεμάτο χαίνουσες πληγές.  Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα The Insider τον Σεπτέμβριο του 2011.

______________________________

Ο Λεωνίδας Κύρκος, ο ευπατρίδης της πολιτικής, ο ανιδιοτελής και ρομαντικός Αριστερός, στο σώμα του οποίου χαράχτηκε με δάκρυα και αίμα η πολύπαθη πορεία των αγωνιστών της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ώς σήμερα, έφυγε από κοντά μας. Δεν πρόκειται εδώ, εμείς, να αποτιμήσουμε το ρόλο και τη συμβολή του στην αριστερά και τους λαϊκούς αγώνες από την εθνική αντίσταση και τον Εμφύλιο μέχρι σήμερα. Δεν θα μιλήσουμε για στρατοδικεία και θανατικές καταδίκες, για εξορίες και φυλακίσεις, για την ΑΥΓΗ και την ΕΔΑ, για τους δημοκρατικούς αγώνες, τη δικτατορία του 1967, τη διάσπαση του ΚΚΕ, τη μεταπολίτευση, την ίδρυση και την πορεία του ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΑΡ, τον Συνασπισμό της Αριστεράς…  Είναι δουλειά του ιστορικού, που σίγουρα θα βεβαιώσει ότι ο Λεωνίδας υπήρξε το απόλυτο πολιτικό ον. Ήταν πάντα εκεί. Όρθιος, ανήσυχος, επινοητικός, στοχαστικός, πιστός στα οράματα για έναν κόσμο ανθρώπινο, για την κοινωνία της ισότητας και των δικαιωμάτων, τον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.

Τον Λεωνίδα τον γνωρίσαμε πριν από τη δικτατορία του 1967, ως ηγετικό στέλεχος και βουλευτή της ΕΔΑ, ως ρήτορα στη βουλή και λαϊκό αγωνιστή στις λαϊκές εκδηλώσεις των σκληρών ακόμη, τότε, ημερών. Ο Λεωνίδας δεν ήταν ο απόμακρος καθοδηγητής. Ζυμωνόταν με τη ‘μάζα’ και έπαιρνε οξυγόνο απ’ αυτήν. Ανήκε στον ηγετικό πυρήνα της αριστεράς χωρίς να γίνει ποτέ ‘νομενκλατούρα’. Ήταν οραματιστής, ρομαντικός, ακόμη και ‘Δον Κιχώτης’.

Η πίστη του στο κόμμα, η κομματικότητά του, ο ομολογημένος από τον ίδιο φιλοσοβιετισμός του, τον έκανε να ανέχεται πάνω από το κεφάλι του –μέχρι τη διάσπαση του ΚΚΕ του 1968 – εγκάθετους ‘καθοδηγητές’, με αμφισβητούμενες ικανότητες και αμφισβητούμενο ήθος. Να ανέχεται με στωικότητα και περίεργη κατανόηση συμπεριφορές υποτιμητικές για το πρόσωπό του… Βλέπεις, είχε το ‘μειονέκτημα’ της αστικής καταγωγής του, δεν ήταν γνήσιος προλετάριος!

Τον Λεωνίδα τον γνωρίσαμε από πιο κοντά στη φυλακή μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Ζήσαμε τη γνήσια αγωνία του για την πορεία της αριστεράς και του τόπου. Τον αγώνα του για την νίκη των δυνάμεων της ανανεωτικής αριστεράς. Τον ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα, τον αγώνα των ιδεών πάντα με ανθρωπιά, με μέτρο και ηπιότητα. Δεν θα άκουγες από τον Λεωνίδα ύβρεις ούτε θα έβλεπες συμπεριφορές επιθετικές και εχθρικές απέναντι στους ιδεολογικούς αντιπάλους. Μπορούσε να είναι άτεγκτος στην πίστη του για την ανανέωση των ιδεών του μαρξισμού χωρίς να γίνεται μνησίκακος, απαξιωτικός, αλαζονικός. Η πολιτική, η εσωκομματική διαπάλη δεν έπαιρνε διαζύγιο από την ηθική. Όταν ολόκληρη η ιστορία του φορέα της κομμουνιστικής Αριστεράς, είτε υπό την παράνομη είτε υπό τη νόμιμη μορφή του, χαρακτηριζόταν από την ολοκληρωτική, σταλινική και ζαχαριαδική νοοτροπία της στηλίτευσης και εξόντωσης του αντιπάλου, όταν, δηλαδή, η ηθική είχε εκτοπιστεί οριστικά από την πολιτική, ο Λεωνίδας έδινε ένα μέγιστο μάθημα πραγματικής ανανέωσης ιδεών και συμπεριφορών. Έτσι αποχτούσε νόημα και βάθος η λέξη «σύντροφε».

Ο Λεωνίδας αγαπούσε πραγματικά τους νεολαίους συντρόφους του είτε συμφωνούσαν είτε διαφωνούσαν μαζί του. Έβλεπε στους νεότερους την ελπίδα για φρέσκες ιδέες, για συμπεριφορές χωρίς τα τραύματα και τις παθογένειες του αριστερού παρελθόντος. Χαιρόταν να κουβεντιάζει και να κάνει παρέα μαζί μας. Κι εμείς, καταλαβαίναμε ότι είχαμε μπροστά μας έναν άνθρωπο που ήταν αυτό που φαινόταν και φαινόταν όπως πραγματικά ήταν. Χωρίς μάσκες και υποκρισίες. Χωρίς ‘τακτικές’ και ‘παιχνίδια’.

Ο Λεωνίδας δεν έφτιαχνε κλίκες και δεν ραδιουργούσε για να ‘περάσει’ την άποψή του – πρακτική τόσο γνώριμη στα ηγετικά στελέχη που είχαν βγει από τη σταλινική μήτρα. Η αξιοπρέπειά του δεν του επέτρεπε να χρησιμοποιεί τέτοια μέσα. Ήταν ανοιχτό βιβλίο. Διαλογικός και διάφανος στις επιλογές και τις συμπεριφορές του. Είχε τη μεγαλοσύνη να επαναφέρει στην τάξη όποιον ασκούσε αθέμιτη πολεμική για λογαριασμό του απέναντι σε στελέχη που δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις του. Επεδίωκε να μην είναι ποτέ διχαστικός, ούτε στο εσωτερικό του κόμματος ούτε στην κοινωνία. Η στάση του αυτή δεν ήταν ‘τεχνική’ και δεν πήγαζε μόνο από θεώρηση ‘πολιτική’. Ήταν στάση ζωής που πήγαζε από την ιδιοσυγκρασία του, την αγωγή του, τον ψυχισμό του – ίσως και από τραυματικά βιώματα του παρελθόντος.

Ο Λεωνίδας αφιέρωσε τη ζωή του στην αριστερά. Επίσης, και την περιουσία του. Δεν πλούτισε από την πολιτική, ασφαλώς, αντίθετα, φτώχυνε με την αριστερά. Έζησε λιτά, απέριττα, φτωχά, σαν ασκητής. Ο εαυτός του πάντα σε δεύτερη μοίρα. Ας υπομνήσουμε εδώ και το αυτονόητο – αν και όχι και τόσο, ύστερα από τη μεταπολίτευση και το πολιτικό παζάρι των εξαγορών… Ότι, δηλαδή, οι όποιες φιλοδοξίες του οριοθετήθηκαν αμετάκλητα στο αυστηρό πλαίσιο της Αριστεράς, σε αντίθεση με άλλους, πολλούς, ‘σκληρούς’, παλαιούς και νεότερους, που έγιναν, άμεσα ή έμμεσα, λάφυρα μιας διεφθαρμένης εξουσίας… Εκείνος είχε κλείσει ερμητικά τα αυτιά του στις πολυποίκιλες σειρήνες της εξουσίας έτσι ώστε οι υπόγειοι και μη ψίθυροι εσωκομματικών καλοθελητών – που ερμήνευαν (!) την έμμονη, είναι αλήθεια, θέση του για συγκλίσεις και ενότητα σαν εξουσιομανία και προσχώρηση – να παραμένουν μετέωροι για να θυμίζουν τι θα πει ντροπή και διαπάλη χωρίς αρχές.

Ας μας επιτραπεί μια πιο προσωπική ομολογία. Με τον Λεωνίδα, σε πολλές θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές του, από τη μεταπολίτευση και ύστερα, βρεθήκαμε –και είναι γνωστό αυτό– ‘απέναντι’. Δημόσια, καθαρά, δημοκρατικά. Δεν πάψαμε όμως ποτέ να τον σεβόμαστε, να τον αγαπάμε και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έπαψε και εκείνος ποτέ να μας αγαπάει. Οι πολιτικές διαφωνίες δεν μπορούν να θολώσουν την εικόνα ενός γνήσιου, ανιδιοτελούς, ανθρώπινου αριστερού που δίδαξε ήθος και ανοίχτηκε στην κοινωνία όσο κανένας άλλος πριν από αυτόν.

Με 1 εκατ. θα πληρώσουν τον σύμβουλο ξεπουλήματος ακινήτων

avgi.gr

Την ώρα που μέσα στον επόμενο μήνα αναμένονται οι αποφάσεις για το σχήμα των συμβούλων που θα αναλάβει να επιλέξει τα 1.000 πιο ώριμα προς "ξεπούλημα" από τη δεξαμενή των 3.000 πρώτων δημοσίων ακινήτων, η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου θέλει να προσλάβει και σύμβουλο διαχείρισης έργου που θα συνδράμει στο όλο εγχείρημα, τον οποίο και αναμένεται να αμείψει με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό του σχεδόν 1 εκατομμυρίου ευρώ!

Ήδη, η ΕΤΑΔ προκήρυξε διαγωνισμό με αντικείμενο «τη συγκρότηση ομάδας διαχείρισης έργου, η οποία θα είναι ο διαχειριστής του έργου (project manager) για την παροχή υπηρεσιών ελέγχου 3.000 ακινήτων και τεχνικής και νομικής ωρίμανσης προς αξιοποίηση 1.000 ακινήτων». Ο διαγωνισμός για την επιλογή project manager έχει καταληκτική ημερομηνία στις 15 Οκτωβρίου με την αμοιβή του συμβούλου να τοποθετείται στα 760 χιλιάδες ευρώ πλέον ΦΠΑ, ήτοι 934,8 χιλιάδες ευρώ... Δεδομένης και της βαθιάς κρίσης της ελληνικής οικονομίας, ένα τέτοιο ποσό χαρακτηρίζεται άκρως υπερβολικό και μάλιστα για ένα "ξεσκαρτάρισμα" των ακινήτων του Δημοσίου, τα οποία αναμένεται να "πέσουν" στον... βωμό του Μνημονίου.

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι ήδη "τρέχει" ο έτερος διεθνής διαγωνισμός, ύψους 6 εκατ. ευρώ, που προκηρύχθηκε τον περασμένο μήνα με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών διενέργειας τεχνικών και νομικών ελέγχων σε 3.000 ακίνητα του Δημοσίου, εντοπισμού των απαιτούμενων ενεργειών ωρίμανσης προς αξιοποίηση και η υλοποίηση των ενεργειών αυτών σε 1.000 από αυτά με καταληκτική ημερομηνία για τις 17 Σεπτεμβρίου.

 Το 65% σε προβληματικό καθεστώς

Οι εν λόγω διαγωνισμοί θεωρούνται αμφότεροι ιδιαίτερα σημαντικοί για το πρόγραμμα της... αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, δεδομένου ότι η ΕΤΑΔ έχει υπό την κατοχή της συνολικά περί τα 72.000 δημόσια ακίνητα, εκ των οποίων, όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, περισσότερο από το 65% του χαρτοφυλακίου της «βρίσκεται υπό προβληματικό νομικό καθεστώς».

Συγκεκριμένα, 28.234 κρατικά ακίνητα είναι καταπατημένα, 16.431 είναι αγνώστου νομικού καθεστώτος (δεν γνωρίζουμε ποιος και πώς τα χρησιμοποιεί κ.λπ.) και 1.697 είναι αμφίβολου νομικού καθεστώτος. Άλλα 10.626 ακίνητα είναι ελεύθερα και 1.435 είναι μερικώς ελεύθερα, δηλαδή δεν αξιοποιούνται, ενώ 7.386 είναι παραχωρημένα κατά κυριότητα και 1.322 παραχωρημένα κατά χρήση.

 Γ.Α.

ΔΗΜΑΡ: Αίτημα αναβολής συνεδρίου

του Κωνσταντίνου Ζούλα , kathimerini.gr

Tην κάθετη διαφωνία της με τη διενέργεια του συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ μέχρι να διαλευκανθεί το πολιτικό τοπίο και σε σχέση με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα διαμηνύσει εγγράφως τις επόμενες ώρες η εκσυγχρονιστική τάση του κόμματος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην αντίθετη περίπτωση θα διαχωρίσει την πορεία της από το κόμμα του κ. Φ. Κουβέλη. Η εξέλιξη αυτή, που θα μονοπωλήσει την αυριανή συνεδρίαση της Εκτ. Επιτροπής και της Κ.Ο. της ΔΗΜΑΡ, ήταν αναμενόμενη, δεδομένου ότι ο επικεφαλής της εν λόγω τάσης, Σπ. Λυκούδης, είχε σε ανύποπτο χρόνο προειδοποιήσει τον κ. Κουβέλη ότι δεν προτίθεται να νομιμοποιήσει με την παρουσία του ένα συνέδριο που θεωρεί παρωδία.

Το θέμα κατά πληροφορίες συζητήθηκε χθες κατ’ ιδίαν μεταξύ των κ. Κουβέλη και Λυκούδη σε μακρά συνάντηση που είχαν και στην οποία ο πρώην γραμματέας επιχείρησε να πείσει τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται το κόμμα αν εξαναγκαστεί εσπευσμένα να λάβει αποφάσεις σε τόσο θολό πολιτικό τοπίο. Και, μεταξύ άλλων, συζητήθηκε βέβαια και το θέμα της ΠτΔ, με τον κ. Λυκούδη να συμφωνεί με τον κ. Κουβέλη ότι είναι άκαιρη κάθε δέσμευση της ΔΗΜΑΡ για τις οριστικές της αποφάσεις, αλλά γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο να του εισηγείται την αναβολή του συνεδρίου.

Η επιχειρηματολογία της εκσυγχρονιστικής τάσης είναι απλή. Τα στελέχη της λένε ότι, εφόσον και επισήμως πια η ΔΗΜΑΡ υπονοεί ότι αν αλλάξει άρδην τις πολιτικές της η κυβέρνηση η Αγ. Κωνσταντίνου θα μπορούσε να στηρίξει ως διάδοχο του κ. Παπούλια ακόμη και τον κ. Κουβέλη, είναι αυτοκτονικό να επισπεύδει το συνέδριό της (έχει προγραμματισθεί για τον επόμενο μήνα). Πολύ περισσότερο, όταν σε αυτό θα υπάρξουν στελέχη της αριστερής πτέρυγας της ΔΗΜΑΡ που προφανώς θα πιέσουν τον κ. Κουβέλη να δεσμευθεί από τώρα ότι δεν θα στηρίξει οποιοδήποτε πρόσωπο ως διάδοχο του κ. Παπούλια, για να πειθαναγκάσουν την αλλαγή των πολιτικών μέσω εκλογών.

Το ενδιαφέρον είναι ότι τον κίνδυνο να αυτοεγκλωβιστεί η ΔΗΜΑΡ προκαθορίζοντας από τώρα τη στάση της για το επόμενο εξάμηνο τον συμμερίζονται και αρκετοί βουλευτές. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, αποφεύγουν να διαφοροποιηθούν από την επίσημη γραμμή η οποία παραμένει ότι το συνέδριο θα διεξαχθεί ακόμη και με την απουσία της εκσυγχρονιστικής τάσης, η οποία ήταν αυτή που κατ’ εξοχήν δικαιώθηκε προβλέποντας τον πρόσφατο εκλογικό αφανισμό του κόμματος.

«Σκίσαμε» τον Μπέκετ

 
Μαρία Χούκλη , protagon.gr

Τι να μας πει κι ο μεγάλος Ιρλανδός. Εντάξει, είναι ο ποιητής που ανέδειξε όσο κανείς το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά ας μην το κάνει και θέμα. Αν ζούσε θα διαπίστωνε ότι η σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα τον έχει ξεπεράσει. Η ελληνική, δεν το συζητώ, είναι copy-paste του «Ακατονόμαστου».

Παίζουμε την κολοκυθιά «να -γίνει -ή-να-μη- γίνει-πρόεδρος-ο-Κουβέλης» ή «έχουμε-δεν-έχετε-τους-180» όταν η χώρα είναι ρημαδιό από την κρίση και από τη συνταγή που εφαρμόστηκε υποτίθεται για την υπέρβασή της. Ταραζόμαστε από μεσαιωνικές κραυγές εναντίον του αντιρατσιστικού και της προστασίας της σεξουαλικής διαφορετικότητας, μας φταίει πάλι η Ρεπούση και ψάχνουμε τι λάθος έγινε κι ένας ερειπιώνας στην Κάτω Παναγιά αποτιμάται όσο ένα loft στο Μανχάταν. 

Είναι πλέον εμπεδωμένο σε Ανατολή και Δύση ότι η τυφλή λιτότητα, οι άστοχες περικοπές και ο φορολογικός στραγγαλισμός των μονίμως εύκολων θυμάτων στόμωσε την οικονομία και την κοινωνία. Δεν περνάει μέρα που να μην εμφανίζεται κάποιος έγκριτος οικονομολόγος από την αλλοδαπή ακόμη και από την πτέρυγα των ιεράκων που να μην τονίζει στο Βερολίνο ότι πρέπει να βάλει τέλος στη σιδηρά τιμωρία των «απείθαρχων» οικονομιών.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ανάπτυξη δια αρτοπωλείων, σουβλακερί και καφετεριών δεν δαμάζει τη θηριώδη ανεργία. Είναι πέρα από προφανές ότι πρέπει να τρέξει η χώρα πιο γρήγορα από τα τσάρτερ που κατεβάζουν ορδές τουριστών.

Ναι, υπάρχουν σκελετοί στην ντουλάπα. Ναι, υπάρχουν ακόμη συντεχνιακά στεγανά που αντιστέκονται. Αλλά τους κυβερνώντες τούς θέλω για τα δύσκολα όχι να κλαψουρίζουν κάθε τόσο «η τρόικα δεν με αφήνει, κύριε».

Είναι η κατάλληλη στιγμή -δείτε τι έγινε στη Γαλλία και τι διαμηνύει ο Ρέντσι στη Μέρκελ- να κινηθούμε πιο αποφασιστικά, πιο ευρηματικά, όχι ψηφοθηρικά. Όλοι θέλουμε να είμαστε αρεστοί, αλλά το πολιτικό προσωπικό πρέπει να είναι χρήσιμο!

Αν δεν μπορούν οι νυν ας πάμε σε εκλογές και να πάρουν την ευθύνη οι πολίτες. Διότι πολλά μας τα λενε και οι αντιπολιτευόμενοι. Πλησιάζει η ώρα που θα κριθούν τοις πράγμασι.

Αφού λοιπόν κινούμαστε στο Μπεκετικό σύμπαν τουλάχιστον ας υιοθετήσουμε εκείνο το «πρέπει να συνεχίσεις, δεν μπορώ να συνεχίσω, θα συνεχίσω». Διότι τούτη η παραλυσία είναι το αληθινό παράλογο.

Ασημίνα Ξηροτύρη: Δεν ψηφίζω Πρόεδρο της Δημοκρατίας

www.alterthess.gr

Η συζήτηση για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας συνδέεται με το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα, με το αν θα υπάρξει ένα προοδευτικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της και την αναδιάρθρωση του χρέους, τόνισε στο «Κόκκινο 93,4» η βουλευτίνα Α΄ Θεσσαλονίκης της Δημοκρατικής Αριστεράς, Ασημίνα Ξηροτύρη.Μιλώντας στους «Δύο Λύκους», τον Λευτέρη Αρβανίτη και τον Θεόφιλο Σιχλετίδη, η βουλευτίνα της ΔΗΜΑΡ τάχθηκε υπέρ της διενέργειας εθνικών εκλογών πριν από την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, λέγοντας χαρακτηριστικά πως δεν πρόκειται να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην παρούσα Βουλή. Σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα που αφορούν το πρόσωπο του Φώτη Κουβέλη, η Ασημίνα Ξηροτύρη σημείωσε πως ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να λύσει το θέμα που έχει δημιουργηθεί με μία δήλωση του.  Σε ότι αφορά το μέτωπο των πολιτικών συνεργασιών υπογράμμισε πως η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να συζητήσει κυρίως με το ΣΥΡΙΖΑ. 

Το συνέδριο, εμπόδιο για την πρόταση σε Κουβέλη

www.stifora.gr

Στο συνεδριακό σώμα της ΔΗΜΑΡ φέρεται να προσκρούει τυχόν κυβερνητική πρόταση για υποψηφιότητα του Φώτη Κουβέλη στην Προεδρία της Δημοκρατίας. 

Το Συνέδριο ήταν προγραμματισμένο για 12-14 Σεπτεμβρίου. Όπως, όμως, όλα δείχνουν, η Κεντρική Επιτροπή που θα συνέλθει το Σάββατο και την Κυριακή θα αποφασίσει την αναβολή του για μία ή δύο εβδομάδες.

Οι πληροφορίες, μάλιστα, αναφέρουν πως μάλλον είναι ειλημμένη η απόφαση της ηγεσίας για μεταφορά του Συνεδρίου στις 26-28 Σεπτεμβρίου. 

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η μειοψηφία υπό τον Σπύρο Λυκούδη –που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρασκηνιακές διεργασίες– ενδέχεται να παρέμβει ζητώντας την οριστική αναβολή του Συνεδρίου, κατ’ ουσίαν δηλαδή την ματαίωσή του.

Το Συνέδριο θεωρείται βέβαιον ότι θα λάβει απόφαση προκειμένου η ΔΗΜΑΡ να μην συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην παράταση του βίου της κυβέρνησης και συνεπώς θα δεσμεύσει κατ΄ αυτόν τον τρόπο τον Φώτη Κουβέλη να μην είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας. 

Ενδιαφέρον έχει και αν ο Φώτης Κουβέλης θα είναι υποψήφιος πρόεδρος εάν διεξαχθεί το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ ή θα επιλέξει να παραδώσει την ηγεσία σε άλλο στέλεχος. 

Οι πληροφορίες επιμένουν ότι τελικά ο Φ. Κουβέλης θα είναι εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία της ΔΗΜΑΡ, πλην, όμως, ο ίδιος αποφεύγει προς το παρόν τουλάχιστον να τοποθετηθεί επί του θέματος. 

Υπό αυτό το πρίσμα εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ το Σαββατοκύριακο, ενώ την Παρασκευή θα συνέλθει η Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματος. 

Ο Φ. Κουβέλης αναμένεται να αναφερθεί στη γνωστή του θέση στο θέμα της τυχόν υποψηφιότητάς του για την προεδρία της Δημοκρατίας. Εμφανίζει, ωστόσο, ενδιαφέρον αν θα ανοίξει λίγο περισσότερο ή όχι τα χαρτιά του. 

Η χθεσινή παρέμβαση του βουλευτή του κόμματος Γιάννη Πανούση δείχνει ότι αποδοχή τυχόν πρότασης από τον Φώτη Κουβέλη δεν θα συσπειρώσει ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ. 

Πλην του Γ. Πανούση, υποψηφιότητα Κουβέλη, πριν από εκλογές, δεν πρόκειται να στηρίξουν η Μαρία Ρεπούση και όπως έχει δηλώσει, η Ασημίνα Ξηροτύρη. 

Ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει πολύ κοντά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Λυκούδης: Ο Κουβέλης θα ήταν ένας "πάρα πολύ καλός" Πρόεδρος της Δημοκρατίας

dou.gr

Με τα καλύτερα λόγια μίλησε για τον Φώτη Κουβέλη ο Σπύρος Λυκούδης στη σκιά των σεναρίων που θέλουν τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ να είναι ένας εκ των υποψηφίων για τη θέση του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας.

 

«Εγώ θα επιθυμούσα και προσωπικά και πολιτικά θεωρώντας ότι θα είναι ένας πάρα πολύ καλός πρόεδρος, να είναι πρόεδρος ο Φώτης Κουβέλης» ήταν η απάντηση του βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς σε δηλώσεις του στην πρωινή εκπομπή του MEGA.

 

Όπως είπε χαρακτηριστικά για τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, αναφερόμενος στις πιθανές θετικές αντιδράσεις από την υλοποίηση ενός τέτοιου σεναρίου, «ο Φώτης Κουβέλης είναι ο άνθρωπος που μπορεί να είναι η αναφορά και η συναίνεση της πλειοψηφίας στη Βουλή».

 

Μιλώντας για τη διαδικασία εκλογής ο κ. Λυκούδης εκτίμησε ότι η παρούσα Βουλή μπορεί να εκλέξει τον διάδοχο του Κάρολου Παπούλια αρκεί να βοηθήσει το κλίμα. «Έχει σημασία το κλίμα. Μέσα σε ένα κλίμα θετικότερων διεργασιών μπορεί κάποιος να δει και μία τέτοια εκλογή του Προέδρου», διευκρίνισε ο κ. Λυκούδης.

Προς νέο φιάσκο με τον ΕΝΦΙΑ

Ενας στους τρεις με ενεργό ΑΦΜ, χρωστάει στην εφορία. Κίνδυνος να χαθεί η έκπτωση φόρου για οφειλές λίγων ευρώ. Αύξηση 1,3 δις ευρώ στα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου.

του Θάνου Τσίρου  , 26 Αυγ. 14 , thetoc.gr

Αντιμέτωπη με τον κίνδυνο να ξεσηκωθεί ακόμη ένα κύμα αντιδράσεων λόγω ΕΝΦΙΑ και μάλιστα μεγαλύτερων διαστάσεων σε σχέση με αυτό που προκλήθηκε εξαιτίας της φορολόγησης των οικοπέδων εκτός αντικειμενικού συστήματος βρίσκεται η κυβέρνηση. 

Αιτία, η θέσπιση της διαδικασίας που προβλέπει ο νόμος για την παροχή έκπτωσης ή απαλλαγής στους έχοντες χαμηλό εισόδημα, σε πολύτεκνους και άτομα με προβλήματα αναπηρίας.

Ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένη η νομοθετική διάταξηουσιαστικά εξαιρεί τους πάντες ενώ είναι τόσο γενικόλογη που ουσιαστικά πετάει το …μπαλάκι σε ένα πρόσωπο - τον γενικό γραμματέα δημοσίων εσόδων- να αποφασίσει ποιος θα πληρώσει και ποιος όχι.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η προϋπόθεση για τη χορήγηση της έκπτωσης είναι τριπλή:

• Το εισόδημα να μην υπερβαίνει τα 9000 ευρώ - συν 1000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας.
• Ο ιδιοκτήτης να μην έχει στην κατοχή του κτίσματα επιφάνειας μεγαλύτερης των 150 τετραγωνικών μέτρων -το αν είναι διαμέρισμα στην Ηρώδου Αττικού ή αποθήκη στα ορεινά της Ηπείρου δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο.
• Να μην υπάρχουν οφειλές σε εφορία ή ασφαλιστικά ταμεία που να μην έχουν ενταχθεί σε καθεστώς ρύθμισης.

Την προηγούμενη Παρασκευή, στους βουλευτές που επισκέφτηκαν τον υπουργό Οικονομικών, ειπώθηκε ότι οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα ληφθούν υπόψη προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των πολιτών. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να αποδείξουν ότι δεν έχουν οφειλές στα ταμεία. Η συγκεκριμένη πληροφορία, είναι διάσπαρτη καθώς το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών) έχει τις πληροφορίες για όσους χρωστούν πάνω από 5000 ευρώ και το κάθε ταμείο χωριστά, έχει τα στοιχεία για τις οφειλές κάτω των 5000 ευρώ. Ακόμη όμως και αν διαγραφεί η προϋπόθεση για τις ασφαλιστικές οφειλές, η υπόθεση δεν απλοποιείται.

Τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το theTOC.gr δείχνουν ότι:

1.Συσσωρευμένες οφειλές ύψους 15,236 δισεκατομμυρίων ευρώ μοιράζονταν 2.428.233 άτομα στο τέλος Ιουλίου. Πρόκειται για χρέη που προέκυψαν μετά την 1/1/2013. Η εφορία κρατάει ξεχωριστά αρχεία για τις συγκεκριμένες οφειλές καθώς είναι αυτές που ρυθμίζονται σε 12 δόσεις. Μόλις έναν μήνα νωρίτερα, στο τέλος Ιουνίου, οι οφειλέτες ήταν 2.256.449 και χρωστούσαν 13,949 δισεκατομμύρια ευρώ. Τι συνέβη μέσα στον Ιούλιο και αυξήθηκε ο αριθμός των οφειλετών κατά 171800 άτομα; Έληξε η προθεσμία καταβολής της 1ης δόσης του φόρου εισοδήματος και προφανώς πολλοί δεν κατάφεραν να πληρώσουν ολόκληρο το ποσό

2.Εκτός από αυτό το σύνολο των 2,42 εκατομμυρίων ανθρώπων, που απέκτησαν χρέη μετά την 1/1/2013 υπάρχει και ένα σύνολο 1.163.952 οφειλετών με συσσωρευμένα χρέη 51,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα δύο σύνολα, δεν ταυτίζονται. Δεν σημαίνει ότι όποιος έχει παλαιές οφειλές έχει αναγκαστικά και καινούργιες ή το ανάποδο. Έτσι, ο συνολικός αριθμός αυτών που χρωστούν στο δημόσιο, μπορεί να προσεγγίζει τα τρία εκατομμύρια.

Ο νόμος του ΕΝΦΙΑ προστατεύει όσους έχουν κάνει ρύθμιση. Πόσοι είναι αυτοί; Περίπου 120858 είχαν ρυθμίσει τα παλαιά χρέη (δηλαδή ο ένας στους 10 από αυτούς που έχουν παλαιές οφειλές) ενώ από τους καινούργιους, σε ρύθμιση είχαν ενταχθεί στο τέλος Ιουλίου 159281 άτομα: ποσοστό περίπου 6,5%.

Ο νόμος του ΕΝΦΙΑ δεν ορίζει δύο εξαιρετικά κρίσιμες… λεπτομέρειες:

1.Το χρονικό σημείο που θα ληφθεί υπόψη για να κριθεί αν κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις για την παροχή της έκπτωσης. Αν οριστεί μια συγκεκριμένη ημερομηνία (π.χ η 30η Ιουλίου) θα στηθούν απίστευτα σκηνικά καθώς αυτός που πήγε την 1η Αυγούστου και πλήρωσε τα χρέη του θα κληθεί να πληρώσει ΕΝΦΙΑ ενώ αυτός που απλώς ενέταξε τις οφειλές του σε καθεστώς ρύθμισης στις 25 Ιουλίου, θα τύχει απαλλαγής άσχετα αν σε δύο μήνες θα σταματήσει να πληρώνει τις δόσεις φεσώνοντας για μια ακόμη φορά το δημόσιο.

2.Το ύψος των οφειλών. Υπάρχουν «οφειλέτες» οι οποίοι χρωστούν… ένα ευρώ. Χιλιάδες μικροοφειλές έχουν δημιουργηθεί επειδή –για παράδειγμα- μια δόση του ΦΠΑ πληρώθηκε μέσω web banking μετά τις 5 το απόγευμα. Η τράπεζα εμφάνισε την πληρωμή την επόμενη ημέρα και ο φορολογούμενος φορτώθηκε με την προσαύξηση που προβλέπει ο νόμος. Αυτός ο ιδιοκτήτης θα χάσει την έκπτωση φόρου ή την απαλλαγή ακόμη και αν έχει εισόδημα 5000 ευρώ;

Τίθεται και ένα ζήτημα λήψης απόφασης: Το να οριστεί μια συγκεκριμένη ημερομηνία ή ένα όριο οφειλών πάνω από το οποίο δεν θα δίδεται η έκπτωση φόρου, είναι πολιτική απόφαση καθώς καθορίζει ουσιαστικά το αν θα φορολογηθούν και πόσο εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Ποιος θα λάβει αυτή την απόφαση; Προς το παρόν, στο υπουργείο Οικονομικών «μετρούν» το δημοσιονομικό κόστος. Αντιλαμβάνονται τα προβλήματα που θα προκύψουν και εξαιτίας της φορολογικής ενημερότητας αλλά αν αποφασιστεί η κατάργηση της συγκεκριμένης προϋπόθεσης, ο αριθμός των δικαιούχων έκπτωσης ή απαλλαγής θα εκτοξευτεί σε πάνω από ένα εκατομμύριο με αποτέλεσμα να διαγραφούν ακόμη περισσότερα έσοδα.

Οι οριστικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν ακόμη και εντός της ημέρας. Αν δεν αλλάξει ο νόμος μέχρι την Παρασκευή, τότε όλη η Ελλάδα θα χρωστάει στην εφορία. Μην ξεχνάμε ότι ο ΕΝΦΙΑ έχει ήδη βεβαιωθεί και η πρώτη δόση θα καταστεί ληξιπρόθεσμη στο τέλος του Αυγούστου πολύ απλά διότι η παράταση στην προθεσμία καταβολής έχει γίνει μόνο δια…λόγου.

Γ. Πανούσης: Με τον Κουβέλη ΠτΔ θα ζήσουμε τραγελαφικές καταστάσεις

matrix24.gr

«Ο Φώτης Κουβέλης έχει συμφωνήσει με τους κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο για την Προεδρία της Δημοκρατίας» δήλωσε ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γιάννης Πανούσης.

Σε δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά , ο κ. Πανούσης αναρωτήθηκε αν δεν έχει υπάρξει συμφωνία γιατί δεν βγαίνει σήμερα να πει όχι, ενώ συμπλήρωσε ότι «σε περίπτωση που εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πολιτικός κόσμος θα ζήσει τραγελαφικές καταστάσεις, καθώς η ΔΗΜΑΡ θα καταψηφίζει τα νομοσχέδια και ο Φώτης Κουβέλης ως πρόεδρος της Δημοκρατίας θα τα υπογράφει».

Συνεχίζοντας ο κ. Πανούσης έκανε επίθεση επί προσωπικού στον κ. Κουβέλη τονίζοντας πως «η υποψηφιότητά του στην ουσία δίνει παράταση ζωής στην παρούσα κυβέρνηση», ενώ κατηγόρησε τον Φώτη Κουβέλη πως θυσιάζει την ΔΗΜΑΡ για μια προσωπική του επιλογή.

Τέλος, έκανε λόγο για προσωπικές φιλοδοξίες αλλά και κατευθυνόμενες κινήσεις , όπως η Ελιά, οι 58 και άλλες πρωτοβουλίες που δημιουργούν ανάχωμα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τρεις υπουργοί που έριξαν την κυβέρνηση Ολάντ -«Πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε Αριστεροί;»

iefimerida.gr

Ο υπουργός Οικονομικών Αρνό Μοντεμπούρ, ο υπουργός Παιδείας Μπενουά Αμόν και η υπουργός Πολιτισμού Ορελί Φιλιπέτι με την έντονη κριτική τους στην πολιτική λιτότητας ανάγκασαν τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να διαλύσει την κυβέρνησή του. Οι τρεις «αντάρτες» δήλωσαν ότι δεν θέλουν να είναι εκ νέου υπουργοί.


Μια νέα κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς θα ανακοινωθεί σήμερα εντός της ημέρας.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Αρνό Μοντεμπούρ ανακοίνωσε χθες το βράδυ στο υπουργείο του, μπροστά στους συνεργάτες του που χειροκροτούσαν, ότι δεν επιθυμεί να είναι εκ νέου υπουργός αλλά ότι «θα ξαναπάρει την ελευθερία του».

Μιλώντας με θεατρικό τόνο, ο Μοντεμπούρ ανακοίνωσε ότι θα μιμηθεί το παράδειγμα του Ρωμαίου Κινκινάτου ο οποίος προτίμησε να εγκαταλείψει την εξουσία για να επιστρέψει «στα χωράφια του και στο άροτρό του». Στα λόγια αυτά οι συνεργάτες του πρώην υπουργού τον χειροκρότησαν θερμά.
Στην ομιλία του τόνισε ότι «οι πολιτικές λιτότητας δεν λειτουργούν και είναι επιπλέον αναποτελεσματικές και άδικες». «Το να συνεχίζεις και να επιμένεις σε αυτό το δρόμο θα έχει σαν αποτέλεσμα να βάλεις σε κίνδυνο την Δημοκρατία μας. Εγραψα σημειώματα στον Πρωθυπουργό για να προσπαθήσω να τον πείσω να εγκαταλείψει αυτή την πολιτική. Το καθήκον μου απέναντι στους Γάλλους είναι να επισημάνω την σοβαρότητα της κατάστασης και να διατυπώσω διαφορετικές λύσεις. Είμαι περήφανος γιατί το κατάφερα.
Περήφανος γιατί εκτέλεσα το καθήκον μου, δήλωσα σήμερα το απόγευμα στον Πρωθυπουργό ότι αν πιστεύει πως κάνω λάθος, ότι αν πιστεύει πως οι απόψεις μου είναι αντίθετες με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησής του, τότε κι εγώ επιθυμώ να ξαναπάρω την ελευθερία μου».
Και πρόσθεσε: «Σκοπεύω να δουλέψω ανάμεσα στους Γάλλους και να υπερασπιστώ από όπου και να βρίσκομαι, αυτό που πιστεύω ότι είναι δίκαιο για τη Γαλλία. Και ένα από τα πράγματα που θα υπερασπιστώ κυρίως είναι το made in France».

Δεύτερος αντάρτης ο υπουργός Παιδείας

Στο πλευρό του Αρνό Μοντεμπούρ βρέθηκε από την πρώτη στιγμή και ο υπουργός Παιδείας Μπενουά Αμόν.
«Οι ψηφοφόροι μας είναι απογοητευμένοι. Αυτό που μας λένε με τη σιωπή τους και το θυμό τους είναι ότι ο ρεαλισμός δεν μπορεί να είναι συνώνυμο της εγκατάλειψης» δήλωσε.
«Το υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης απέδειξε τους λόγους για τους οποίους μια συλλογική απόφαση επιβάλλεται. Την ώρα που οι συμπατριώτες μας περιμένουν από μας μια ρεαλιστική πολιτική, αλλά μια Αριστερή πολιτική, οι συζητήσεις που έγιναν εκεί αποκάλυψαν ότι βρισκόμαστε στον αντίποδα όσων είπαμε όταν μας εξέλεσαν οι πολίτες. Και το είπα σε αυτό το συμβούλιο, πρέπει να ζητάμε συγνώμη γιατί είμαστε Αριστεροί;»



«Δεν θα συμμετέχω στη νέα κυβέρνηση του Μανουέλ Βαλς. Εκλεγήκαμε πριν από δύο χρόνια για να καλυτερέψουμε τη ζωή των συμπατριωτών μας. Ωστόσο σήμερα οι περικοπές που ξεκινήσαμε δεν μας επιτρέπουν να εκπληρώσουμε τις υποσχέσεις μας.
Θα ήταν παράδοξο αφού διατυπώνω τις διαφωνίες μου να παραμείνω στην κυβέρνηση. Αποφάσισα να φύγω και συζήτησαν ειλικρινά με τον Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό. Πιστεύω ότι η πολιτική λιτότητας δεν μπορεί να είναι πολιτικός στόχος. Σήμερα μας απειλεί ο αποπληθωρισμός και οι απόψεις της Ανγκελα Μέρκελ είναι πλέον μειοψηφικές. Στη Γαλλία υπάρχει επιπλέον ο κίνδυνος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου.

Παραμένω στο σοσιαλιστικό κόμμα της πλειοψηφίας, παραμένω σοσιαλιστής. Για να βγει η Γαλλία από το αδιέξοδο θα πρέπει η Αριστερά να πετύχει».

Ορελί Φιλιπέτι, η τρίτη της παρέας
Από την πλευρά της η Ορελί Φιλιπέτι, πρώην υπουργός Πολιτισμού, στήριξε τους Μοντεμπούρ και Αμόν και έστειλε κοινή επιστολή στον Φρανσουά Ολάντ και στον Μανουέλ Βαλς στην οποία τους ανακοίνωνε ότι δεν επιθυμεί να παραμείνει στην κυβέρνηση.

«Μανουέλ, γράφει στον Γάλλο Πρωθυπουργό, η φιλία μου απέναντί σου ήταν σταθερή όλα αυτά τα χρόνια. Σήμερα οι ψηφοφόροι μας είναι απογοητευμένοι» γράφει και αμφισβητεί όλη την πολιτική της κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε ως χθες.
«Αυτή η συζήτηση που άνοιξε για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι απαραίτητη. Εχουμε καθήκον να είμαστε αλληλέγγυοι και υπεύθυνοι απέναντι σε αυτούς που μας έκαναν ό,τι είμαστε. Πιστεύω στην πολιτική που δείχνει πίστη απέναντι στους ψηφοφόρους και την ιστορία τους...Ακούω το μήνυμα απελπισίας εκείνων που πιστεύουν ακόμη στην Αριστερά...».

Το σενάριο της ΔΗΜΑΡ, το μοναδικό σενάριο για τη ΔΗΜΑΡ

του Γιάννη Τσαμουργκέλη , http://tsamourgelis.wordpress.com

Ενόψει συνεδρίου, που καλείται να απαντήσει σε υπαρξιακές αναζητήσεις για το χώρο της ΔΗΜΑΡ και ευρύτερα της δημοκρατικής αριστεράς, σκέψεις παρασύρονται από την πολιτική συγκυρία. Έτσι, αντικειμενικά, «αναζητήσεις» κινούνται περί το σύγχρονο δίπολο ανάμεσα στο «κεντροδεξιό» (ΝΔ+ΠΑΣΟΚ) και το «αριστερό» σενάριο (ΣΥΡΙΖΑ).

Διαφωνώ απολύτως με αυτή τη συγκυριακή προσέγγιση.

Εάν δεν βρούμε το δικό μας πάτημα στην ιστορία, η ιστορία δεν θα μας βρει για να μας αναφέρει. Θα έχουμε γίνει μέρος της ιστορίας κάποιου άλλου.

Εάν δεν πιστεύουμε ότι ο λόγος μας έχει ρόλο στην ιστορία γιατί περιγράφει το μέλλον του τόπου με τις δικές μας αρχές, γιατί πραγματεύεται τη ζωή των πολιτών σε μια ευνομούμενη κοινωνία όπως μοναδικά εμείς την περιγράφουμε… (ανεξάρτητα από «συγγένειες» ή επιμέρους «συμφωνίες» με άλλους), τότε δεν έχουμε λόγο ύπαρξης.

Σε αυτή την περίπτωση, ας επιλέξει ο καθένας το χώρο του για το δικό του «εισοδισμό» και ας βρει και μια συνιστώσα ή μια παρέα για να διακριθεί εντός του αλλότριου πολιτικού συνόλου που θα αποφασίσει να φιλοξενηθεί, και να τον φιλοξενήσει.

Το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ είναι αποτέλεσμα κρίσης του ευρύτερου χώρου εν μέσω της κρίσης του οικονομικού-κοινωνικού και πολιτικού υποδείγματος στη χώρα όσο και στην Ευρώπη. Ακόμα δε περισσότερο, εν μέσω αλλαγών συσχετισμών δυνάμεων στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο και παγκοσμίως. Ζούμε περίοδο ρηξιγενών αναδιατάξεων και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Η οικονομία αλλάζει σε Μίκρο και Μάκρο επίπεδο. Επαγγέλματα χάνονται, μετασχηματίζονται, γεννιούνται. Οι οικονομικές και οι εργασιακές σχέσεις επαναπροσδιορίζονται. Ο ρόλος του κράτος αναθεωρείται. Η επιχειρηματικότητα και οι αγορές επανακαθορίζονται.

Η κοινωνία αλλάζει. Η μεσαία τάξη αποσαρθρώνεται. Οι οικονομικά ανίσχυροι και οι μακροχρόνια άνεργοι οδηγούνται στον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι «διαφορετικοί» περιθωριοποιούνται. Η πόλωση οξύνεται. Η κοινωνική κινητικότητα περιορίζεται δραματικά. Ο πολιτισμός της καθημερινότητας και οι συμπεριφορές αναμορφώνονται. Τέλος, το πολιτικό σκηνικό αλλάζει εξισορροπώντας σταδιακά ανάμεσα στην εκπροσώπηση των νέων οικονομικών και κοινωνικών διατάξεων όσο και στις προθέσεις του πελατειακού πολιτικού συστήματος. Οι αλλαγές είναι εδώ, έρχονται και θα έρθουν και άλλες.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι καθεστηκυίες δυνάμεις υπεραμύνονται του παρελθόντος οργανωμένοι σε ολιγοπωλιακές συστάδες εθνικών πρωταθλητών ή πελατειακές συσπειρώσεις εξυπηρετήσεων ειδικών (μικρών ή μεγάλων) συμφερόντων.

Ποια θα είναι η δική μας στάση;

Θα προσκολληθούμε αυτάρεσκα στις αναφορές του χθες;

Θα καλυφθούμε πίσω από τον παραδοσιακό, βαρύγδουπο και λαϊκιστικό φορμαλισμό της αριστεράς για να μην φθαρούμε αναζητώντας απαντήσεις για όλα αυτά που συνθέτουν τη πραγματική ζωή των πολιτών;

Θα «προσαρμοστούμε» ένθεν κακείθεν, τόσο όσο για να εξασφαλίσουμε το πολιτικό μέλλον των επαγγελματιών του χώρου;

Αντί αυτών υποστηρίζω ότι πρέπει να αναζητήσουμε την σύγχρονη αντιστοίχιση μας με τις κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις που διεκδικούν το νέο. Τη δημιουργία έναντι της γραφειοκρατίας. Τις μεταρρυθμίσεις έναντι της οπισθοδρόμησης και της απραξίας. Την επιχειρηματικότητα και την ανοικτή επιχειρηματική δράση σε ελεύθερες και προσβάσιμες αγορές, έναντι του ημετερισμού και της ιεραρχικής διάταξης επιχειρηματικών συμφερόντων γύρω από ολιγάρχες και ασύδοτα ολιγοπώλια. Την ανασύσταση του κράτους με μέριμνα για τον πολίτη, έναντι του κράτους τη κοινωνικής αδικίας. Την εδραίωση της ρύθμισης και της εποπτείας που εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες για όλους, έναντι του κράτους λάφυρο που υπηρετεί ταξικά και πελατειακά συμφέροντα . Τη θεσμική ανασυγκρότηση της δημοκρατίας έναντι της δημοκρατίας των μηχανισμών και της «επαγγελματοποίησης» της πολιτικής. Την εξουσία της κοινωνίας των πολιτών έναντι της κομματικοποίησης και του κρατισμού. Την πολιτεία της συλλογικής δράσης, της συνεννόησης και της συναίνεσης έναντι του αυταρχισμού των ολίγων. Τον πολιτισμό των ανθρώπινων αξιών έναντι του πολιτισμού της βίας, των διακρίσεων και του αποκλεισμού.

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τη δική μας πρόταση για την κοινωνία, την οικονομία, την πολιτεία και τους πολίτες. Για την δική μας Ελλάδα στην Ευρώπη που θέλουμε. Και με αυτήν θα σταθούμε στο διάλογο για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Στον όποιο και οποτεδήποτε διάλογο. Στις όποιες και οποτεδήποτε εξελίξεις. Με τη δική μας φυσιογνωμία. Το δικό μας στίγμα και όραμα. Τις δικές μας προτάσεις. Επί αυτών θα συγκροτήσουμε τις συμφωνίες μας και τις διαφωνίες μας, τις παραχωρήσεις και τις υπερβάσεις μας.

Και τότε το θέμα δεν θα είναι ποια θα είναι η δική μας κατεύθυνση συνεργασίας, αλλά ποια θα είναι η δική τους.

Ας κάνουμε λοιπόν το συνέδριο το σινιάλο για τη δική μας ώρα στην ιστορία. Με γενναιότητα έναντι του παρελθόντος, με σεβασμό έναντι των απαιτήσεων του μέλλοντος. Με αρχές, ιδεολογία και προτάσεις που ουσιαστικοποιούν την πολιτική και μετουσιώνουν τις φιλοσοφικές μας αρχές σε καθημερινότητα για τον πολίτη. Με ανθρωπισμό, ελευθερία, ίσες ευκαιρίες, κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, θεσμική θωράκιση της δημοκρατίας, συλλογικότητα, διάλογο, συνεννόηση. 

Μήνυμα για παραμονή του Φ. Κουβέλη στην ηγεσία της ΔΗΜ.ΑΡ.

www.typosthes.gr

 Διέψευσε προχθές ο εκπρόσωπος της Αγ. Κωνσταντίνου Χρ. Μαχαίρας, δημοσιεύματα που ήθελαν τον Φ. Κουβέλη να σκέφτεται την αποχώρησή του από την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ ενόψει του συνεδρίου της. «Ο κ. Κουβέλης απολαμβάνει της μεγάλης εμπιστοσύνης όχι μόνο των μελών και στελεχών της ΔΗΜΑΡ, αλλά και ενός μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης, και η παρουσία του είναι πολύτιμη για το κόμμα μας και για τον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού», είπε ο κ. Μαχαίρας, προαναγγέλλοντας επί της ουσίας ότι ο κ. Κουβέλης θα διεκδικήσει και πάλι τη θέση του στις 12 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, αν κάτι προκάλεσε αίσθηση από τις δηλώσεις του κ. Μαχαίρα στον Βήμα Fm, είναι ότι με διπλωματικό τρόπο δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ο κ. Κουβέλης να είναι υποψήφιος και για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όχι όμως ως προτεινόμενος από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αλλά πιθανώς από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού προηγουμένως προκληθούν εκλογές. «Το θέμα της εκλογής Προέδρου θα πρέπει να κριθεί στον κατάλληλο χρόνο και όχι τώρα, σε συνάρτηση με το πολιτικό κλίμα εκείνης της περιόδου και τις ασκούμενες πολιτικές», είπε ο κ. Μαχαίρας και, σχεδόν προαναγγέλλοντας τη στάση της ΔΗΜΑΡ, συμπλήρωσε ότι «σε ένα κλίμα κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης απομακρύνονται οι δυνατότητες συμπτώσεων και συναινέσεων». Με άλλα λόγια, υπονόησε ότι πρόθεση του κ. Κουβέλη είναι να χρησιμοποιήσει και εκείνος την προεδρική εκλογή για να ρίξει την κυβέρνηση, χωρίς όμως ο ίδιος να αποκλείει την πιθανότητα να είναι υποψήφιος διάδοχος του κ. Παπούλια αν οι πολιτικές συνθήκες μεταβληθούν έπειτα από τις διαφαινόμενες πλέον εκλογές. Στο μέτρο που οι δηλώσεις αυτές αποκαλύπτουν τις πραγματικές και ανομολόγητες ακόμη προθέσεις του κ. Κουβέλη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν νέους τριγμούς στη ΔΗΜΑΡ. Υπενθυμίζεται ότι το τελευταίο διάστημα στελέχη της τονίζουν ότι ουδέποτε στο παρελθόν η ανανεωτική Αριστερά διανοήθηκε να παίξει με τους θεσμούς, ενώ ακόμη και βουλευτές του κόμματος έχουν δηλώσει ευθαρσώς και δημοσίως ότι θα καθορίσουν τη στάση τους στη διαδοχή του κ. Παπούλια αναλόγως των προσώπων που θα προταθούν και όχι των τακτικισμών του ΣΥΡΙΖΑ. Με τα δεδομένα αυτά, τα δύσκολα για τον κ. Κουβέλη είναι κατά κυριολεξία μπροστά του.

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού..

 
Όπως κάθε καλοκαίρι , η ιστοσελιδα μας ..διακοπεύει. Παραθέτουμε σχετική ανακοίνωση , αντιγράφοντας με τις αντίστοιχες προσαρμογές , κείμενο της φίλης Λιλης Σφήκα -Παπαγιανάκη , δημοσιευμένο στο facebook.

"Η ιστοσελίδα λόγω του ενσκήψαντος θέρους, θα αργήσει περι τις τρείς εβδομάδες .Θα επανέλθουμε από τις 25 Αυγούστου. Ευχόμεθα στους εκλεκτούς αναγώστες μας, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, επαναστάτας (μαρξιστάς και μη), δημαρίτες , συριζιστάς, ρεφορμιστάς, φίλια τμήματα και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, επαναστάτες της ..προοδευτικής ανατροπής , καλό παραθερισμό! Εκ της διευθύνσεως."

Στ.Μπ.

Ματέο Ρέντσι: Δεν έχουμε ανάγκη την Τρόικα

iefimerida.gr

«Η Τρόικα είναι άρνηση της πολιτικής, η χώρα μας δεν την χρειάζεται», δηλώνει ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα La Repubblica, η οποία δημοσιεύεται σήμερα.

Σύμφωνα με τον ιταλό πρωθυπουργό, «η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να αυξήσει τους φόρους ενώ, παράλληλα, θα προσπαθήσει να τηρήσει την δέσμευση για μείωση των δαπανών του δημοσίου, κατά 16 δισεκατομμύρια ευρώ».

Σε ότι αφορά την σχέση δημοσίου ελλείμματος - ΑΕΠ, ο Ρέντσι θεωρεί ότι «η Ιταλία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να την υπερβεί» και υπογραμμίζει, αντιθέτως, ότι «υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για να μπορέσει να βγει, η Ιταλία, από την οικονομική κρίση».

Ο Ματέο Ρέντσι δεν θεωρεί, επίσης, ότι τα ερχόμενο φθινόπωρο η χώρα του μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρή κοινωνική ένταση λόγω της δύσκολης οικονομικής φάσης που διέρχεται.

Σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές, οι δηλώσεις του Ρέντσι αποτελούν απάντηση σε σχόλιο του ιδρυτή της εφημερίδας La Repubblica, Εουτζένιο Σκάλφαρι, ο οποίος αναφέρθηκε, χθες, στην πιθανότητα έλευσης της Τρόικας στην Ιταλία.

«Ο Ρέντσι δεν κατάφερε να δώσει νέα πνοή στην κατανάλωση με τις μηνιαίες φορολογικές ελαφρύνσεις των ογδόντα ευρώ υπέρ των χαμηλόμισθων υπαλλήλων. Η προσπάθειά του απέτυχε», έγραψε σε σχόλιό του ο Σκάλφαρι.

«Θα πω μια πικρή αλήθεια η οποία, όμως, αποτελεί πασιφανή αλήθεια: ίσως η Ιταλία να πρέπει να τεθεί υπό τον έλεγχο της Τρόικας», προσθέτει στο σχόλιό του ο Σκάλφαρι, εξηγώντας ότι «στο παρελθόν η Τρόικα προσανατολιζόταν προς μια απαράδεκτη περιοριστική τάση (όπως απέδειξε κυρίως η Ελλάδα), αλλά τώρα πρέπει να καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό και, συνεπώς, ποντάρει σε πολιτική αύξησης του ΑΕΠ, σε μεταρρυθμίσεις υπέρ της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας και σε αύξηση της ρευστότητας».

Ο Εουτζένιο Σκάλφαφι εκτιμά, τέλος, ότι σε ό,τι αφορά το πολιτικό κύρος, η έλευση της Τρόικα «θα αποτελούσε μεγάλη ήττα, αλλά κάποιες φορές η ανάγκη επιβάλλει να αφήσουμε κατά μέρος την ματαιοδοξία και τούτη είναι μια, ακριβώς, από αυτές τις περιπτώσεις».

του Αλέκου Λασκαράτου, protagon.gr

Αυτό που λένε, ότι μερικές φορές οι συμπτώσεις στη ζωή ξεπερνούν σε φαντασία και αυτή του πιο τολμηρού σεναριογράφου ή μυθιστοριογράφου, είναι απόλυτα αληθινό.

Η πρώτη μου εμπειρία αραβο-ισραηλινού πολέμου ήταν αυτή του 1956, όταν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, σε συμμαχία με το Ισραήλ, κήρυξαν τον πόλεμο στην Αίγυπτο του Νάσερ. Ο συνταγματάρχης Γκαμάλ Άμπτελ Νάσερ ανέτρεψε το 1952 τον βασιλιά Φαρούκ της Αιγύπτου. Άσκησε φιλολαϊκή και εθνικιστική πολιτική, και υπήρξε μέχρι τον θάνατό του ήρωας για τον αιγυπτιακό λαό. Μετά την άρνηση των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή του φράγματος του Ασσουάν στράφηκε στην ΕΣΣΔ, η οποία δέχτηκε να το χρηματοδοτήσει, και έκοψε τους δεσμούς της Αιγύπτου με τη Δύση. Στις 25 Ιουλίου του 1956, εθνικοποιεί τη διώρυγα του Σουέζ (που μέχρι τότε ήταν αγγλικών και γαλλικών συμφερόντων). Ο πόλεμος αυτός έμεινε γνωστός ως «ο πόλεμος της Διώρυγας του Σουέζ». Δεν θυμάμαι και πολλά, μιας και μόλις πύκνωσαν τα σύννεφα του πολέμου ο πατέρας μου μας έστειλε, τη μάνα μου και την αδελφή μου, στη θεία μου, εδώ στην Αθήνα, για έξι μήνες. Θυμάμαι μόνο πως είχαμε μόλις μετακομίσει στο καινούργιο μας σπίτι. Θυμάμαι επίσης πως όλα τα τζάμια του σπιτιού είχαν καλυφθεί με αυτοκόλλητες ταινίες σε σχήμα Χ για προστασία από τα θραύσματα σε περίπτωση ωστικού κύματος.  

Τον πόλεμο αυτό ακολούθησε το καλοκαίρι του 1967 ο λεγόμενος «πόλεμος των έξι ημερών», κατά τον οποίο το Ισραήλ νίκησε κατά κράτος σε όλα τα μέτωπα που άνοιξε με τους Άραβες (Αίγυπτος, Συρία, Ιορδανία). Στην Αίγυπτο, κατέλαβε ολόκληρη τη χερσόνησο του Σινά, και έφτασε μέχρι την ανατολική όχθη της διώρυγας του Σουέζ. Τον πόλεμο αυτόν δεν τον έζησα, μιας και είχαμε φύγει οριστικά από την Αίγυπτο για την Ελλάδα, το 1960.

Το 1970, βρίσκομαι πια μεταπτυχιακός φοιτητής στο Παρίσι. Νοικιάζω ένα δωμάτιο στο τριάρι διαμέρισμα ενός ηλικιωμένου ζευγαριού Πολωνοεβραίων, που ήρθαν στο Παρίσι ως πρόσφυγες μετά τον πόλεμο. Καλοί και διακριτικοί άνθρωποι, μη θρησκευόμενοι, δεν με ενόχλησαν ποτέ. (Εκείνη, η κακομοίρα η κ. C., έπαθε νευρικό κλονισμό, όταν σε κάποια «επίκαιρα» παρισινού κινηματογράφου αναγνώρισε την αδελφή της στην οθόνη, ζωντανή ακόμη, στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, όπου και τελικά πέθανε. Χρειάστηκε να μείνει έξι μήνες σε νευρολογική κλινική).

Δίπλα από εκεί όπου έμενα, ήταν η φοιτητική εστία Νταρώ, όπου έτρωγα τα βράδια, στο φοιτητικό της εστιατόριο. Στην ουρά με το δίσκο σου για σερβίρισμα. Στη συνέχεια, με το δίσκο ανά χείρας, σε ένα από τα τετραθέσια τραπέζια της τεράστιας αίθουσας για να καθίσεις. Φοιτητές και φοιτήτριες απ’ όλες τις χώρες της γης. Κάποια φορά, στο τραπέζι που καθόμουν, έρχεται και κάθεται απέναντί μου, ένας νέος, γύρω στα 22 του, όπως και εγώ τότε. Ξανθός, γαλανομάτης. Με χαιρετά και αρχίζει να τρώει. Προσπαθώ να μαντέψω από ποια χώρα είναι. Είμαι από το Ισραήλ, μου λέει, και μου τείνει το χέρι του. Εγώ από την Ελλάδα του λέω, και του τείνω και εγώ το χέρι. Συνεχίζουμε να τρώμε. Έχει κάτι το παράξενο πάνω του. Έχει ένα έντονο τικ με τα μάτια του. Τον παρατηρώ διακριτικά. Αυτός το καταλαβαίνει. Έπαθα έναν νευρικό κλονισμό στον αραβο-ισραηλινό πόλεμο του ’67 πριν τρία χρόνια, και μου έμεινε αυτό το τικ στα μάτια, μου εξηγεί. Ήμουν στην πρώτη γραμμή. Έπαθα σοκ, μου λέει. Πού ήσουν τον ρωτάω. Στη διώρυγα του Σουέζ, ακριβώς πάνω στην ανατολική όχθη, απέναντι από το Πορτ Τεουφίκ απ’ όπου περνά η διώρυγα. Σοκάρομαι. Εκεί ακριβώς έμενα! Του το λέω, του περιγράφω και το σπίτι που μέναμε. Ένα τριώροφο άσπρο σπίτι, μοντέρνο για τα χρόνια εκείνα, ούτε πενήντα μέτρα από την όχθη της διώρυγας. Το ξέρω, μου λέει!!! Ακριβώς δίπλα από μια καθολική εκκλησία. Ναι, του λέω. Και το σπίτι και η εκκλησία και όλο το οικοδομικό τετράγωνο αυτό, έχουν ισοπεδωθεί μου λέει. Ήμουν μπροστά όταν βομβαρδίστηκε, προσθέτει.

Δεν τον ξαναείδα. Το 1995, τριανταπέντε χρόνια μετά την προσφυγιά μας από την Αίγυπτο, την επισκέφτηκα ξανά. Πήγα εκεί που μέναμε. Ήταν όπως μου τα είπε ο ισραηλινός φοιτητής. Ούτε το σπίτι υπήρχε, ούτε η καθολική εκκλησία. Ούτε άλλο κτίσμα στη θέση τους. Μόνο γκαζόν. 

Ξύπνησαν αναμνήσεις μέσα μου. Η εκπληκτική φωτεινότητα, το υπέροχο θέαμα της διώρυγας, το σπίτι μου. Η καθολική εκκλησία, ο Άγιος Ιωάννης, με ιερέα έναν ιταλό φραγκισκανό, τον πατέρα Ruffino, όπου η μάνα μου ως καθολική που ήταν, μας πήγαινε για εκκλησιασμό (προς λύσσα του πατέρα μου, ο οποίος για αντιστάθμισμα μας έστελνε κάποιες φορές στην ελληνορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στο Σουέζ).

Χρ. Μαχαίρας: Θα κρατήσουμε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας ΔΗΜΑΡ- ΣΥΡΙΖΑ

metarithimisi.gr


Ικανοποίηση για την ανταπόκριση στην πρωτοβουλία της Δημοκρατικής Αριστεράς, μετά και την πρώτη συνάντηση ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ, εξέφρασε στο ραδιόφωνο του Σκάι ο εκπρόσωπος του κόμματος Χρήστος Μαχαίρας, τονίζοντας ότι η συνάντηση άνοιξε «διαύλους επικοινωνίας», τους οποίους και οι δύο πλευρές θέλουν να κρατήσουν ανοιχτούς.

«Είμαστε ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι υπάρχει μία ανταπόκριση στην αρχική πρωτοβουλία που αναλάβαμε για τον διάλογο στην κεντροαριστερά και τη προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας. Με τον ΣΥΡΙΖΑ συζητάμε για το δεύτερο σκέλος και μετά την αρχική ανταπόκριση στην πρωτοβουλία του κ. Κουβέλη, την απαντητική επιστολή του κ. Τσίπρα, είχαμε αυτή την πρώτη συνάντηση».

Πρόσθεσε, ότι στη συνάντηση έγινε «ένα βήμα παραπάνω. Συζητήσαμε θέματα, στο τραπέζι ήταν τα 12 σημεία προγραμματικής σύγκλισης που έχει θέσει ο κ. Κουβέλης και τα 9 σημεία τα οποία έθεσε ο κ. Τσίπρας με την απαντητική του επιστολή. Σε πολλά από αυτά υπάρχει συμφωνία, υπάρχει σύμπτωση απόψεων, σε κάποια χρειάζεται επεξεργασία, σε άλλα υπάρχει απόσταση».

Ο κ. Μαχαίρας δεν απέκλεισε συνάντηση Κουβέλη - Τσίπρα. Σημείωσε, πάντως, πως στον διάλογο δεν περιλαμβάνεται και η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και όπως τόνισε δεν ετέθη ως προαπαιτούμενο από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ υπογράμμισε ότι «στη νέα διακυβέρνηση, σε ένα μπλοκ εξουσίας προοδευτικό, έχει θέση μια μεγάλη, αυτοτελής και αυτόνομη κεντροαριστερά».

ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ: Καλοκαιρινό φλερτ σε συνέχειες…

www.reporter.gr

Σε καλό κλίμα, αλλά χωρίς ουσιαστικές αποφάσεις πραγματοποιήθηκε και στη Βουλή η συνάντηση των αντιπροσωπειών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ, σε συνέχεια της πρόσφατης ανταλλαγής επιστολών μεταξύ του Αλ. Τσίπρα και του Φ. Κουβέλη.

 Πάντως οι δύο πλευρές φαίνεται να  συμφωνούν επί της αρχής σε κάποια θέματα όπως η αναγκαιότητα αλλαγής της κοινωνικής πολιτικής, η προστασία του αιγιαλού, η συνταγματική κατοχύρωση της απλής αναλογικής, η επανασύσταση του κοινωνικού κράτους και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, όμως,  μένει πολύς ακόμα δρόμος να διανυθεί μέχρι τη σύγκλιση. Άλλωστε οι εκλογές δεν θα γίνουν και εν μέσω θέρους…

 

Σύμφωνα με πληροφορίες κατά  τη συζήτηση ετέθη:  το θέμα του χρέους, στο οποίο η ΔΗΜΑΡ επιμένει πως πρέπει να γίνει μία διαπραγμάτευση, αλλά χωρίς τεθεί επ' ουδενί σε αμφισβήτηση και κίνδυνο η θέση και πορεία της χώρας  στο ευρώ. Αναφορικά με το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε πως αποτελεί σημείο κομβικό και ύστατη ευκαιρία ανατροπής της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ενώ η ΔΗΜΑΡ σημείωσε πως το θέμα δεν μπορεί να συζητηθεί σε αυτή τη φάση, δεν αφορά τα δύο κόμματα και θα εξεταστεί στον πρέποντα χρόνο και με άλλους όρους. Η  ουσιαστικότερη διαφορά διαπιστώθηκε στο θέμα του διαλόγου εντός της Κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε ότι δεν τον αφορά η συζήτηση και τα σενάρια της κεντροαριστερής απορρόφησης αντιδράσεων στην ασκούμενη πολιτική. Αντιθέτως, η ΔΗΜΑΡ επανέλαβε ότι ο διάλογος στην Κεντροσριστερά συνεχίζεται και το κόμμα αποτελεί ενεργό μέρος του.
  
Στις αντιπροσωπείες συμμετείχαν οι Δ. Βίτσας, Κ. Πουλάκης και Χρ. Στάικος από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι Θ. Θεοχαρόπουλος, Στ. Μανίκας και Δ. Αναγνωστάκης από την ΔΗΜΑΡ. Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ απουσίασε ο Στ. Λεουτσάκος, στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας, ο οποίος αρχικώς είχε ανακοινωθεί ότι θα συμμετείχε στην συνάντηση.

 

Γ.Α.

Συνάντηση ΔΗΜΑΡ- Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα

www.capital.gr

Με αντιπροσωπεία της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα συναντήθηκε στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ αντιπροσωπεία του κόμματος στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της ΔΗΜΑΡ για την κεντροαριστερά και την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας. 

Όπως αναφέρει η ΔΗΜΑΡ σε σχετική ανακοίνωση, στη συνάντηση συμφωνήθηκε ότι ο διάλογος μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων είναι απαραίτητος, θα πρέπει να συνεχισθεί και να στηρίζεται σε συγκεκριμένες πολιτικές και προτεραιότητες, η εφαρμογή των οποίων θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την έξοδο από την κρίση με κοινωνική συνοχή, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και αδιαπραγμάτευτη την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. 

Εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ στη συνάντηση συμμετείχαν οι Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Στέφανος Μανίκας και από την Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα οι Χρήστος Αηδόνης, Δημήτρης Τσιρώνης, Ευθύμιος Καρδάρας και Δημήτρης Δόλης.