Το «μαύρο» που στιγματίζει ακόμη

της Ελλης Στάη , thetoc.gr

Αυτή η επέτειος παραείναι μελαγχολική – και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Πριν από ένα χρόνο, για πρώτη φορά στα χρονικά του ελεύθερου δυτικού κόσμου, μια κυβέρνηση κατάργησε με Διάταγμα ένα μέσο ενημέρωσης. Η τρικομματική τότε κυβέρνηση Σαμαρά, έριξε «μαύρο» στην ΕΡΤ και η πρώτη που το πλήρωσε ήταν η ίδια καθώς έχασε τον ένα εταίρο της- με την έξοδο του Φώτη Κουβέλη από το σχήμα.

Αλλά τα μεγάλα θύματα αυτής της αυταρχικής ενέργειας ήταν άλλα.

Και πρώτα από όλα, η ενημέρωση. Όταν ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό δίκτυο, που ανήκει στον ελληνικό λαό, από τον όποιο χρηματοδοτείται άσχετα από τις βαρβαρότητες των εκάστοτε κυβερνώντων εναντίον του - δέχεται μια τόσο ωμή παρέμβαση, η έννοια της ενημέρωσης συνθλίβεται και μαζί πλήττονται βάναυσα η ελευθεροτυπία, αλλά και η Δημοκρατία, αφού η απόφαση δεν πέρασε καν από τη Βουλή.
Το επόμενο μεγάλο θύμα ήταν η ίδια η χώρα. Ο διεθνής αντίκτυπος από την κυβερνητική επέμβαση μετέφερε το «μαύρο» από τις οθόνες των ελλήνων τηλεθεατών στην εικόνα της χώρας. Όλα τα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης, οι δημοσιογραφικές ενώσεις, σημαντικοί διανοούμενοι και μεγάλοι οργανισμοί, που προστατεύουν διεθνώς την ελευθερία έκφρασης, καταδίκασαν το «μαύρο» και στις εκθέσεις τους αναφέρεται ως αντιδημοκρατικό και αντιδημοσιογραφικό ολίσθημα.
Επόμενο θύμα η πλειοψηφία των εργαζομένων. Άνθρωποι που δούλευαν πολλά χρόνια ή λιγότερα χρόνια αλλά πολύ και αποδοτικά για να υπάρχει η δημόσια τηλεόραση και που δεν είχαν φυσικά καμιά ευθύνη για τα προβλήματα που δημιουργούσε ο κυβερνητικός και κομματικός παρεμβατισμός και ο άλογος συνδικαλισμός, βρέθηκαν στον δρόμο και το χειρότερο εξαπατήθηκαν από την κυβέρνηση ακόμη και για τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, για τα οποία ακόμη αγωνίζονται. Οι μόνοι που φαίνεται ότι ωφελήθηκαν ήταν τα ιδιωτικά κανάλια, υπέρ των οποίων λειτουργούσε εκ των πραγμάτων το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι η κυβέρνηση, στην πραγματικότητα, εξαπάτησε και την κοινωνία, υποσχόμενη να βάλει μια καλύτερη ΕΡΤ στη θέση αυτής που κατάργησε βίαια.

Μεγάλο θύμα και ο ελληνισμός και ο πολιτισμός. Η δημόσια τηλεόραση ήταν το μόνο παράθυρο της χώρας προς τους απανταχού Έλληνες που παρακολουθούσαν τις δορυφορικές εκπομπές τους επειδή ήταν στοιχείο σύνδεσής τους με την πατρίδα, ήταν η επαφή τους με τη γλώσσα και την ελληνική πραγματικότητα. Αλλά και ο πολιτισμός- που δεν έχει θέση στην εμπορική ιδιωτική τηλεόραση- έχασε το μόνο βήμα που είχε για να δηλώνει την παρουσία του με τους δημιουργούς του και το έργο τους.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι η κυβέρνηση, στην πραγματικότητα, εξαπάτησε και την κοινωνία, υποσχόμενη να βάλει μια καλύτερη ΕΡΤ στη θέση αυτής που κατάργησε βίαια. Μέχρι στιγμής δεν έβαλε τίποτε, αφού το νέο κανάλι που προσπαθούν, με όχι διαφανείς διαδικασίες, να στήσουν, κάθε άλλο παρά χαρακτηριστικά σοβαρού και αξιόπιστου φορέα δημόσιας τηλεόραση διαθέτει. Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού δεν υπήρχε κανένα σχέδιο και κανένα σχέδιο δεν εκπονείται ακόμα.

Δεν έχει καμιά σχέση με την παλιά ΕΡΤ, που μέσα από τα πολλά προβλήματα της και παρά τον ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο, κατάφερνε συχνά, χάρη στον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησία πολλών δημοσιογράφων της και του υπόλοιπου προσωπικού της, να προσφέρει ενημερωτικό έργο, να οργανώνει εκπομπές λόγου, να γίνεται βήμα διαλόγου σε επίπεδο κορυφής με τα προεκλογικό ντιμπέιτ και να καλύπτει όλους τους τομείς της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

Η πρώτη επέτειος, από τη θλιβερή διαδικασία της αυταρχικής διάλυσης της ΕΡΤ, αναδεικνύει ότι το στίγμα παραμένει ακόμη πάνω από τη χώρα, πάνω από την ενημέρωση, πάνω από τη Δημοκρατία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έστω και τώρα θα ήταν ευχής έργο να μπει μπροστά η διαδικασία αναστροφής αυτής της καταστροφικής παρέμβασης. Άλλα δεν υπάρχει καμία ένδειξη για αυτό. Το μαύρο της ΕΡΤ θα συνεχίσει να μας στιγματίζει ως χώρα και ως κοινωνία…