Γιάννης Μπουτάρης: Η χαμένη ευκαιρία

Ανδρέας Πετρουλάκης , protagon.gr

Είναι κοινός τόπος ότι ο Γιάννης Μπουτάρης είναι ένα θετικό πρότυπο στην κοινωνία μας. Δεν ξέρω αν είναι καλός δήμαρχος γιατί δεν ζω στην πόλη, όμως φαντάζομαι ότι η δημοφιλία του ανάμεσα στους συμπολίτες του δεν μπορεί να είναι αδικαιολόγητη. Δεν τον έχω γνωρίσει, αλλά η δημόσια αύρα του εκπέμπει τη γοητεία ενός ανθρώπου γήινου και υπερβατικού, κοσμοπολίτη και λαϊκού, κανονικού και εξαιρετικού ταυτοχρόνως. Οι προσωπικές του περιπέτειες δείχνουν να τον έχουν κάνει σοφότερο και ανεκτικότερο στα ανθρώπινα πάθη, χωρίς όμως να παρεκκλίνει ποτέ από τις ουμανιστικές και δημοκρατικές αρχές του, ενώ η επιτυχημένη επιχειρηματική του δραστηριότητα τού δίνει την αυτοπεποίθηση του πολιτικού που αφιερώνεται στα κοινά από το περίσσευμα της καρδιάς του. Δίνει την εντύπωση ανθρώπου χορτασμένου από ζωή και δημιουργικότητα και για αυτό το λόγο παρέχει την πολυτέλεια στον εαυτό του να επιλέγει ακόμα και τους εχθρούς του. Δεν θα τον δείτε σε σκυλοκαυγά, εκτός αν κρίνει ότι ο αντίπαλος αξίζει τον κόπο.
Πιστεύω ότι ο σοβαρότερος λόγος που ο Μπουτάρης είναι ένα θετικό πρότυπο είναι ότι είναι πρότυπο χωρίς να είναι διδακτικός. Δεν κουνά το δάκτυλο για να πει πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα, αφήνει τη ζωή του να μιλά για το πώς βλέπει τα πράγματα.΄Οπως συμβαίνει με τους περισσότερους ξεχωριστούς, έχει την επιφανειακή εικόνα του ανθρώπου που δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά ενώ στην πραγματικότητα γνωρίζει πόσο σοβαρά οφείλουν να τον παίρνουν οι άλλοι. 'Ενας σημαντικός άνθρωπος του καιρού μας.
Που όμως χτες έχασε την ευκαιρία για ένα ακόμα σπουδαίο μάθημα. Ένα μάθημα που πιστεύω ότι στο μέλλον θα γινόταν σημείο αναφοράς. Θα ήταν ο Τρόπος του Μπουτάρη.
Λόγω ενός, όχι σημαντικού, τυπικού κωλύματος προέκυψε πρόβλημα συμμετοχής του στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα έπαιζε κανένα ουσιαστικό ρόλο στην εκλογή του - είχε αμελήσει να παραιτηθεί εγκαίρως από μια δημόσια θέση. Προφανώς συμφωνεί και ο υπουργός Εσωτερικών ότι δεν ήταν σοβαρό και για αυτό  φρόντισε να άρει νομότυπα το κώλυμα και να δώσει δικαίωμα στον κ. Μπουτάρη να διεκδικήσει δεύτερη  θητεία στον Δήμο. Όπως όμως είναι αυτονόητο αυτό δεν θα γινόταν για έναν άγνωστο υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο των Γρεβενών, και μάλλον και για πολλούς γνωστότερους. Ο Μπουτάρης είναι ένας. Όμως και ο νόμος.
Ξέρω ότι το κόστος και για τον ίδιο και για τους Θεσσαλονικείς υποστηρικτές του θα ήταν μεγάλο. Όμως έχω την πεποίθηση ότι αν ο Γιάννης Μπουτάρης αρνείτο την διευθέτηση, αν δημοσίως αναλάμβανε τις συνέπειες της αμέλειάς του και απέσυρε την υποψηφιότητά του για τη δημαρχία, το κέρδος για όλους μας, το μάθημα ζωής, θα υπερέβαινε τα στενά χρονικά όρια μιας τετραετίας. Ο Μπουτάρης θα γινόταν σύμβολο ισονομίας σε μια κοινωνία που θα της ήταν πολύτιμο γιατί είναι σπάνιο, και το ισχυρό πρότυπο θα το είχε δώσει ο ίδιος με τον τρόπο που πάντα έκανε. Με το προσωπικό του παράδειγμα και όχι με διδασκαλίες. Δεν το έκανε. Στην περίπτωση αυτή φάνηκε να ακολουθεί τον βολικό  δρόμο που θα ακολουθούσαν οι πολλοί και εμείς χάσαμε μια σημαντική ευκαιρία.
΄Ισως, τώρα που το σκέφτομαι, να μην ξέρει και ο ίδιος πόσο σημαντικός είναι.