Συνέντευξη στον Πασχάλη Κορωναίο , www.capital.gr
«Το στερεότυπο του κρατισμού, το οποίο κυριάρχησε στη αριστερά κατέρρευσε παταγωδώς στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" και όχι μόνο», δηλώνει στο capital.gr ο Θ.Μαργαρίτης.
Το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ τάσσεται κατά των οριζόντιων απολύσεων στο δημόσιο με το σκεπτικό ότι «δεν θα μειώσουν την ανεργία», θεωρεί ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το φορολογικό καθεστώς αλλά με τη γραφειοκρατία και δηλώνει ότι συμφωνεί με μεταρρυθμιστικές προσπάθειες εφόσον έχουν «προοδευτικό πρόσημο».
Παραδέχεται ότι ένα «Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης» αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα για τη χώρα, ενώ διαπιστώνει ότι η «στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό θα κρατήσει πολύ».
* Η ΔΗΜΑΡ είναι ένα κόμμα, που δηλώνει ότι δεν είναι κατά του “επιχειρείν”. Ωστόσο, τόσο οι παρεμβάσεις κατά την περίοδο εντός της τρικομματικής, όσο και αργότερα στην αντιπολίτευση, κατά βάση αφορούν στη στήριξη του δημοσίου. Ποια η πρότασή σας με δεδομένο ότι η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα βρίσκεται στο κόκκινο;
- Η Δημοκρατική Αριστερά δεν είναι απέναντι στην επιχειρηματικότητα. Το αντίθετο! Υποστηρίζει τη μεικτή οικονομία. Θεωρεί ότι το "επιχειρείν" αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο μιας προωθημένης οικονομικής ανάπτυξης. Το στερεότυπο του κρατισμού, το οποίο κυριάρχησε στη αριστερά κατέρρευσε παταγωδώς στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" και όχι μόνο... Ωστόσο η διαιώνιση μιας αντιπαλότητας γύρω από τη προτεραιότητα στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα δεν οδηγεί πουθενά. Ούτε οι οριζόντιες απολύσεις στον δημόσιο τομέα θα μειώσουν την ανεργία. Θα τη διογκώσουν. Οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο μείωσης της κατανάλωσης και διεύρυνσης της ύφεσης.
Αρκετές φορές μάλιστα ακούμε "κραυγές" από κύκλους των ιδιωτικών επιχειρήσεων σε βάρους του δημοσίου τομέα ενώ συχνά είναι οι ίδιες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν ως κερδοσκοπική "βεντούζα" πάνω στο δημόσιο. Είναι άλλο πράγμα η διευκόλυνση στην επιχειρηματικότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, η κατεύθυνση για μια νέα επιχειρηματικότητα στηριγμένη στη καινοτομία, την έρευνα, την εκπαίδευση και είναι άλλο πράγμα το μίσος απέναντι σε κάθε έννοια δημοσίου χώρου.
* Πώς σχολιάζετε το φορολογικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις στη χώρα και τι προτείνετε;
- Το φορολογικό σύστημα στις επιχειρήσεις στη Ελλάδα είναι περίπου στο μέσο όρο της Ευρώπης. Απλά στη χώρα μας οι επιχειρήσεις ταλαιπωρούνται πολύ περισσότερο από τη μεγάλη γραφειοκρατία. Η Σουηδία για παράδειγμα έχει υψηλό συντελεστή φορολόγησης στις επιχειρήσεις με αρκετά καλή οικονομία. Το κύριο θέμα λοιπόν είναι να υπάρξει στην χώρα μας ένα σταθερό φορολογικό σύστημα με ορίζοντα δεκαετίας αντί για τις συνεχείς μεταβολές που προκαλούν γενική απορρύθμιση και αποθαρρύνουν τις οποίες επενδύσεις.
* Αποχωρήσατε από την κυβέρνηση μετά το λουκέτο στην ΕΡΤ. Κατά πόσο πιστεύετε ότι μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις με συναίνεση; Πιστεύετε ότι το δημόσιο έχει προχωρήσει σε επί της ουσίας αλλαγές και σε ποια ζητήματα εκτιμάτε ότι δεν έχει γίνει τίποτα;
- Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες στη χώρα. Συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό. Η αντίθεση στις μεταρρυθμίσεις είναι στασιμότητα. Ωστόσο οφείλουμε να συνεννοηθούμε ότι οι μεταρρυθμίσεις έχουν πρόσημο. Δεν είναι ουδέτερες. Για παράδειγμα οι αλλαγές στα εργασιακά δεν αποτελούν προοδευτική μεταρρύθμιση. Είναι οδικός χάρτης προς ένα εργασιακό μεσαίωνα. Διαλύουν τη κοινωνική συνοχή. Επομένως η συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να γίνεται γενικόλογα, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Ούτε βέβαια η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων μπορεί να γίνεται με τη συνεχή προσφυγή σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου όπως έγινε στη περίπτωση της ΕΡΤ. Με τέτοια νοοτροπία ανοίγει η πόρτα του ολοκληρωτισμού. Η διαβούλευση, ο συμβιβασμός οφείλουν να αποτελούν κεντρικά στοιχεία στην άσκηση πολιτικής. Ιδιαίτερα της κυβερνητικής. Η εκδοχή περί "σωτηρίας" της χώρας, η "σωτηριολογική" νοοτροπία δεν έχει σχέση με την ανοιχτή δημοκρατική αντίληψη. Παραπέμπει σε άλλες λογικές. Από αυτές υπέφερε η Αριστερά με το Σταλινικό παρελθόν. Αν σήμερα εμφανίζονται και με "φιλελεύθερες" εκφωνήσεις είναι μέγα λάθος!
* Από πολλούς τίθεται θέμα για την ανάγκη κατάρτισης ενός εθνικού σχεδίου για έξοδο από την κρίση. Τι θεωρείτε ότι στέκεται εμπόδιο σε μια τέτοια προοπτική;
- Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης αποτελεί μια επείγουσα προτεραιότητα για τη χώρα, ιδιαίτερα εάν περάσουμε σε μετα-μνημονιακή περίοδο. Η κύρια αιχμή ενός τέτοιου σχεδίου οφείλει να είναι η στροφή στην ανάπτυξη και η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια τέτοια κατεύθυνση είναι η απουσία μια ευρύτερης πολιτικής συνεννόησης στη χώρα. Η κυριαρχία ενός είδους "κομματικού μίσους " που αναπτύσσεται ιδιαίτερα ανάμεσα στα δυο κόμματα, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί πλέον την καθημερινότητα μας. Πρόκειται για μια καταστροφική αντιπαράθεση που βλάπτει τη χώρα. Πολλές φορές μάλιστα η ποιότητα αυτής της πόλωσης αγγίζει και κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά που απαξιώνουν και την έννοια της ίδιας της πολιτικής. Το παράδειγμα της αντιπαράθεσης γύρω από την υπόθεση της τρομοκρατίας και το ζήτημα της θρησκευτικής συνείδησης είναι τα πιο ακραία για την εικόνα του νέου διπολισμού. Επομένως η διερεύνηση για το σχέδιο της εθνικής ανασυγκρότησης έχει ένα minimum προαπαιτούμενο. Την προσπάθεια για την αναζήτησή συναινέσεων. Η οποία δεν σημαίνει κατάργηση των προγραμματικών διαφόρων, ούτε την υπέρβαση των διαφορετικών ιδεολογικών προσεγγίσεων. Αλλά επιδιώκει -σε δύσκολες ώρες για τη χώρα- να αναζητηθεί, όπου είναι εφικτό ο "κοινός τόπος" ώστε να ενδυναμώνεται η διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους δανειστές.
* Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχατε στο “Προοδευτικό Φόρουμ”. Τι είναι αυτό που μπορεί να «ενώσει» ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις;
- Το διήμερο του προοδευτικού φόρουμ ήταν μια σημαντική εκδήλωση. Στις ενδιαφέρουσες συζητήσεις άνοιξαν τα μεγάλα θέματα της κεντροαριστεράς. Εμφανίστηκαν οι γνωστές διαφορετικές προσεγγίσεις για το περιεχόμενο των πολιτικών πάνω στις οποίες θα γίνει η μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Αν θα είναι δηλαδή σε λογική που αμφισβητεί το διπολικό στερεότυπο ανάμεσα στα κυρίαρχα νεοφιλελεύθερα προτάγματα από τη μια και τον αριστερό λαϊκισμό από την άλλη. Ακούστηκαν και διαφορετικές απόψεις που εισηγούνται μια διαφορετική θεώρηση που βρίσκεται πιο κοντά στις ασκούμενες πολιτικές. Ο διάλογος αυτός είναι χρήσιμος και η ΔΗΜΑΡ θα είναι παρούσα.
* Κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται σε ένα μονοπάτι “πολιτικού ρεαλισμού” και πόσο κοντά βρίσκει τη ΔΗΜΑΡ;
- Προφανώς η πορεία των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλο ενδιαφέρον εφόσον αφορά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς η σχετική κουβέντα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό θα κρατήσει πολύ, ώστε κάποιος να έχει καθαρά συμπεράσματα. Ο συνεχής μετεωρισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης γύρω από το ευρώ διαιωνίζεται συστηματικά. Η ασάφεια και η σύγχυση για τις βασικές προγραμματικές κατευθύνσεις του συγκεκριμένου χώρου δυσκολεύουν την οποία πολιτική προσέγγιση. Τουλάχιστον με την ΔΗΜΑΡ εν προκειμένω...
* Η ΔΗΜΑΡ, πάντως, μοιάζει ακόμα να μην έχει βρει το βηματισμό της και η “κίνηση των 58” εξακολουθεί να προκαλεί εσωτερικές αναταράξεις. Βλέπετε αποχωρήσεις;
- Η κίνηση των 58 έχει τη ίδια αγωνία με εμάς. Την αγωνία για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς που υποεκπροσωπείται στη χώρα μας ενώ υπήρξε ως πλειοψηφικό ρεύμα μετά τη μεταπολίτευση. Η διάφορα βρίσκεται στη μέθοδο για την επιτυχία αυτής της ανασυγκρότησης. Υποστηρίζουμε ότι η ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού προϋποθέτει ένα σαφές διμέτωπο τόσο απέναντι στη Δεξιά και το νεοφιλελευθερισμό, όσο και απέναντι στην παραδοσιακή Αριστερά και τον λαϊκισμό. Ο διμέτωπος αυτός αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη προγραμματική και πολιτική αυτοτέλεια της κεντροαριστεράς, για μια νέα αυτοπεποίθηση που αρνείται το δίλημμα "Σαμαράς ή Τσίπρας" και οικοδομεί μια μαχόμενη σοσιαλιστική συμπαράταξη. Μια παράταξη που θα αποτελεί παράγοντα πολιτικής σταθερότητας και δύναμη προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
«Το στερεότυπο του κρατισμού, το οποίο κυριάρχησε στη αριστερά κατέρρευσε παταγωδώς στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" και όχι μόνο», δηλώνει στο capital.gr ο Θ.Μαργαρίτης.
Το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ τάσσεται κατά των οριζόντιων απολύσεων στο δημόσιο με το σκεπτικό ότι «δεν θα μειώσουν την ανεργία», θεωρεί ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το φορολογικό καθεστώς αλλά με τη γραφειοκρατία και δηλώνει ότι συμφωνεί με μεταρρυθμιστικές προσπάθειες εφόσον έχουν «προοδευτικό πρόσημο».
Παραδέχεται ότι ένα «Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης» αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα για τη χώρα, ενώ διαπιστώνει ότι η «στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό θα κρατήσει πολύ».
* Η ΔΗΜΑΡ είναι ένα κόμμα, που δηλώνει ότι δεν είναι κατά του “επιχειρείν”. Ωστόσο, τόσο οι παρεμβάσεις κατά την περίοδο εντός της τρικομματικής, όσο και αργότερα στην αντιπολίτευση, κατά βάση αφορούν στη στήριξη του δημοσίου. Ποια η πρότασή σας με δεδομένο ότι η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα βρίσκεται στο κόκκινο;
- Η Δημοκρατική Αριστερά δεν είναι απέναντι στην επιχειρηματικότητα. Το αντίθετο! Υποστηρίζει τη μεικτή οικονομία. Θεωρεί ότι το "επιχειρείν" αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο μιας προωθημένης οικονομικής ανάπτυξης. Το στερεότυπο του κρατισμού, το οποίο κυριάρχησε στη αριστερά κατέρρευσε παταγωδώς στις χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" και όχι μόνο... Ωστόσο η διαιώνιση μιας αντιπαλότητας γύρω από τη προτεραιότητα στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα δεν οδηγεί πουθενά. Ούτε οι οριζόντιες απολύσεις στον δημόσιο τομέα θα μειώσουν την ανεργία. Θα τη διογκώσουν. Οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο μείωσης της κατανάλωσης και διεύρυνσης της ύφεσης.
Αρκετές φορές μάλιστα ακούμε "κραυγές" από κύκλους των ιδιωτικών επιχειρήσεων σε βάρους του δημοσίου τομέα ενώ συχνά είναι οι ίδιες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν ως κερδοσκοπική "βεντούζα" πάνω στο δημόσιο. Είναι άλλο πράγμα η διευκόλυνση στην επιχειρηματικότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, η κατεύθυνση για μια νέα επιχειρηματικότητα στηριγμένη στη καινοτομία, την έρευνα, την εκπαίδευση και είναι άλλο πράγμα το μίσος απέναντι σε κάθε έννοια δημοσίου χώρου.
* Πώς σχολιάζετε το φορολογικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις στη χώρα και τι προτείνετε;
- Το φορολογικό σύστημα στις επιχειρήσεις στη Ελλάδα είναι περίπου στο μέσο όρο της Ευρώπης. Απλά στη χώρα μας οι επιχειρήσεις ταλαιπωρούνται πολύ περισσότερο από τη μεγάλη γραφειοκρατία. Η Σουηδία για παράδειγμα έχει υψηλό συντελεστή φορολόγησης στις επιχειρήσεις με αρκετά καλή οικονομία. Το κύριο θέμα λοιπόν είναι να υπάρξει στην χώρα μας ένα σταθερό φορολογικό σύστημα με ορίζοντα δεκαετίας αντί για τις συνεχείς μεταβολές που προκαλούν γενική απορρύθμιση και αποθαρρύνουν τις οποίες επενδύσεις.
* Αποχωρήσατε από την κυβέρνηση μετά το λουκέτο στην ΕΡΤ. Κατά πόσο πιστεύετε ότι μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις με συναίνεση; Πιστεύετε ότι το δημόσιο έχει προχωρήσει σε επί της ουσίας αλλαγές και σε ποια ζητήματα εκτιμάτε ότι δεν έχει γίνει τίποτα;
- Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες στη χώρα. Συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό. Η αντίθεση στις μεταρρυθμίσεις είναι στασιμότητα. Ωστόσο οφείλουμε να συνεννοηθούμε ότι οι μεταρρυθμίσεις έχουν πρόσημο. Δεν είναι ουδέτερες. Για παράδειγμα οι αλλαγές στα εργασιακά δεν αποτελούν προοδευτική μεταρρύθμιση. Είναι οδικός χάρτης προς ένα εργασιακό μεσαίωνα. Διαλύουν τη κοινωνική συνοχή. Επομένως η συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να γίνεται γενικόλογα, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Ούτε βέβαια η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων μπορεί να γίνεται με τη συνεχή προσφυγή σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου όπως έγινε στη περίπτωση της ΕΡΤ. Με τέτοια νοοτροπία ανοίγει η πόρτα του ολοκληρωτισμού. Η διαβούλευση, ο συμβιβασμός οφείλουν να αποτελούν κεντρικά στοιχεία στην άσκηση πολιτικής. Ιδιαίτερα της κυβερνητικής. Η εκδοχή περί "σωτηρίας" της χώρας, η "σωτηριολογική" νοοτροπία δεν έχει σχέση με την ανοιχτή δημοκρατική αντίληψη. Παραπέμπει σε άλλες λογικές. Από αυτές υπέφερε η Αριστερά με το Σταλινικό παρελθόν. Αν σήμερα εμφανίζονται και με "φιλελεύθερες" εκφωνήσεις είναι μέγα λάθος!
* Από πολλούς τίθεται θέμα για την ανάγκη κατάρτισης ενός εθνικού σχεδίου για έξοδο από την κρίση. Τι θεωρείτε ότι στέκεται εμπόδιο σε μια τέτοια προοπτική;
- Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης αποτελεί μια επείγουσα προτεραιότητα για τη χώρα, ιδιαίτερα εάν περάσουμε σε μετα-μνημονιακή περίοδο. Η κύρια αιχμή ενός τέτοιου σχεδίου οφείλει να είναι η στροφή στην ανάπτυξη και η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια τέτοια κατεύθυνση είναι η απουσία μια ευρύτερης πολιτικής συνεννόησης στη χώρα. Η κυριαρχία ενός είδους "κομματικού μίσους " που αναπτύσσεται ιδιαίτερα ανάμεσα στα δυο κόμματα, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί πλέον την καθημερινότητα μας. Πρόκειται για μια καταστροφική αντιπαράθεση που βλάπτει τη χώρα. Πολλές φορές μάλιστα η ποιότητα αυτής της πόλωσης αγγίζει και κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά που απαξιώνουν και την έννοια της ίδιας της πολιτικής. Το παράδειγμα της αντιπαράθεσης γύρω από την υπόθεση της τρομοκρατίας και το ζήτημα της θρησκευτικής συνείδησης είναι τα πιο ακραία για την εικόνα του νέου διπολισμού. Επομένως η διερεύνηση για το σχέδιο της εθνικής ανασυγκρότησης έχει ένα minimum προαπαιτούμενο. Την προσπάθεια για την αναζήτησή συναινέσεων. Η οποία δεν σημαίνει κατάργηση των προγραμματικών διαφόρων, ούτε την υπέρβαση των διαφορετικών ιδεολογικών προσεγγίσεων. Αλλά επιδιώκει -σε δύσκολες ώρες για τη χώρα- να αναζητηθεί, όπου είναι εφικτό ο "κοινός τόπος" ώστε να ενδυναμώνεται η διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους δανειστές.
* Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχατε στο “Προοδευτικό Φόρουμ”. Τι είναι αυτό που μπορεί να «ενώσει» ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις;
- Το διήμερο του προοδευτικού φόρουμ ήταν μια σημαντική εκδήλωση. Στις ενδιαφέρουσες συζητήσεις άνοιξαν τα μεγάλα θέματα της κεντροαριστεράς. Εμφανίστηκαν οι γνωστές διαφορετικές προσεγγίσεις για το περιεχόμενο των πολιτικών πάνω στις οποίες θα γίνει η μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Αν θα είναι δηλαδή σε λογική που αμφισβητεί το διπολικό στερεότυπο ανάμεσα στα κυρίαρχα νεοφιλελεύθερα προτάγματα από τη μια και τον αριστερό λαϊκισμό από την άλλη. Ακούστηκαν και διαφορετικές απόψεις που εισηγούνται μια διαφορετική θεώρηση που βρίσκεται πιο κοντά στις ασκούμενες πολιτικές. Ο διάλογος αυτός είναι χρήσιμος και η ΔΗΜΑΡ θα είναι παρούσα.
* Κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται σε ένα μονοπάτι “πολιτικού ρεαλισμού” και πόσο κοντά βρίσκει τη ΔΗΜΑΡ;
- Προφανώς η πορεία των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλο ενδιαφέρον εφόσον αφορά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς η σχετική κουβέντα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό θα κρατήσει πολύ, ώστε κάποιος να έχει καθαρά συμπεράσματα. Ο συνεχής μετεωρισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης γύρω από το ευρώ διαιωνίζεται συστηματικά. Η ασάφεια και η σύγχυση για τις βασικές προγραμματικές κατευθύνσεις του συγκεκριμένου χώρου δυσκολεύουν την οποία πολιτική προσέγγιση. Τουλάχιστον με την ΔΗΜΑΡ εν προκειμένω...
* Η ΔΗΜΑΡ, πάντως, μοιάζει ακόμα να μην έχει βρει το βηματισμό της και η “κίνηση των 58” εξακολουθεί να προκαλεί εσωτερικές αναταράξεις. Βλέπετε αποχωρήσεις;
- Η κίνηση των 58 έχει τη ίδια αγωνία με εμάς. Την αγωνία για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς που υποεκπροσωπείται στη χώρα μας ενώ υπήρξε ως πλειοψηφικό ρεύμα μετά τη μεταπολίτευση. Η διάφορα βρίσκεται στη μέθοδο για την επιτυχία αυτής της ανασυγκρότησης. Υποστηρίζουμε ότι η ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού προϋποθέτει ένα σαφές διμέτωπο τόσο απέναντι στη Δεξιά και το νεοφιλελευθερισμό, όσο και απέναντι στην παραδοσιακή Αριστερά και τον λαϊκισμό. Ο διμέτωπος αυτός αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη προγραμματική και πολιτική αυτοτέλεια της κεντροαριστεράς, για μια νέα αυτοπεποίθηση που αρνείται το δίλημμα "Σαμαράς ή Τσίπρας" και οικοδομεί μια μαχόμενη σοσιαλιστική συμπαράταξη. Μια παράταξη που θα αποτελεί παράγοντα πολιτικής σταθερότητας και δύναμη προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...