Τάσος Παππάς , aixmi.gr
Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013
Τελειώνοντας την ανάγνωση της προγραμματικής συμφωνίας Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ μου γεννήθηκαν ορισμένες απορίες:
Απορία πρώτη: Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες για να καταλήξουν τα επιτελικά στελέχη των δύο κομμάτων σ’ αυτό το άνευρο, φλύαρο, έμφορτο κοινοτοπιών και ήδη γνωστών απόψεων, κείμενο; Όποιος το διαβάσει με προσοχή δεν πρόκειται να μάθει κάτι περισσότερο απ’ αυτά που βλέπει να εφαρμόζει η δικομματική κυβέρνση ή έχει εξαγγείλει ότι προτίθεται να προωθήσει. Υπάρχουν κάποιες ευχές για το τι θέλουν να κάνουν τα κόμματα, χωρίς ωστόσο να κατατίθενται λεπτομέρειες για το πώς θα το κάνουν.
Απορία δεύτερη: Παρά τη γενικολογία που χαρακτηρίζει το κείμενο, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι τα δύο κόμματα συμφωνούν σε πάρα πολλά θέματα. Ακόμη και κεί που οσμίζεσαι διαφωνία, για παράδειγμα στο βάθος και την έκταση που πρέπει να πάρει η αναθεώρηση του Συντάγματος και στον εκλογικό νόμο, οι θέσεις τους δεν χωρίζονται από σινικά τείχη. Και είναι τόσο πολλά τα σημεία σύγκλισης που αναρωτιέσαι αν έχει νόημα να συνεχίσουν στο μέλλον να πορεύονται αυτόνομα. Καλύτερα να συγχωνευθούν.
Απορία τρίτη: Μας διαβεβαιώνουν ότι οι προσπάθειες που καταβάλουν για την ανάσχεση της ανεργίας θα αποδώσουν λίαν συντόμως. Ωστόσο, τόσο η πραγματικότητα, όσο και τα επίσημα στοιχεία άλλα λένε. Με ανεργία κοντά στο 30% είναι λίγο σουρεαλιστικό να εμφανίζεσαι ότιτο παλεύεις και, μάλιστα, με προοπτικές επιτυχίας. Επίσης, ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης Ράιχενμπαχ, μόλις μία μέρα πριν από τη δημοσίευση του συμφώνου συνεργασίας, δεν μάσησε τις κουβέντες του. Μας προσγείωσε ανώμαλα, λέγοντάς μας ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με υψηλά ποσοστά ανεργίας για πολλά χρόνια. Ποιον να πιστέψεις; Τους Σαμαρά-Βενιζέλο ή τον κ. Ράιχενμπαχ; Πολύ θα θέλαμε να δώσουμε βάση στις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου, αλλά το γεγονός ότι στο παρελθόν συνελήφθησαν ψευδόμενοι ουκ ολίγες φορές δεν μας επιτρέπει να το κάνουμε.
Απορία τέταρτη: Έμπλεοι αισιοδοξίας οι δύο πολιτικοί ηγέτες τονίζουν ότι τα πράγματα με το ΕΣΠΑ πάνε καλά και θα πάνε ακόμη καλύτερα στο εγγύς μέλλον. Την ίδια στιγμή η έκθεση της Task Force είναι καταπέλτης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα 3,2 δισ ευρώ που είναι διαθέσιμα, έχουν εκταμιευθεί μόνο τα 184 εκατ ευρώ. Ποιος μας λέει την αλήθεια; Υποψιάζομαι, η Task Force. Κάπως έτσι θέλουν να οικοδομήσουν μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες οι αρχηγοί της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ;
Απορία πέμπτη: Σύμφωνα με τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, η χώρα θα απαλλαγεί σύντομα από τα Μνημόνια και θα σταθεί με αξιοπρέπεια στα πόδια της. Ο πολύς κ.Ρέν, δηλαδή ο επίτροπος της Ευρωπαικής Ένωσης, δήλωσε από τις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα θα είναι σε επιτήρηση για πολύ καιρό ακόμη. Ποιος μας κοροιδεύει;
Απορία έκτη: Όχι σε νέα μέτρα «φωνάζει» το κείμενο.Τι εννοούν οι συντάκτες του; Η μείωση του εφάπαξ και το τσεκούρωμα στις επικουρικές σε ορισμένα ταμεία δεν είναι μέτρα; Πώς τα βαφτίζουν; Διαρθρωτικές παρεμβάσεις; Αυτά να τα πουν στους ασφαλισμένους που θα κληθούν σύντομα να ζήσουν με λιγότερα χρήματα.
Απορία έβδομη: Επαναφέρουν τη γνωστή θεωρία του μονοδρόμου και τονίζουν ότι δεν υπάρχει σχέδιο Β’. Δικαιούμαστε, λοιπόν, να υποστηρίξουμε ότι ούτε αυτοί διαθέτουν εναλλακτικές λύσεις στην περίπτωση που οι δανειστές μας επιμείνουν στη θέση ότι πρέπει να ληφθούν κι άλλα μέτρα. Τότε τι θα κάνουν; Θα συγκρουστούν μετωπικά και όποιον πάρει ο Χάρος ή θα βάλουν την ουρά στα σκέλια και θα γονατίσουν;
Για τη σωτηρία της πατρίδας βεβαίως-βεβαίως…
Απορία πρώτη: Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες για να καταλήξουν τα επιτελικά στελέχη των δύο κομμάτων σ’ αυτό το άνευρο, φλύαρο, έμφορτο κοινοτοπιών και ήδη γνωστών απόψεων, κείμενο; Όποιος το διαβάσει με προσοχή δεν πρόκειται να μάθει κάτι περισσότερο απ’ αυτά που βλέπει να εφαρμόζει η δικομματική κυβέρνση ή έχει εξαγγείλει ότι προτίθεται να προωθήσει. Υπάρχουν κάποιες ευχές για το τι θέλουν να κάνουν τα κόμματα, χωρίς ωστόσο να κατατίθενται λεπτομέρειες για το πώς θα το κάνουν.
Απορία δεύτερη: Παρά τη γενικολογία που χαρακτηρίζει το κείμενο, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι τα δύο κόμματα συμφωνούν σε πάρα πολλά θέματα. Ακόμη και κεί που οσμίζεσαι διαφωνία, για παράδειγμα στο βάθος και την έκταση που πρέπει να πάρει η αναθεώρηση του Συντάγματος και στον εκλογικό νόμο, οι θέσεις τους δεν χωρίζονται από σινικά τείχη. Και είναι τόσο πολλά τα σημεία σύγκλισης που αναρωτιέσαι αν έχει νόημα να συνεχίσουν στο μέλλον να πορεύονται αυτόνομα. Καλύτερα να συγχωνευθούν.
Απορία τρίτη: Μας διαβεβαιώνουν ότι οι προσπάθειες που καταβάλουν για την ανάσχεση της ανεργίας θα αποδώσουν λίαν συντόμως. Ωστόσο, τόσο η πραγματικότητα, όσο και τα επίσημα στοιχεία άλλα λένε. Με ανεργία κοντά στο 30% είναι λίγο σουρεαλιστικό να εμφανίζεσαι ότιτο παλεύεις και, μάλιστα, με προοπτικές επιτυχίας. Επίσης, ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης Ράιχενμπαχ, μόλις μία μέρα πριν από τη δημοσίευση του συμφώνου συνεργασίας, δεν μάσησε τις κουβέντες του. Μας προσγείωσε ανώμαλα, λέγοντάς μας ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με υψηλά ποσοστά ανεργίας για πολλά χρόνια. Ποιον να πιστέψεις; Τους Σαμαρά-Βενιζέλο ή τον κ. Ράιχενμπαχ; Πολύ θα θέλαμε να δώσουμε βάση στις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου, αλλά το γεγονός ότι στο παρελθόν συνελήφθησαν ψευδόμενοι ουκ ολίγες φορές δεν μας επιτρέπει να το κάνουμε.
Απορία τέταρτη: Έμπλεοι αισιοδοξίας οι δύο πολιτικοί ηγέτες τονίζουν ότι τα πράγματα με το ΕΣΠΑ πάνε καλά και θα πάνε ακόμη καλύτερα στο εγγύς μέλλον. Την ίδια στιγμή η έκθεση της Task Force είναι καταπέλτης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα 3,2 δισ ευρώ που είναι διαθέσιμα, έχουν εκταμιευθεί μόνο τα 184 εκατ ευρώ. Ποιος μας λέει την αλήθεια; Υποψιάζομαι, η Task Force. Κάπως έτσι θέλουν να οικοδομήσουν μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες οι αρχηγοί της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ;
Απορία πέμπτη: Σύμφωνα με τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, η χώρα θα απαλλαγεί σύντομα από τα Μνημόνια και θα σταθεί με αξιοπρέπεια στα πόδια της. Ο πολύς κ.Ρέν, δηλαδή ο επίτροπος της Ευρωπαικής Ένωσης, δήλωσε από τις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα θα είναι σε επιτήρηση για πολύ καιρό ακόμη. Ποιος μας κοροιδεύει;
Απορία έκτη: Όχι σε νέα μέτρα «φωνάζει» το κείμενο.Τι εννοούν οι συντάκτες του; Η μείωση του εφάπαξ και το τσεκούρωμα στις επικουρικές σε ορισμένα ταμεία δεν είναι μέτρα; Πώς τα βαφτίζουν; Διαρθρωτικές παρεμβάσεις; Αυτά να τα πουν στους ασφαλισμένους που θα κληθούν σύντομα να ζήσουν με λιγότερα χρήματα.
Απορία έβδομη: Επαναφέρουν τη γνωστή θεωρία του μονοδρόμου και τονίζουν ότι δεν υπάρχει σχέδιο Β’. Δικαιούμαστε, λοιπόν, να υποστηρίξουμε ότι ούτε αυτοί διαθέτουν εναλλακτικές λύσεις στην περίπτωση που οι δανειστές μας επιμείνουν στη θέση ότι πρέπει να ληφθούν κι άλλα μέτρα. Τότε τι θα κάνουν; Θα συγκρουστούν μετωπικά και όποιον πάρει ο Χάρος ή θα βάλουν την ουρά στα σκέλια και θα γονατίσουν;
Για τη σωτηρία της πατρίδας βεβαίως-βεβαίως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...