Η διάχυση της βίας
Νίκος Μπίστης, Έθνος, 20/05/2013 , metarithmisi.gr
Το χειρότερο που έφερε μαζί
της η κρίση δεν είναι η οικονομική δυσπραγία. Είναι η διάχυση της βίας
και κυρίως ο εθισμός σε αυτή. Φυσική, ωμή βία, αλλά και λεκτική. Ας μην
ξεχνάμε ότι και οι λέξεις που φτιάχνουν ιδέες ενίοτε «δολοφονούν»,
ετοιμάζοντας το έδαφος για άσκηση φυσικής βίας. Και όταν η βία διαχυθεί,
στρέφεται προς κάθε κατεύθυνση. Δεν διαχέεται μόνο στην Κερατέα και τη
Χαλκιδική, φτάνει και στο Τυμπάκι, όπου οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ
προπηλακίστηκαν και γιαουρτώθηκαν. Πρωταθλητές μακράν στο επαχθές άθλημα
οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Και ένα κομμάτι της κοινωνίας, μέσα στην παραζάλη της κρίσης, τους επιβραβεύει για τις αθλιότητες και τις βαρβαρότητες στις οποίες επιδίδονται είτε στους δρόμους της Αθήνας είτε μέσα στην ίδια τη Βουλή. Τώρα όμως δεν είναι ώρα για κοινωνιολογικές αναλύσεις. Και αυτοί που ψήφισαν τον Χίτλερ κάποιους σοβαρούς λόγους είχαν. Η Ιστορία εκ του αποτελέσματος δεν τους δικαιολόγησε ούτε τους συγχώρησε.
Και η αντιμετώπιση πρέπει να είναι σκληρή και εντός του νόμου. Και όπου ο νόμος χρειάζεται προσαρμογές με βάση την ανάγκη αντιμετώπισης της νέας αποκρουστικής πραγματικότητας, αυτό να γίνεται χωρίς δισταγμό. Για αυτό είναι θετικό γεγονός η προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Οπως όμως είπε στη Βουλή ο Αντώνης Ρουπακιώτης, κανένας νόμος δεν θα είναι αποτελεσματικός αν οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου δεν συμπράξουν. Και η άρνηση που πρόβαλε ο Αλέξης Τσίπρας, δέσμιος του αντιμνημονιακού διαχωρισμού, ήταν εσφαλμένη και προσχηματική. Οπως εσφαλμένη είναι και από κύκλους της Δεξιάς η κάλυψη πίσω από τη θεωρία των δυο άκρων για να αποφύγουν την καταδίκη του ακροδεξιού άκρου.
Το τι πίστευε και έκανε ο Βορίδης πριν 20 χρόνια (του αρνούνται το δικαίωμα να αναθεωρήσει;) δεν μπορεί να είναι επιχείρημα κατά της συνεργασίας με τη ΝΔ στο συγκεκριμένο θέμα. Ούτε από την άλλη πλευρά τα γκούλαγκ του Στάλιν μπορεί να είναι επιχείρημα κατά της συνεννόησης με την Αριστερά στο συγκεκριμένο θέμα.
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Αν ο Ρούσβελτ, ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ περίμεναν να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές για να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ, η σβάστικα θα κυριαρχούσε. Το ευτύχημα είναι ότι οι δυνάμεις της λογικής και της Δημοκρατίας σε όλους τους χώρους δείχνουν να αφυπνίζονται. Ιδωμεν.
Και ένα κομμάτι της κοινωνίας, μέσα στην παραζάλη της κρίσης, τους επιβραβεύει για τις αθλιότητες και τις βαρβαρότητες στις οποίες επιδίδονται είτε στους δρόμους της Αθήνας είτε μέσα στην ίδια τη Βουλή. Τώρα όμως δεν είναι ώρα για κοινωνιολογικές αναλύσεις. Και αυτοί που ψήφισαν τον Χίτλερ κάποιους σοβαρούς λόγους είχαν. Η Ιστορία εκ του αποτελέσματος δεν τους δικαιολόγησε ούτε τους συγχώρησε.
Και η αντιμετώπιση πρέπει να είναι σκληρή και εντός του νόμου. Και όπου ο νόμος χρειάζεται προσαρμογές με βάση την ανάγκη αντιμετώπισης της νέας αποκρουστικής πραγματικότητας, αυτό να γίνεται χωρίς δισταγμό. Για αυτό είναι θετικό γεγονός η προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Οπως όμως είπε στη Βουλή ο Αντώνης Ρουπακιώτης, κανένας νόμος δεν θα είναι αποτελεσματικός αν οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου δεν συμπράξουν. Και η άρνηση που πρόβαλε ο Αλέξης Τσίπρας, δέσμιος του αντιμνημονιακού διαχωρισμού, ήταν εσφαλμένη και προσχηματική. Οπως εσφαλμένη είναι και από κύκλους της Δεξιάς η κάλυψη πίσω από τη θεωρία των δυο άκρων για να αποφύγουν την καταδίκη του ακροδεξιού άκρου.
Το τι πίστευε και έκανε ο Βορίδης πριν 20 χρόνια (του αρνούνται το δικαίωμα να αναθεωρήσει;) δεν μπορεί να είναι επιχείρημα κατά της συνεργασίας με τη ΝΔ στο συγκεκριμένο θέμα. Ούτε από την άλλη πλευρά τα γκούλαγκ του Στάλιν μπορεί να είναι επιχείρημα κατά της συνεννόησης με την Αριστερά στο συγκεκριμένο θέμα.
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Αν ο Ρούσβελτ, ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ περίμεναν να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές για να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ, η σβάστικα θα κυριαρχούσε. Το ευτύχημα είναι ότι οι δυνάμεις της λογικής και της Δημοκρατίας σε όλους τους χώρους δείχνουν να αφυπνίζονται. Ιδωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...