Ο «ανατριχιαστικά» προφητικός Παπαγιαννάκης

Το matrix24.gr σας ενημέρωσε για την εκδήλωση που διεξήχθη το βράδυ της Τετάρτης, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εις μνήμην του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, με πρωτοβουλία της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, Άννυς Ποδηματά και του Ομίλου Προβληματισμού, «Μιχάλης Παπαγιαννάκης».
matrix24.gr

Την εκδήλωση άνοιξε η διοργανώτρια Άννυ Ποδηματά και κατά την ομιλία της κατάφερε να κάνει πολλούς εκ των παρισταμένων να ανατριχιάσουν. Αυτό όταν διάβασε μία σύντομη παράγραφο από ομιλία του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στην Ευρωβουλή στις 17 Μαΐου του 2000, όταν είχε μόλις θεσμοθετηθεί το ευρώ. Με το απόσπασμα αυτό, ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΝ θέτει τις προϋποθέσεις για να αντέξει το ευρώ σε μια σοβαρή κρίση: τις προϋποθέσεις που δεν έγιναν πραγματικότητα, με αποτέλεσμα… αυτό που ζούμε τα τελευταία τρία χρόνια.
Έλεγε, λοιπόν, πριν 13 χρόνια ο Παπαγιαννάκης: «Το ευρώ επανέφερε την πολιτική στην Ευρώπη. Σε μας εναπόκειται να χαράξουμε το δρόμο για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και μεθαύριο, μέσω της ενωμένης Ευρώπης, για την πολιτικοποίηση της παγκοσμιοποίησης, που σήμερα προχωράει τυφλή, χωρίς ιστορικό και πολιτικό σχέδιο».
Ιστορικό και πολιτικό σχέδιο ουδέποτε καταρτίστηκε, η Ευρωζώνη περνά όσα περνά και η Άννυ Ποδηματά έκλεισε το σχόλιό της, χαρακτηρίζοντας τα όσα έλεγε τότε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ως «ανατριχιαστικά προφητικά»…

Το αφήγημα και το στόρι Του Παντελή Μπουκάλα , kathimerini.gr Εχει κι ένα καλό η ιστορία με το «success story», που το υπερασπίζουν φανατικά οι κυβερνητικοί και το αμφισβητεί ο ΟΟΣΑ. Οτι για λίγο θα μείνει στο περιθώριο της μη χρήσεως το «αφήγημα», που πότε σαν «νέο» και πότε σαν «καινούργιο» βρισκόταν συνεχώς στα χείλη των προπαγανδιστών: αφότου χάραζε η μέρα κι έβγαιναν στο γυαλί πριν καλά καλά ξενυστάξουν και μέχρι να κλείσει ο ημερήσιος τηλεοπτικός κύκλος. Και να μπορέσουν έτσι να περάσουν από το μετερίζι της λαϊκής διαφώτισης στην ονειρική γαλήνη της κλίνης τους. Ισως λοιπόν το «αφήγημα», εκτοπισμένο στη σκιά από την αίγλη του «success story», μπορέσει να αναλάβει δυνάμεις και νόημα στην οικεία του προστατευτική ηρεμία της λογοτεχνίας. Μέχρι να το ξαναθυμηθεί και να το ξαναπεριλάβει κάποιος από τους παλαιούς κομματάρχες ή και από τους νέους, που εμφανίζονται με ρυθμό ένας το δεκαήμερο. Και ω του παραδόξου θαύματος, ορισμένοι νέοι μικροϊδιοκτήτες προσωπικού κόμματος καταφέρνουν να πλασαριστούν σε καλή θεσούλα στα υπερευαίσθητα γκάλοπ πριν καν πληροφορηθεί ο κόσμος (αν βέβαια μας ενδιαφέρει ο κόσμος) τόσο την ύπαρξη του κόμματός τους όσο και το όνομά του: Νέα Ελλάδα; Νέα Μέρα; Νέα Ελπίδα; Καινή Νεότης; Νεαρά Κενότης; Μα τι σημασία έχει. Μια κάποια δικτύωση χρειάζεται. Αν έχεις φίλους διάβαινε και μι-μι-έ περπάτει δεν έλεγαν οι παλαιοί; Πώς; Για τύχη έλεγαν και όχι για φίλους, για ριζικό και όχι για μι-μι-έ; Εντάξει, όλα θέλουν τον εκσυγχρονισμό τους. Και οι παροιμίες. Μήπως άλλωστε δεν εκσυγχρονίστηκε το δίλημμα εκείνο «Ιησούν ή Βαραββάν», παίρνοντας τη μορφή «ΟΟΣΑν ή Στουρνάραν»; Ποιον να πιστέψει ο ανεκπαίδευτος στα μακροοικονομικά; Τον απαισιόδοξο διεθνή οργανισμό, που για το 2014 προβλέπει ύφεση 1,2%, ή τον πλήρη αυτοπεποιθήσεως υπουργό που προφητεύει σακσεστορίζων ότι του χρόνου «το ΑΕΠ θα είναι λίγο πιο κάτω από ένα θετικό +1»; Η σωστή απάντηση ίσως είναι «κανέναν από τους δύο», μια και βρισκόμαστε στον αστερισμό του Κανενός. Αντί δηλαδή να εμπιστευτούμε ανεξέταστα τους άσαρκους αριθμούς των μεν ή του δε, μπορούμε να στραφούμε στην ενσώματη μικροοικονομία. Να ρωτήσουμε δηλαδή το βαλάντιό μας, αλλά και φίλους, συγγενείς, συναδέλφους. Και κυρίως να κοιτάξουμε το πρόσωπό τους, μήπως διακρίνουμε αν υπάρχει λάμψη ή στάχτη, σιγουριά ή φόβος. Μάλλον φόβο θα δούμε στους περισσότερους, γέννημα της ποικιλόμορφης μείωσης που υπέστησαν: στον μισθό ή στη σύνταξη, στα εργασιακά και τα λοιπά δικαιώματά τους, στις «πολυτέλειες» που νοστίμευαν τον βίο τους, ταβερνάκι, σινεμά, βιβλίο, γήπεδο, θέατρο. Βεβαίως και συναντάμε και χαμογελαστούς ανθρώπους. Τους βλέπουμε άλλωστε και στην τηλεόραση, σαν συμπρωταγωνιστές στο προπαγανδιζόμενο «success story». Σχεδόν όλοι σχετίζονται με τον τουρισμό. Αλλά με μοναδικό μεγάλο επενδυτή τον ήλιο και κυριότερη παραγωγή μας την άμμο, γυρνάμε στο παλιό γνωστό «ελληνικό αφήγημα». Που τα ’φαγε τα ψωμιά του.

ΕΕ: Απειλεί να στείλει την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για τη λειτουργία της χωματερής στο Κιάτο

Στο ευρωπαϊκό δικαστήριο απειλεί να στείλει εκ νέου την Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά απο σύσταση του Επιτρόπου Περιβάλλοντος Γιάνες Ποτότσνικ, για τη λειτουργία χωματερής στο Κιάτο, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομισιόν.

Κατερίνα Χριστοφιλίδου , skai.gr

Δημοσίευση: 30/05/2013 

Στο ευρωπαϊκό δικαστήριο απειλεί να στείλει εκ νέου την Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά απο σύσταση του Επιτρόπου Περιβάλλοντος Γιάνες Ποτότσνικ, για τη λειτουργία χωματερής στο Κιάτο, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομισιόν.

Στο κείμενο της παραπομπής αναφέρεται ότι η Ελλάδα δεν εχει ενσωματώσει τις προδιαγραφές για ορθή διαχείριση αποβλήτων με αποτέλεσμα να απειλείται η δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Παράλληλα μετά απο επιτόπια έρευνα, διαπιστώθηκε ότι η παράνομη χωματερή του Κιάτου είναι κορεσμένη και εξακολουθεί να λειτουργεί χωρίς καμία αδειοδότηση απο το 2002.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα εχει προειδοποιηθεί απο την Επιτροπή για τις συνέπειες, συνεχίζει να λειτουργεί αυτό το χώρο, κατά παράβαση της νομοθεσίας της ΕΕ περί αποβλήτων και χωρίς να καταβάλλει τις απαιτούμενες προσπάθειες για μείωση, πρόληψη των αρνητικών συνεπειών της μη ορθολογικής ταφής αποβλήτων καταλήγει η επίσημη ανακοίνωση.

Μαθήματα σκοταδισμού σε σχολείο

ethnos.gr

Σε εποχές άγριας λογοκρισίας παραπέμπει η απόφαση διευθύντριας δημοτικού σχολείου της Βόρειας Ελλάδας να επιπλήξει τη δασκάλα της Μουσικής επειδή έμαθε στα παιδιά της πέμπτης τάξης το τραγούδι «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι.

Τον χειμώνα του 1968 συνέθεσε στη Νέα Υόρκη ο Μ. Χατζιδάκις το τραγούδι «Κεμάλ». Τους στίχους έγραψε ο Ν. Γκάτσος. Στη φωτογραφία οι δύο δημιουργοί

Η διευθύντρια απαγόρευσε τη διδασκαλία του τραγουδιού επειδή γονέας μαθητή διαμαρτυρήθηκε θεωρώντας το ...«ισλαμική προπαγάνδα»!
Το περιστατικό κατήγγειλε στη σελίδα της στο Facebook η ίδια η δασκάλα. Στην ανάρτησή της περιγράφει την αντίδραση της διευθύντριας του σχολείου μετά τη διαμαρτυρία του γονιού.

«Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες που είχα μοιράσει. Επειτα με κάλεσε στο γραφείο της και, αφού δήλωσε απογοητευμένη από τη δουλειά μου, μου ανέλυσε για ποιους λόγους στο δημοτικό μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα».
Τόσο η άγνοια του γονιού όσο και η ακραία αντίδραση της διευθύντριας θορύβησαν τη νεαρή δασκάλα, η οποία απευθύνεται στους συναδέλφους της με σκοπό την ομαδική καταγγελία παρόμοιων περιστατικών. «Αν σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο (απευθύνομαι στους εκπαιδευτικούς) θα ήθελα να επικοινωνήσετε μαζί μου, γιατί τα πράγματα έχουν ξεφύγει και κάπως πρέπει να αντιδράσουμε. Δεν είναι δυνατόν το έργο των εκπαιδευτικών και ιδίως των καλλιτεχνικών μαθημάτων να υφίσταται λογοκρισία», αναφέρει στο Facebook.

Το τραγούδι «Kemal» βρίσκεται στον δίσκο «Reflections», αποτέλεσμα της συνεργασίας του Μάνου Χατζιδάκι με το συγκρότημα New York Rock And Roll Ensemble

Μιλώντας στο «Εθνος» μερικές ώρες αργότερα, η δασκάλα Κ.Ε., τα πλήρη στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση της εφημερίδας, τόνισε ότι σε αυτή τη χρονική στιγμή δεν μπορεί να καταγγείλει επώνυμα το περιστατικό και προσπαθεί να συγκεντρώσει παρόμοιες ιστορίες από συναδέλφους της.
«Εχω ήδη καταγγείλει το περιστατικό στα αρμόδια όργανα. Ακόμα δεν έχουν τοποθετηθεί ο σύλλογος διδασκόντων και τα αρμόδια όργανα. Οταν θα γίνει αυτό, θα επανέλθω με την πλήρη δημοσιοποίηση του θέματος».
Σύμφωνα με «κύκλους» από το υπουργείο Παιδείας, μέχρι χθες το βράδυ δεν υπήρχε επίσημη καταγγελία για το περιστατικό. Παράγοντες του υπουργείου, πάντως, ανέφεραν ότι ήδη από χθες είχε ξεκινήσει έρευνα για το περιστατικό και σήμερα θα υπάρχει επίσημη τοποθέτηση.
Η ιστορία του τραγουδιού
Πώς έγραψε ο Μάνος τον «Κεμάλ»
Το τραγούδι «Κemal» περιλαμβάνεται στον δίσκο «Reflections», που ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας του Μάνου Χατζιδάκι με το συγκρότημα New York Rock And Roll Ensemble. Ο ίδιος περιέγραψε την ιστορία της δημιουργίας του ως εξής: «Στη Νέα Υόρκη τον χειμώνα του '68 συνάντησα ένα νέο παιδί 20 χρόνων που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τι μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο όμορφο και νεαρό αγόρι, σκέφθηκα. Είχε φύγει απ' τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μες στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε. Δέχεστε να σας ξεναγήσω; Αρνήθηκε ευγενικά. Σαν γύρισα στο σπίτι μου τον έκανα τραγούδι, μουσική. Ο Γκάτσος, γράφοντας τους στίχους στα ελληνικά, τον έκανε Αραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδύνατους. Κάτι σαν μια ταινία του Ερολ Φλιν του '35. Η Πελοπόννησος (καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σαν ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω απ' τον Εβρο ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά. Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στα ελληνικά είναι εκείνο το ''Καληνύχτα Κεμάλ''. Είτε πρίγκιπας Αραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης, του οφείλουμε μια ''καληνύχτα'' τέλος πάντων, για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Κατά πως πρέπει σ' Ελληνες, απέναντι σ' ένα νεαρό μωαμεθανό - όπως θα έλεγεν και ο Καβάφης».

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ

Τι έγινε στον Ζάλογγο, πατριώτες;

 Γιάννης Παντελάκης , protagon.gr

Σύμφωνα με πολλά ειδησεογραφικά sites και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, η Μαρία Ρεπούση χθες "ξαναχτύπησε". Και αυτό που περιέγραφαν ως "νέο χτύπημα", ήταν πως η ιστορικός και βουλευτής αμφισβήτησε τον χορό του Ζαλόγγου "προκαλώντας για μια ακόμα φορά την εθνική μας μνήμη". Κάπως έτσι το έλεγαν και το έγραφαν.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω τι ακριβώς είπε η κα Ρεπούση. Τι αμφισβητεί και με ποια στοιχεία το κάνει. Η επιθυμία μου, δεν προκλήθηκε από κάποια εθνική ανησυχία, μάλλον δεν έχω τέτοιες. Ήθελα να ακούσω τα στοιχεία μιας Πανεπιστημιακού αναφορικά μ’ ένα γεγονός που είχα διδαχτεί εγώ και εκατομμύρια άλλα παιδιά στο σχολείο. Και το οποίο έχουν αμφισβητήσει κι άλλοι ιστορικοί στο παρελθόν. Ήταν η περιέργειά μου να μάθω, ήταν η διάθεσή μου να καταλάβω περισσότερα πράγματα για ιστορικούς μύθους και αλήθειες, ήταν η θέλησή μου να επιβεβαιώσω αν όσα κάποιοι ιστορικοί αμφισβητούν ότι συνέβησαν σ' αυτό τον τόπο, έχουν βάση ή όχι.

Εψαξα και άκουσα τη ραδιοφωνική συνέντευξη της Μαρίας Ρεπούση. Ηταν φανερό πως ο δημοσιογράφος που έπαιρνε τη συνέντευξη ήθελε να βγάλει ένα "λαβράκι", να πολυσυζητηθεί δηλαδή το προϊόν της συνέντευξης, άρα και να επιβεβαιωθεί και ο ίδιος. Έτσι, χωρίς αφορμή, ρώτησε την ιστορικό αν αμφισβητεί τον "χορό του Ζαλόγγου"! Η κυρία Ρεπούση προτίμησε να μην απαντήσει ευθέως, αλλά να επικαλεστεί ένα καλό ιστορικό βιβλίο (όχι δικό της) που αναφέρεται στο θέμα. Δεν πρόλαβε καν να πει τον τίτλο του βιβλίου, ας ελπίσω να τον βρω από αλλού. Είπε πως δεν θέλει να μιλήσει για ένα θέμα για το οποίο δεν είναι ειδική και συνέχισε λέγοντας πως κάθε λαός δημιουργεί τους εθνικούς του μύθους, κάτι που συμβαίνει για να εμφυσήσει εθνικό αίσθημα όταν η χώρα του βρίσκεται σε ταραγμένες περιόδους. Το είπε, δηλαδή, με έναν πολύ έμμεσο τρόπο και διόλου κατηγορηματικό.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση από αυτή την ιστορία, δεν ήταν οι παραποιήσεις, οι μεγεθύνσεις και οι κριτικές που δέχτηκε λίγες ώρες μετά η ιστορικός γι’ αυτό που είπε. Το εντυπωσιακό ήταν, πως ενώ ήταν φανερό ότι είχε ξεκάθαρη άποψη για το θέμα, απέφευγε να την πει με ευθύ και ξεκάθαρο τρόπο. Άκουσα δυο-τρεις φορές τη συγκεκριμένη της απάντηση. Ήταν σαφές, πως ενός είδους φόβος ή επιφύλαξη για τις επιπτώσεις αυτών που θα έλεγε, έκανε την απάντησή της πιο θολή, πιο στρογγυλεμένη. Σίγουρα, αν αναφερόταν για το γεγονός σε ένα φιλικό προς αυτήν περιβάλλον, θα ήταν πιο ξεκάθαρη.
Δεν αναζητώ από την κυρία Ρεπούση ή οποιονδήποτε άλλο να παίρνει περισσότερα ρίσκα στις δημόσιες παρουσίες του. Άλλωστε, η συγκεκριμένη, όταν πήρε το δικό της ρίσκο (με τον περίφημο "συνωστισμό"), το πλήρωσε με το παραπάνω. Αναρωτιέμαι όμως, γι’ αυτό που συμβαίνει. Ζούμε σε μια κοινωνία, όπου η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, δεν επιτρέπει την απόλυτη έκφραση της διαφορετικής άποψης, εκτίμησης ακόμα και αποδεδειγμένης αλήθειας. Ακόμα και αν πρόκειται για έναν επιστήμονα. Που τυχαίνει να είναι και πολιτικός. Φαντάζομαι τι θα συνέβαινε αν η κυρία Ρεπούση έλεγε με ξεκάθαρο τρόπο: "ναι, ο χορός του Ζαλόγγου, είναι ένας εθνικός μύθος...".
Δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση της...

Μικρέμποροι λιανικής πολιτικής

Νίκος Μπίστης , protagon.gr

Να μην ξανακούσω για τις δυνάμεις του «δημοκρατικού, συνταγματικού, ευρωπαϊκού τόξου». Γιατί όταν στο κορυφαίο θέμα της αντιμετώπισης του ρατσισμού και του ναζισμού δεν μπορούν να συνεννοηθούν, πού θα συναντηθούν για να δικαιολογήσουν τον τίτλο που, κατά τα άλλα, θέλουν να κουβαλάνε; Στον ΦΠΑ για την εστίαση; Ο λόγος για τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν την καρικατούρα του νέου δικομματισμού, που με τις πράξεις τους και τις ανακοινώσεις τους υποβαθμίζουν (ναι, πάντα υπάρχει πιο κάτω) το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Βολεμένοι και οι δυο στο δίπολο "μνημόνιο-αντιμνημόνιο", τυφλοί και αναίσθητοι μπροστά στη ρατσιστική βία που δηλητηριάζει την πολιτική και κοινωνική ζωή στρεψοδικούν, αυτοαναιρούνται, γελοιοποιούνται και τελικά βλάπτουν τον τόπο και τη Δημοκρατία.

Η «ευρωπαϊκή» ΝΔ κάνει ότι δεν καταλαβαίνει την υποχρέωση της χώρας να συμμορφωθεί με την Απόφαση-Πλαίσιο της ΕΕ του 2008. Πρώτα με τον Καραγκούνη ζητάει από τον Ρουπακιώτη να ενεργοποιήσει -και να αυστηροποιήσει μάλιστα!- το Νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ, μετά αλλάζει γνώμη και τώρα ζητάει και τα ρέστα. Εδώ ξέχασαν τα Ζάππεια, θα κολλήσουν σε μια εντολή που δώσανε; Έχουμε, λένε, επαρκές νομοθετικό πλαίσιο από το 1979. Ναι; Και τότε γιατί όταν είχε έρθει ο αντιτρομοκρατικός νόμος η ΝΔ δεν ισχυρίστηκε ότι μπορεί η τρομοκρατία να αντιμετωπιστεί με τον Ποινικό Κώδικα, που τιμωρεί μια χαρά την ανθρωποκτονία, την οπλοκατοχή και την οπλοχρησία, τη σύσταση συμμορίας και τα άλλα συναφή; Γιατί τότε ήσαν στα κεραμίδια και έλεγαν ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρωτόγνωρο ως προς την έκτασή του φαινόμενο και ότι ο νέος νόμος αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και την εγρήγορση των διωκτικών αρχών; Γιατί τότε ο νόμος είχε και παιδευτικό προτρεπτικό χαρακτήρα ενώ τώρα είναι περιττός; Από το 1979 τίποτε δεν άλλαξε ως προς τη σύνδεση μισαλλόδοξου λόγου και πράξεων ρατσιστικής βίας; Και γιατί πριν δυο μέρες τρεις κορυφαίοι παράγοντες της ΕΕ χωρίς μισόλογα αποδοκίμασαν την αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να προσαρμόσει τη νομοθεσία της; Η αλήθεια για τους λόγους της θεαματικής μεταστροφής ξέφυγε (;) από το στόμα του Γιάννη Μιχελάκη: «Κακά τα ψέματα, 400.000 Έλληνες που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, θα τους πεις ότι απαγορεύεται το οτιδήποτε;». Όχι, αλίμονο, κύριε Μιχελάκη. Αντιθέτως, θα τους πεις ότι επιτρέπεται το οτιδήποτε μέχρι να πεισθούν μέσα από δημοκρατικό διάλογο να φύγουν από την επιρροή των ταγμάτων εφόδου. Μέχρι τότε ας μαχαιρώνουν, ας ασχημονούν, ας κορδώνονται (εκ του ασφαλούς, όταν έχουν δίπλα τους πολιτικούς με τις απόψεις Μιχελάκη) ότι μπορούν και «εκτός νόμου». Προσωπικά δεν θα είχα καμιά αντίρρηση, αν συνεχίσουν, να δοκιμάσουμε τις αντοχές τους. Δεν ξέρω ποια θα ήταν η τύχη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αν μετά το πραξικόπημα στην μπυραρία του Μονάχου, είχε ρίξει δέκα χρονάκια στον παρανοϊκό δεκανέα και διέλυε το κόμμα του. Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Όμως, θα είχε τουλάχιστον αμυνθεί η Δημοκρατία. Αλλά και τότε υποτίμησαν τον κίνδυνο και αναλώθηκαν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Και τότε, τουλάχιστον, είχαν το ελαφρυντικό ότι δεν ήξεραν. Σήμερα, που ξέρουν, γιατί τους κλείνουν το μάτι;
Το ίδιο ανιστόρητη, ανεύθυνη και προκλητικά αυτοαναιρούμενη είναι η πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Τον Δεκέμβριο του 2011 ο ΣΥΡΙΖΑ δια του βουλευτή Επικρατείας Μουλόπουλου έλεγε στη Βουλή αυτά που λέει σήμερα η ΝΔ «ότι το νομοσχέδιο εγκυμονεί κινδύνους περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και της διακίνησης ιδεών και ότι οι διατάξεις του ποινικού δικαίου είναι επαρκείς για να τιμωρήσουν τις συγκεκριμένες πράξεις». Τα ίδια ακριβώς εξακολουθεί να λέει η μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ που όπως και το ΚΚΕ φοβάται ό.τι προέρχεται από την ΕΕ, μήπως θίξει τις υπεράνω πάσης κριτικής πρακτικές του κομμουνιστικού κινήματος. Ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ από τότε που εκδηλώθηκε η κυβερνητική πρωτοβουλία και πριν πάρει τούμπα η ΝΔ, άλλαζε γραμμή δυο φορές τη βδομάδα ανάλογα με το πώς εκτιμούσε τις προθέσεις και τη συνοχή της κυβέρνησης. Τη μια έλεγε ότι δεν θα κατατεθεί, την άλλη έλεγε «να το δούμε πρώτα», την παράλλη έπλεκε το εγκώμιο του Ρουπακιώτη (Βούτσης στη Βουλή) και τον ενθάρρυνε να μείνει όρθιος στις πιέσεις, μετά διερωτώντο τι θα κάνει η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ προεξοφλώντας ότι θα υποταχθούν στη ΝΔ. Και όταν αυτοί κατέθεσαν από κοινού την πρόταση νόμου, τότε ζήσαμε στην ομιλία Τσίπρα, στην Κοινοβουλευτική του ομάδα, την αποθέωση της πολιτικής ανευθυνότητας. Ξέχασε τη Χρυσή Αυγή, ξέχασε τη ΝΔ και αναλώθηκε σε επιθέσεις κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αλλά και κατά του... Ρουπακιώτη επειδή εξακολουθούν να στηρίζουν τη κυβέρνηση. Για την ταμπακέρα τίποτε. Ακόμα χειρότερα, θα καταθέσουν δική τους πρόταση νόμου. Δεν έχει όρια η γελοιότητα. Κοίταγα στο video πρόσωπα κατεβασμένα και σφιγμένα. Όταν ο Τσίπρας με εκείνη την αφόρητη μανιέρα προσπάθησε να ανεβάσει τους τόνους, εισέπραξε λίγα χειροκροτήματα. Δεν αμφιβάλλω ότι ανάμεσα στους ενθουσιώδεις ήσαν οι κύριοι Πάντζας, Παναγούλης και άλλοι αυτής της συνομοταξίας. Άλλοι ήταν παγωμένοι μπροστά στην εκδήλωση αυτού του αφόρητου τακτικισμού που ποδοπάτησε όλες τις αντιφασιστικές παραδόσεις της Αριστεράς. Κάπου θα είχαν διαβάσει για το Λαϊκό Μέτωπο στον Μεσοπόλεμο, όταν έγινε αντιληπτός ο κίνδυνος από τον νεοναζισμό και η Κομμουνιστική Διεθνής σταμάτησε τα περί σοσιαλφασισμού. Δεν μπορεί, κάποιοι θα άκουσαν για τη μεταπολεμική εμπειρία του Ιταλικού ΚΚ (PCI) που από θέσεις αντιπολίτευσης, έφτιαξε μαζί με τους συγκυβερνώντες Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλιστές μια υγειονομική πολιτική ζώνη απέναντι στους νεοφασίστες. Γιατί ο Τολιάτι και ο Μπερλίγκουερ δεν είπαν «ότι μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει τον φασισμό» και το απύλωτο στόμα του Τσίπρα μπορεί να λέει «ότι μόνο μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει τον ρατσισμό;». Με τον Καμμένο θα αντιμετωπίσει τον ρατσισμό και δεν μπορεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ;
Και μετά, αναπόφευκτα ακολούθησε η περαιτέρω αμοιβαία γελοιοποίηση με τις ανακοινώσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. «Είσαστε δεκανίκι της Χρυσής Αυγής», «όχι, εσείς είσαστε δεκανίκι της Χρυσής Αυγής». Μη σκοτώνεστε, δυστυχώς έχετε και οι δύο δίκιο. Και μέσα σε αυτόν τον γενικό χαμό, η Χρυσή Αυγή βγάζει το μόνο λογικό συμπέρασμα: ότι μπορεί ατιμώρητα να συνεχίσει όπως και πριν να πλακώνει, να δέρνει, να απειλεί και να ασχημονεί. Το πολύ-πολύ να μαζευτεί για λίγο μέχρι να καθίσει ο κουρνιαχτός και μετά επανέρχεται.
Υπάρχουν μεγάλα θέματα που ξεπερνούν τη συγκυρία και συνδέονται με αξίες, με αρχές, με την πορεία του ανθρώπου από τότε που σηκώθηκε στα δυο πόδια και άρχισε να φτιάχνει πολιτισμό. Αυτά τα ζητήματα διαχρονικά αντιμετωπίζονται με μεγάλες πολιτικές και με τον νόμο. Υπάρχουν βέβαια και οι ηλίθιοι που νομίζουν ότι η ζωή ξεκινάει και θα τελειώσει με το μνημόνιο. Αυτοί οι λιανέμποροι της πολιτικής θα μετράνε πάντα μικροκέρδη και μικροζημιές και θα χάνουν την ουσία. Μια λέξη τους ταιριάζει: Ντροπή.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Ιταλία: Νόμο ιστορικής σημασίας ψήφισε η Κάτω Βουλή

30/5/2013 , real.gr

Η Κάτω Βουλή της Ιταλίας ψήφισε αυτή την εβδομάδα έναν ιστορικής σημασίας νόμο με στόχο την καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών.

Η νέα κυβέρνηση του Ενρίκο Λέτα υποσχέθηκε ότι θα δώσει ύψιστη προτεραιότητα σε αυτό το θέμα, σε μια στιγμή που ολόκληρη η χώρα είναι συγκλονισμένη από τον φόνο μιας 16χρονης από τον φίλο της. Η Φαμπιάνα Λούτσι, μια μαθήτρια παθιασμένη με τον χορό, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου την περασμένη εβδομάδα από τον 17χρονο φίλο της στην πόλη Κοριλιάνο Καλάμπρο της Καλαβρίας. Σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπάρχουν, ήταν ακόμη ζωντανή όταν ο φίλος της επέστρεψε με ένα δοχείο με βενζίνη, την περιέλουσε με καύσιμο και της έβαλε φωτιά.

Στο τέλος μιας φορτισμένης συζήτησης στο ιταλικό κοινοβούλιο, οι βουλευτές ψήφισαν ομόφωνα υπέρ της συνθήκης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών. Η Ιταλία έγινε έτσι η πέμπτη χώρα που επικύρωσε αυτή τη συνθήκη.

Στη διάρκεια επίσκεψής της στο Κοριλιάνο, η νέα υπουργός ίσων ευκαιριών Γιοζέφα Ίντεμ δήλωσε ότι η επικύρωση της λεγόμενης «Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης» αποτελεί μια καλή αφετηρία για να αναληφθούν στη συνέχεια συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις κατά της βίας.

«Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη από τη Φαμπιάνα και απ’ όλες τις γυναίκες που έπεσαν θύματα ανθρώπων που κακοποιούν τη λέξη αγάπη», τόνισε η υπουργός. «Το κράτος πρέπει να είναι πιο αποφασιστικό στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει και να βρίσκεται πιο κοντά στα θύματα».

Αν και επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχουν, η γυναικεία οργάνωση της Μπολόνια Casa della Donne υπολογίζει ότι φέτος έχουν δολοφονηθεί τουλάχιστον 51 γυναίκες. Στην πραγματικότητα, ο αριθμός των φόνων πρέπει να είναι τουλάχιστον 70. Εκτός από τη Φαμπιάνα, την περασμένη εβδομάδα δολοφονήθηκε από τον πρώην εραστή της και η 35χρονη Αντζέλικα Τίμις σε μια μικρή πόλη κοντά στο Μιλάνο. Στην Πάδοβα, η 50χρονη Σιλβάνα Κασόλ πυροβολήθηκε από τον σύζυγό της, ο οποίος στη συνέχεια έστρεψε το όπλο εναντίον του.

Η εθνική στατιστική υπηρεσία της Ιταλίας ανακοίνωσε στα τέλη του 2011 ότι μία στις τρεις γυναίκες πέφτει θύμα οικιακής βίας.

Ύστερα από μια επίσκεψη πέρυσι στη χώρα, η ειδική απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών για τη βία κατά των γυναικών δήλωσε ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος. «Οι περισσότερες εκδηλώσεις βίας», τόνισε η Ρασιντά Μανζού, «υποτιμώνται σε αυτή την πατριαρχική και οικογενειοκρατική κοινωνία, όπου η οικιακή βία δεν αντιμετωπίζεται πάντα ως έγκλημα, όπου υπάρχει οικονομική εξάρτηση και όπου η κρατική απάντηση σε τέτοιες καταγγελίες θεωρείται ότι δεν είναι ούτε χρήσιμη ούτε ωφέλιμη».

Πριν επικυρωθεί οριστικά η συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, η ψηφοφορία θα πρέπει να επαναληφθεί και στην Άνω Βουλή. Όπως είναι το κλίμα σήμερα, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θεωρείται δεδομένο.

Κουβέλης προς Τσίπρα: Ψήφισε το αντιρατσιστικό Ρουπακιώτη

 29/5/2013 , egnatiapost.gr

Να αφήσει «τα τερτίπια και τους τακτικισμούς» και να ψηφίσει το συγκεκριμένο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που καταθέτουν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα ο Φώτης Κουβέλης, μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega.
Σχολιάζοντας την δήλωση Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει δικό του αντιρατσιστικό τη Δευτέρα ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς είπε ότι αν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι πράγματι πρέπει να υπάρχει αντιρατσιστικό νομοθέτημα, να ψηφίσει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη κι αν θέλει να κάνει τροποποιήσεις «ας προσέλθει με αυτήν τη λογική», συμπλήρωσε.
Ο κ. Κουβέλης επιτέθηκε και στη ΝΔ, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός είχε συμφωνήσει για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Απέδωσε δε την «στροφή», όπως τη χαρακτήρισε, της ΝΔ σε «τακτικούς υπολογισμούς» της Συγγρού και συγκεκριμένα στο ότι η ΝΔ «θεώρησε ότι θα της δημιουργούσε πρόβλημα από τα δεξιά της», όπως είπε. «Θεωρώ όμως ότι αυτό είναι λάθος. Οι παράνομες πράξεις, οι βιαιοπραγίες πρέπει να αντιμετωπιστούν», συνέχισε ο κ. Κουβέλης.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ υπογράμμισε ότι η ΝΔ στη διάρκεια της θητείας της συγκυβέρνησης προώθησε ορισμένα ζητήματα χωρίς να υπάρχει συμφωνία με τα άλλα δύο κόμματα και τόνισε ότι χρειάζεται συντονισμός του κυβερνητικού έργου, αλλά ξεκαθάρισε πως η ΔΗΜΑΡ εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση. Σημείωσε ότι «ενδεχομένως χρειάζεται ανασχηματισμός», χωρίς να αποκλείσει ενεργότερη συμμετοχή στελεχών του κόμματός του στο νέο σχήμα.

Φωτοβολταϊκά στα γήπεδα της Βραζιλίας εν όψει μουντιάλ

econews.gr

Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι προετοιμασίες για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στη Βραζιλία το 2014.
Πρόσφατα μάλιστα εγκαινιάστηκε η νέα ηλιακή στέγη, ισχύος 1,4 MW, στο στάδιο «Estádio Governador Magalhães Pinto» ή αλλιώς «Mineirao», στην περιοχή Belo Horizonte, στην πολιτεία Minas Gerais, ενώ φωτοβολταϊκά αναμένεται να εγκατασταθούν και σε άλλα γήπεδα.
Το έργο, ύψους 16,1 εκατομμυρίων δολαρίων, έγινε με χρηματοδότηση της γερμανικής τράπεζας KfW και της βραζιλιάνικης εταιρείας ηλεκτρισμού CEMIG.
Αντίθετα με το αναμενόμενο, η ενέργεια που θα παράγουν οι ηλιακές συστοιχίες στη στέγη του γηπέδου δεν θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του σταδίου, αλλά θα διοχετεύεται στο τοπικό δίκτυο, τροφοδοτώντας τα γειτονικά σπίτια με καθαρή ενέργεια.
Το Mineirao είναι ένα από τα πολλά «πράσινα» γήπεδα της Βραζιλίας. Το στάδιο Maracana στο Ρίο ντε Τζανέιρο ήδη εξοπλίστηκε με ηλιακή στέγη αποτελούμενη από 1.500 φωτοβολταϊκά πάνελ, ενώ το στάδιο Pernambuco θα καλύπτει μέρος των ενεργειακών του αναγκών με ηλιακή θερμική ενέργεια.
Η Βραζιλία θεωρεί τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 2014 μεγάλη ευκαιρία για να δείξει παγκοσμίως ότι είναι ανταγωνιστική δύναμη στην καθαρή ενέργεια.
econews

ΕΞI ΗΡΩΕΣ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ

30/05/2013 , enikos.gr

Εκατό χιλιάδες Ελληνόπουλα τελειώνουν σήμερα τις εξετάσεις τους, αλλά αν τα ρωτήσει κανείς τι σημαντικό συνέβη  στην πατρίδα «σαν σήμερα» πριν 72 χρόνια, ελάχιστα θα σας απαντήσουν, γιατί απλούστατα οι δάσκαλοί τους δεν  τα διδάσκουν τι είναι  ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!…

Στις 30 Μαϊου του 1941 λοιπόν δυο παλικάρια με ψυχή, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, φοιτητές  αμφότεροι, σκαρφάλωσαν το βράδυ στην Ακρόπολη και με κίνδυνο της ζωής τους ξεκρέμασαν την τεράστια χιτλερική σημαία που είχαν αναρτήσει οι Γερμανοί κατακτητές μόλις κατέλαβαν την Αθήνα τέσσερις μέρες πριν. Ηταν η πρώτη σπουδαία αντιστασιακή ενέργεια στην τότε σκλαβωμένη Ευρώπη.
Όχι όμως ακριβώς η πρώτη. Την ίδια μέρα ένας άλλος γενναίος πατριώτης, ο τότε αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος αρνήθηκε –και αυτός με κίνδυνο της ζωής του- να ορκίσει την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου που είχαν διορίσει οι κατακτητές  για να αφανίσουν, να ληστέψουν και να τιμωρήσουν τη δόλια πατρίδα που μόλις προ δεκαημέρου τους είχε ρεζιλέψει  στη «μάχη της Κρήτης». Ο Χρύσανθος αντικαταστάθηκε αμέσως και εξορίστηκε. Εμεινε όμως στην ιστορία!
Αλλά ούτε και αυτή ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη εκείνων των  ημερών. Στις 27 Απριλίου, όταν τα πρώτα χιτλερικά «πάντσερ» έμπαιναν στην Κηφισιά η διάσημη Ελληνίδα συγγραφέας Πηνελόπη  Δέλτα, προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού, με την αγωνία της περήφανης Ελληνίδας που δεν ανέχεται τη σκλαβιά, αυτοκτόνησε με δηλητήριο. Την ακολούθησαν σε... ζωντανή αντίσταση αναρίθμητες Ελληνίδες…
Ούτε όμως και αυτή ήταν η πρώτη πράξη αυτοθυσίας. Όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στην Ακρόπολη να κρεμάσουν τη «σβάστικα», στις 27 Απριλίου ,το 17χρονο  ευζωνάκι, ο Κώστας Κουκκίδης, που φρουρούσε την ελληνική σημαία και διατάχθηκε να την ξεκρεμάσει, την ξεκρέμασε μεν  αλλά, χωρίς να διστάσει, τυλίχτηκε  με αυτή και έπεσε στο γκρεμό αφήνοντας εμβρόντητους τους χιτλερικούς.
Πολύ πιο εμβρόντητο όμως άφησε ο μαθητής του Βαρβακείου Μαθιός Πόταγας τον Γερμανό διοικητή φάλαγγας αρμάτων μάχης που έμπαιναν στις 2 Μαϊου να καταλάβουν τη Βυτίνα, όταν στάθηκε μπροστά στο πρώτο άρμα και φώναξε «Σταθείτε, δεν θα μας σκλαβώσετε!». Ο χιτλερικός αξιωματικός όχι μόνο γάζωσε το παλικάρι με το «στάγιερ» του  αλλά διέταξε τους στρατιώτες του να του συνθλίψουν το κεφάλι με έναν ογκόλιθο… Ο Πόταγας έγινε το σύμβολο του αντιστασιακού μαθητόκοσμου.
Όλα αυτά συνέβησαν στις πρώτες τέσσερις  μέρες της γερμανικής κατοχής, με ήρωες έξι πατριώτες που αμέσως μετά θα τους ακολουθούσαν έξι εκατομμύρια Ελλήνων, σε μια πανεθνική αντίσταση που θάμπωσε την Ευρώπη και που θα έπρεπε να τη γνωρίζουν και να τη μιμούνται, έστω με άλλους τρόπους, οι σημερινοί νέοι της γερμανικής κατοχής καθώς μαστίζονται από την ανεργία αλλά εκπαιδεύονται να περιμένουν αδρανείς το μοιραίο!…

Ένας χρόνος μετά τις εκλογές: Από το σοκ στην αβεβαιότητα

Τάκης Θεοδωρικάκος

   Τρίτη 28 Μαΐου 2013 , aixmi.gr

Ένα χρόνο μετά τις δίδυμες εκλογές της οργής και του φόβου

• Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θέλουν να νιώσουν την ελπίδα, θέλουν να ξανανιώσουν αισιοδοξία, θέλουν να πάμε μπροστά. Αλλά όσο η βελτίωση φαίνεται ν’ αφορά κάποιους δείκτες και όχι τη ζωή μας, τόσο η «αισιοδοξία» αντιμετωπίζεται ως επικοινωνιακή και το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό. 

• Ενώ, λοιπόν, οι πολίτες αισθάνονται πολύ πιο αισιόδοξοι για την παραμονή στο ευρώ 66%, νιώθουν απαισιόδοξοι 65% για τη δική τους ζωή. 

• Οι μισοί περίπου πολίτες θεωρούν ότι η κατάσταση στη χώρα είναι χειρότερη. Αντικατοπτρίζεται μ’ αυτό τον τρόπο, η δραματική αύξηση της ανεργίας και των πολλών χιλιάδων οικογενειών που δεν τα βγάζουν πέρα. 

• Το 54% μάλιστα εκτιμά ότι η ζωή του θα χειροτερέψει στα επόμενα 2-3 χρόνια.Την ίδια στιγμή το πολιτικό τοπίο γίνεται ακόμα πιο ρευστό, για όλους. Η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει ανακοπεί. Η πολιτική του δύναμη αντλείται, κυρίως, από την αντίδραση των πολιτών για τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα, και λιγότερο εκλαμβάνεται ως πολιτική δύναμη που προσφέρει ρεαλιστική και αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και το 77% πιστεύει ότι και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καταργούσε το Μνημόνιο. Αυτά αποτελούν σοβαρά προβλήματα στρατηγικής για την αξιωματική αντιπολίτευση. 

• Στους τρεις κυβερνητικούς εταίρους αναγνωρίζεται η προσπάθεια που έγινε για την παραμονή στην Ευρωζώνη, κρίνεται σωστή η απόφαση σχηματισμού κυβέρνησης και συνεργασίας των κομμάτων τους. Ωστόσο, με την κοινωνία τόσο βαριά κτυπημένη από την κρίση και την πολιτική βάση συνεργασίας των κομμάτων όχι απόλυτα σταθερή, οι προοπτικές των τριών κομμάτων σε καμία περίπτωση δεν είναι διασφαλισμένες. Αυτό αφορά ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. 

• 6 στους 10 πολίτες θέλουν μια ισχυρή πολιτική δύναμη μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Προς το παρόν, όμως, όλοι αυτοί εννοούν διαφορετικά πράγματα και διαφορετικά πρόσωπα. 

• Όσο πολιτικοί αρχηγοί και πρόσωπα δεν συλλαμβάνουν την ανάγκη της κοινωνίας για συνεργασία, για δίκαιες μεταρρυθμίσεις, που να δίνουν ελπίδα και προοπτική στις δυναμικές γενιές και παραγωγικές ομάδες, τόσο η ρευστότητα σ’ αυτό τον ενδιάμεσο χώρο, θα επηρεάζει με αβεβαιότητα τις εξελίξεις . Κόμματα, κινήσεις, πρόσωπα, ομάδες στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς έχουν αβέβαιο μέλλον, όσο επιτρέπουν με τις ανούσιες διαμάχες, τις προσωπικές διαδρομές τους και με τις παραλείψεις τους, να κρίνονται ως απολογητές του χθες και όχι ως φορείς ιδεών και λύσεων του αύριο. 

• Σε αυτό το μοτίβο ο κ. Σαμαράς, ως τώρα, έχει το πλεονέκτημα και το προβάδισμα. Ως πρωθυπουργός σε περίοδο μεγάλης κρίσης και επικεφαλής κυβέρνησης συνεργασίας. Τώρα πέτυχε κάτι που στις δημοσκοπήσεις τα τελευταία 13 χρόνια δεν είχε ξανασυμβεί. Το πρώτο κόμμα στις εκλογές, που βρέθηκε γρήγορα δημοσκοπικά στη δεύτερη θέση, να ξαναπεράσει μπροστά. Θα διατηρήσει αυτή τη δύναμη ή θα χαθεί μέσα στα τεράστια προβλήματα και την κόπωση των κοινωνικών θυσιών; Η απάντηση θ’ αργήσει. Γιατί μαζί με το Γολγοθά των πολιτών και την σκληρή προσπάθεια να βγει η Ελλάδα από την κρίση με την κοινωνία όρθια και ζωντανή, οι πολιτικοί θα τρέχουν σ’ ένα σκληρό μαραθώνιο, στον οποίο νικά εκείνος που έχει την καλύτερη στρατηγική και τις μεγαλύτερες αντοχές.

*Ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι πρόεδρος της εταιρείας ερευνών και δημοσκοπήσεων GPO

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega.

Η πρώτη πράξη αντίστασης
30/5/2013 , real.gr

Στα τέλη Μαΐου του 1941 είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης. Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας ήταν δύο νεαροί φοιτητές, που δάκρυζαν, όπως και χιλιάδες Αθηναίοι, βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη. Το χιτλερικό σύμβολο προκαλούσε την ελληνική υπερηφάνεια. Έπρεπε, λοιπόν, να κατέβει…

Το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ. Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με νεαρές Ελληνίδες, που πουλούσαν τον ερωτά τους, πίνοντας μπίρες και μεθοκοπώντας.

Με άγνοια κινδύνου, πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους.

Με έκπληξη η γερμανική φρουρά αντιλήφθηκε νωρίς το πρωί ότι η σβάστικα έλειπε από τον ιστό. Οι γερμανικές αρχές πανικοβλημένες διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό.

Γλέζος και Σάντας καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, οι Έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.

Η υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα, μία ενέργεια με συμβολικό χαρακτήρα, αλλά τεράστια απήχηση στο ηθικό των δοκιμαζόμενων Ελλήνων. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Συνέντευξη της Δημάρχου Αγ. Δημητρίου, Μαρίας Ανδρούτσου

Συνέντευξη της Δημάρχου Αγ. Δημητρίου,  Μαρίας Ανδρούτσου στο ilioupolitoday.gr.

του Τάκη Παπαδόπουλου.

Είσαστε ήδη δύο χρόνια Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου. Έχετε δει το Δήμο να αλλάζει προς το καλύτερο; Τι σας λένε οι δημότες σας;
Η εκλογή μας ως Δημοτική Αρχή, συνέπεσε χρονικά με την αρχή της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας που βιώνουμε ως χώρα και παρόλο που είμαστε μια νέα και πολυσυλλεκτική παράταξη, το πρόγραμμα μας υλοποιείται με επιτυχία σε ένα μεγάλο ποσοστό βάσει του σχεδιασμού που είχαμε κάνει προεκλογικά και αυτό γιατί ήταν από την αρχή ρεαλιστικό.
Οι δημότες στην πλειονότητά τους αναγνωρίζουν την προσπάθεια αλλά και τις δυσκολίες στις οποίες καλούμαστε να υλοποιήσουμε το έργο μας.
Ως δήμαρχος, τι είναι αυτό που δεν έχετε καταφέρει να κάνετε ακόμη και στενοχωριέστε γι' αυτό;
Αυτό που θα θέλαμε να είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε και δεν μπορούμε μέχρι στιγμής λόγω των οικονομικών δυσκολιών της χώρας αλλά και των τεράστιων γραφειοκρατικών εμποδίων, είναι μεγάλα έργα. Όπως για παράδειγμα, η ανάπλαση του Ασυρμάτου, μιας περιοχής εξαιρετικά σημαντικής για το Δήμο μας, αλλά και του ρέματος της Πικροδάφνης. Έργα που θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν τη ζωή των ανθρώπων της πόλης μας.
Όμως, κάθε μέρα καταφέρνουμε και κάνουμε μικρές αλλαγές στην πόλη, με πολλή και επίμονη προσπάθεια, υπερνικώντας δυσκολίες που σε άλλες εποχές θα φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας να ξεπεραστούν. Κάτι που αποδεικνύει περίτρανα πως η θέληση, η μεθοδικότητα και η σκληρή δουλειά είναι στοιχεία ικανά για να επιφέρουν αλλαγές στις ζωές των πολιτών. Και η δική μας προσπάθεια και θέληση είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Ποια είναι η πιο δυσάρεστη πλευρά του να είσαι δήμαρχος της πόλης;  Η πιο ευχάριστη;
Τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα των ανθρώπων που βλέπουμε καθημερινά στο Δήμο μας. Το ότι καλούμαστε να οργανώνουμε Κοινωνικά Παντοπωλεία, να μαζεύουμε τρόφιμα και να στηρίζουμε ολοένα και περισσότερους συνδημότες μας που δεν έχουν ούτε τα βασικά για να ζήσουν αξιοπρεπώς, δεν είναι και η πιο ευχάριστη πλευρά του ρόλου μου.
Όμως μέχρι σήμερα, έχουμε σταθεί τυχεροί γιατί οι συμπολίτες μας και οι επιχειρήσεις της πόλης ανταποκρίνονται σε οποιοδήποτε δική μας πρωτοβουλία για συγκέντρωση αγαθών, αλλά και οι δικοί μας πόροι ως Δήμου, είναι επαρκείς για να υλοποιούμε μεγάλες ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση. Στο ίδιο πλαίσιο, θα ήθελα να σημειώσω πως η ανεργία και η αδικία στους νέους ανθρώπους είναι φαινόμενα που καλούμαι να αντιμετωπίσω καθημερινά. Προβλήματα σοβαρά, στα οποία δεν μπορώ να δώσω τις λύσεις που θα ήθελα μέσω του θεσμικού μου ρόλου.
Οι ευχάριστες στιγμές είναι αρκετές. Όταν, για παράδειγμα, ξεκινάμε και ολοκληρώνουμε με επιτυχία κάθε προσπάθεια, ένα έργο για έναν ακόμα παιδικό σταθμό, μια συνεργασία, μια περιβαλλοντική εκστρατεία, όταν πετυχαίνουμε μια διεκδίκηση.
Αυτές όλες είναι στιγμές πραγματικά ευχάριστες.
Για ποια αλλαγή ή πολιτική σας πράξη νοιώθετε πραγματικά υπερήφανη; Πιο περήφανη από όλες τις άλλες ίσως.
Νιώθω υπερήφανη για τη συνολική μου πολιτική πορεία και τις επιλογές μου, όλα αυτά τα χρόνια. Νιώθω υπερήφανη για τη συνέπεια και τη σοβαρότητα με την οποία εκπροσωπώ τους συνδημότες μου, χωρίς παρεκκλίσεις και παρεκτροπές από τους αρχικούς μου στόχους και τη βούλησή μου.
Το Ρέμα της Πικροδάφνης με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔE έχει χαρακτηριστεί ως «χώρος ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος». Τι ενέργειες και δράσεις για το έργο της ανάπλασης του ρέματος Πικροδάφνης έχουν γίνει ή θα γίνουν;
Το Ρέμα της Πικροδάφνης αποτέλεσε για εμάς έναν από τους πιο σημαντικούς στρατηγικούς στόχους του προγράμματος μας. Στο πλαίσιο αυτό, τα τελευταία 2 χρόνια, έχουμε σχεδιάσει, οργανώσει και υλοποιήσει μεγάλη εκστρατεία με διάφορες δράσεις που αφορούν στο ρέμα της Πικροδάφνης.
Στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση των δημοτών μας, στην προστασία του ρέματος της Πικροδάφνης, καθώς όλα αυτά τα χρόνια από κακές πρακτικές τόσο προηγούμενων διοικήσεων αλλά και ασυνείδητων πολιτών, έχει υποστεί μεγάλες περιβαλλοντικές αλλοιώσεις. Επίσης, η ανάδειξη και η προστασία του ρέματος είναι για εμάς πολύ σημαντικά στοιχεία, γι’ αυτό και η εκστρατεία μας ήταν πάνω απ’ όλα ενημερωτική.
Αυτή τη στιγμή, είναι υπό συζήτηση μια μελέτη της Περιφέρειας για την ανάπλαση του ρέματος της Πικροδάφνης, η οποία όμως αντιμετωπίζει το ρέμα με μία φιλοσοφία συνολικής διευθέτησης της κοίτης του, με συνεχή στρώση του πυθμένα και των πρανών του με συρματοκιβώτια. Η εναλλακτική λύσης της διατήρησης τμημάτων της υφιστάμενης κοίτης σε επιλεγμένες θέσεις, απορρίπτεται από την πλευρά της Περιφέρειας.
Στην πρόταση αυτή εμείς ως Δήμος Αγ. Δημητρίου, με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ αντιτιθέμεθα, καθώς οδηγεί στην πλήρη καταστροφή της φυσικής κοίτης του ρέματος, κάτι που θα ήταν καταστροφικό για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής και την ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα που αυτή τη στιγμή φιλοξενεί το ρέμα.
Ελεύθεροι χώροι για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Τι έχει κάνει ο Δήμος μέχρι τώρα;
Στο βαθμό που το επιτρέπει η δύσκολη ρυμοτομία της πόλης του Αγ. Δημητρίου, τα στενά πεζοδρόμια και οι κακοτεχνίες από το παρελθόν στους δρόμους μας, μία από τις προτεραιότητές μας είναι να προσπαθούμε και σε κάθε περίπτωση να δημιουργούμε προϋποθέσεις προσβασιμότητας για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, σε όλα τα νέα έργα, η προσβασιμότητα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, αποτελεί πια νομική υποχρέωση.
Πιστεύετε ότι οι συνθήκες άθλησης των δημοτών στο δήμο σας είναι ικανοποιητικές;
Στο Δήμο μας έχουμε αθλητικές εγκαταστάσεις οι οποίες λειτουργούν με αρκετούς αθλητές. Σε μια πόλη, τόσο μεγάλη και πυκνοκατοικημένη όσο ο Άγιος Δημήτριος, οι αθλητικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν δεν είναι αρκετές καθώς οι ανάγκες για άθληση οπωσδήποτε είναι αυξημένες.
Παρ’ όλα αυτά, προσπαθούμε μέσω των προγραμμάτων του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου να καλύπτουμε σε μεγάλο βαθμό αρκετούς συνδημότες μας που επιθυμούν να αθληθούν, σε διάφορα αθλήματα, με πολύ χαμηλό κόστος.
Σκέψεις και έργα για την καλύτερη μόρφωση των νέων;
Η μόρφωση των νέων δεν αποτελεί κατεξοχήν αντικείμενο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όσον αφορά την εκπαίδευση αυτή καθ’ αυτή και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Η δική μας όμως υποχρέωση αφορά στην ανάπτυξη των κτηριακών δομών και τη συντήρησή τους. Στο πλαίσιο αυτό, είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο και αριθμητικά, έχουμε δηλαδή πολλά και καινούργια σχολεία, αλλά και ποιοτικά, σε σχέση με άλλους δήμους και πάντοτε με γνώμονα τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας.
Επίσης, στο Δήμο μας, συγκροτήσαμε πρόσφατα Κέντρο Δια Βίου Εκπαίδευσης για ενήλικες με πάρα πολλές συμμετοχές. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο έχει πολύ μεγάλη επιτυχία, ήδη από το ξεκίνημά του. Πιστεύω ακράδαντα πως η γνώση δεν πρέπει να σταματά ποτέ. Όσο ζούμε οφείλουμε να συνεχίζουμε να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε.
Σε ένα χρόνο οι δημότες θα κληθούν να ψηφίσουν πάλι για το Δήμαρχο τους. Θα ζητήσετε την ψήφο τους πάλι; Και αν ναι, τι θα τους πείτε για να σας προτιμήσουν πάλι;
Η εκλογή μου στη θέση της Δημάρχου δεν αποτελεί και δεν αποτελούσε ποτέ αυτοσκοπό. Σκοπός είναι να υπηρετήσουμε με αφοσίωση και συλλογικότητα τις ανάγκες τις πόλης. Θέλω να θυμίσω πως η υποψηφιότητά μου υπήρξε αποτέλεσμα μιας συλλογικής διαδικασίας, μοναδικής πρακτικής για τα κοινά της πόλης μας. Αν κληθώ με τον ίδιο τρόπο να συμβάλλω με την υποψηφιότητά μου ως Δήμαρχος στην προσπάθεια για τη βελτίωση της πόλης του Αγ. Δημητρίου, θα είναι τιμή μου να το κάνω ξανά.

Πεθαίνουν οι τρίτωνες στη Δρακόλιμνη του Σμόλικα

Αντιμέτωποι μ' ένα αποτρόπαιο θέαμα έρχονται τις τελευταίες μέρες δεκάδες ορειβάτες που επισκέπτονται την αλπική Δρακόλιμνη του Σμόλικα στα 2200μ υψόμετρο. Πολλές δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- αλπικοί τρίτωνες κείτονται νεκροί στις όχθες και στον πυθμένα της λίμνης.

enet.gr

Το φαινόμενο έχει προβληματίσει και τους επιστήμονες. Σύμφωνα με τον Βιολόγο Χαρητάκη Παπαϊωάννου, «Η πρώτη καταγραφή του φαινομένου εαρινής μαζικής θνησιμότητας σε αποικίες αλπικού τρίτωνα έγινε στα τέλη Απρίλη 1988, στη Δρακόλιμνη της Τύμφης, καθώς επίσης και την άνοιξη του 1999». Την περασμένη Κυριακή, επιστημονικό κλιμάκιο αποτελούμενο από τους κ.κ. Χαρητάκη Παπαϊωάννου, Αθανάσιο Κοράκη και Γιάννη Σαϊνη, επισκέφθηκαν την περιοχή απ' όπου και πήραν δείγματα νερού, αλλά και αρκετούς νεκρούς τρίτωνες, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες εργαστηριακές αναλύσεις.
Όπως δήλωσε ο κ. Χαρητάκης Παπαϊωάννου «Δεν υπάρχουν αναφορές για παρόμοια συμβάντα σε άλλες υπαλπικές λίμνες της Ευρώπης. Είναι η τρίτη φορά που το φαινόμενο αυτό καταγράφεται σε υπαλπική λίμνη της Βόρειας Πίνδου, ενώ δεν αποκλείεται να έχει συμβεί και άλλες φορές χωρίς όμως να υπάρξει κάποιος εκεί πάνω για να το καταγράψει. Το ζήτημα μας απασχολούσε χρόνια και αυτή τη φορά -χάρη στην ενημέρωση από φίλους ορειβάτες μέσω facebook- το συμβάν μας βρήκε έτοιμους. Ερευνούμε σε εθελοντική βάση επιστημονικά όλα τα πιθανά σενάρια που προκαλούν το φαινόμενο και ελπίζουμε να οδηγηθούμε σύντομα με βάση τα ευρήματα σε μία λογική εξήγηση…»
Ο Αλπικός Τρίτωνας
Ο Αλπικός Τρίτωνας ή «Βουνοτρίτωνας» (Triturus Αlpestris) είναι ένα από τα αμφίβια σπονδυλόζωα της οικογένειας Salamandridae. Έχει μήκος περίπου 10 εκατοστά και το χρώμα της ράχης του είναι γκρίζο - καστανόμαυρο. Ζει σε υδροβιότοπους (λίμνες, νερόλακκους) που υπάρχουν στην υψηλή ορεινή ζώνη της πατρίδας μας, εκεί που υπάρχει χαμηλή βλάστηση κι έχει ως κύρια τροφή του τα ασπόνδυλα υδρόβια όντα. Ο Αλπικός Τρίτωνας υπολογίζεται ότι προέρχεται από την εποχή των Δεινοσαύρων και τα χαρακτηριστικά του θυμίζουν μικρούς δράκους. Στην εποχή μας συγκαταλέγεται στις απειλούμενες με εξαφάνιση μορφές ζώων και γι’ αυτό προστατεύεται από την Ελληνική νομοθεσία.
Πηγή: http://epirusgate.blogspot.gr

Φυτά «αναστήθηκαν» μετά από 400 χρόνια κάτω από τους πάγους

Η υποχώρηση των καναδικών παγετώνων φέρνει επίσης σταδιακά στο φως άγνωστα έως τώρα είδη φυκών και μικροοργανισμών.

Δημοσίευση: 28/05/2013 , skai.gr

Τα φυτά που "ξύπνησαν" σε κύκλους

Φυτά που είχαν παγώσει πριν από 400 περίπου χρόνια, στη διάρκεια της λεγόμενης «Μικρής Εποχής των Πάγων» (1550-1850), «ξύπνησαν» και άρχισαν να βλασταίνουν και να ανθοφορούν ξανά. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι αυτή η αναπάντεχη «ανάσταση» δείχνει με ποιο τρόπο τα φυτικά οικοσυστήματα του πλανήτη έχουν καταφέρει να ανακάμψουν τόσες φορές μετά από τις διαδοχικές εποχές των παγετώνων.

Οι Καναδοί ερευνητές του πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, με επικεφαλής την Κάθριν Λα Φαρζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC και το "Science", ανακάλυψαν κατεψυγμένα βρύα στον «Παγετώνα των Δακρύων» στον Αρκτικό Καναδά.

Σε αυτή την περιοχή, οι πάγοι υποχωρούν πλέον με ρυθμό περίπου τριών έως τεσσάρων μέτρων το χρόνο, φέρνοντας έτσι πάλι στο φως εκτάσεις ξηράς, που επί αιώνες ήσαν θαμμένες κάτω από τον πάγο. Οι επιστήμονες πήραν στο εργαστήριο δείγματα από τα εν λόγω ανθεκτικά φυτά που αποκαλύφθηκαν και με την μέθοδο της χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα υπολόγισαν ότι ζούσαν πριν από περίπου 400 έως 600 χρόνια.

Προς μεγάλη έκπληξή τους, οι βιολόγοι διαπίστωσαν ότι τα φυτά, που εκτιμάται ότι είχαν ξαναβγει στο φως πριν από δύο χρόνια το πολύ, ήδη είχαν αρχίσει να πρασινίζουν. Όταν οι επιστήμονες φύτεψαν μερικά βρυόφυτα στο εργαστήριο και τους παρείχαν θρεπτικές ουσίες, νερό και φως, αυτά άρχισαν να μπουμπουκιάζουν και να αναπτύσσονται. Άγνωστοι παραμένει για πόσο καιρό είναι δυνατό τα κύτταρα αυτών των φυτών να διατηρηθούν ζωντανά σε συνθήκες κατάψυξης.

Η υποχώρηση των καναδικών παγετώνων φέρνει επίσης σταδιακά στο φως άγνωστα έως τώρα είδη φυκών και μικροοργανισμών (κυανοβακτηρίων).

Πηγή: ΑΜΠΕ

Το Σκίτσο της ημέρας

Του Πάνου Μαραγκού , ΕΘΝΟΣ

Ο Σαμαράς και η Χρυσή Αυγή

 Γιώργος Καρελιάς , protagon.gr

Για τη σκοπιμότητα ψήφισης ενός νέου νόμου κατά του ρατσισμού ακούγονται και γράφονται πολλές απόψεις. Πράγματι το θέμα χρειάζεται προσοχή, ώστε να μη νομοθετηθεί κάτι που θα απειλεί την ελευθερία της έκφρασης. Αυτή, άλλωστε, είναι η βασική ένσταση όσων αντιτίθενται στη θεσμοθέτηση τέτοιων διατάξεων.

Όμως, το θέμα έχει πάρει σήμερα μεγάλες διαστάσεις για άλλο λόγο. Εξαιτίας της ξαφνικής άρνησης της Ν.Δ. να ψηφίσει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη. Πρόκειται, αναμφίβολα, για άλλη μια από τις γνωστές κωλοτούμπες του κ. Σαμαρά.
Ιδού γιατί. Πρώτον, οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί είχαν συμφωνήσει να προωθηθεί στη Βουλή ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Το έχουν πει ανοιχτά οι κύριοι Βενιζέλος και Κουβέλης. Και για όσους δεν το πιστεύουν, υπάρχει και κάτι πιο έγκυρο. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει αυτό το νομοσχέδιο, όπως αποκάλυψε η επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ (εδώ). Η επίτροπος είχε έρθει πρόσφατα στην Ελλάδα και είχε συναντηθεί με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Δένδια. Προφανέστατα κάποιος από τους δυο (ή μήπως και οι δυο;) της είχαν πει για το νομοσχέδιο, το οποίο -ειρήσθω εν παρόδω- οι ευρωπαϊκές αρχές θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Τι συνέβη μέσα σε μια βδομάδα και ο κ. Σαμαράς έκανε τη μεγάλη στροφή; Όχι, ο κ. Σαμαράς δεν έγινε ξαφνικά ρατσιστής. Ούτε αγάπησε τη Χρυσή Αυγή. Η εξήγηση είναι πιο απλή και πεζή. Το στενό κομματικό κόστος. Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής προέρχονται, σε συντριπτικό ποσοστό, από τον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς. Φυσικά, θα ήταν ανόητο να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ναζιστές, όπως ο Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του. Στρέφονται προς τα εκεί για κάποιους λόγους. Αύριο μπορεί κάποιοι από αυτούς να το ξανασκεφθούν και να επανέλθουν στην παλιά κοίτη τους, την «κανονική» Δεξιά.
Δεν θέλει, λοιπόν, ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο του να προκαλέσει αυτήν την κατηγορία των ψηφοφόρων, συντασσόμενος με κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ) σε ένα θέμα με ιδεολογικό υπόβαθρο. Για να το πούμε αλλιώς. Αν ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος, αυτά τα δυο κόμματα θα έχουν καταγάγει μια ιδεολογική νίκη. Μπορεί να τους αποφέρει και πολιτικά κέρδη, μπορεί και όχι. Όμως, ο κ. Σαμαράς και η Ν.Δ. έχουν μόνο να χάσουν, ερχόμενοι σε σύγκρουση με το εκλογικό σώμα και ακροατήριο της Χρυσής Αυγής. Γι’ αυτό και κάνουν πίσω. Κι ας το είχαν υποσχεθεί ακόμη και σε ευρωπαίους αξιωματούχους.
Τι θα γίνει τώρα; Προβλέψιμο είναι. Το νομοσχέδιο θα ‘ρθει στη Βουλή ως κοινή πρόταση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και, ίσως, το ψηφίσει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά οι ψήφοι για να γίνει νόμος δεν φτάνουν, εκτός αν έχουμε εκπλήξεις.
Οι βουλευτές της Ν.Δ., των Ανεξάρτητων Ελλήνων και (εννοείται) της Χρυσής Αυγής θα το καταψηφίσουν. Το πρόβλημα είναι για τον κ. Σαμαρά και τους βουλευτές του. Και είναι πρόβλημα ηθικοπολιτικό, αφού θα βρεθούν στην ίδια πλευρά με τους ναζιστές, αρνούμενοι την ψήφιση ενός νόμου που περιορίζει τη δράση τους. Όμως, αυτή η δράση δεν απασχολεί ιδιαίτερα τη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία, γι’ αυτό αρνείται να συγκρουστεί μαζί τους, φοβούμενη ότι θα χάσει κι άλλους ψηφοφόρους.

Αυτοί είναι οι ψυχροί, κομματικοί υπολογισμοί του κ. Σαμαρά. Αν του βγουν, καλώς. Αν όχι, θα υποστεί διπλό πλήγμα. Και ψηφοφόρους θα χάσει (κι άλλους) και υπόλογος θα είναι ως ο πρωθυπουργός που επέτρεψε την ασύδοτη δράση της νεοναζιστικής Δεξιάς.

Άγγελος Ελεφάντης: In memoriam

• Ζαγάρας Κωνσταντίνος , 29.05.2013 , avgi.gr

Είναι ένα από τα πράγματα της ζωής να μιλάς για τον θάνατο ενός ανθρώπου, ενός συντρόφου, ενός φίλου, έγραφε ο Άγγελος...

Στον ίδιο, ωστόσο, δεν άρεσε ποτέ να ακούει ή να διαβάζει ότι «έφυγε» κάποιος. Για τον λόγο αυτό ρωτούσε σκωπτικά, «πού πήγε; Θα επιστρέψει;». Θέλοντας να πει ότι αυτό το «έφυγε» μόλις και μετά βίας «καλύπτει την απαντοχή για την άλλη ζωή, την ατελεύτητο, τη Δευτέρα Παρουσία και την επουράνια ανταμοιβή». Ο Άγγελος, λοιπόν, πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, πριν από 5 χρόνια, αφήνοντας πίσω έναν τεράστιο όγκο πνευματικού -και όχι μόνο- έργου. Ένα έργο που τον καθιστά αναπόσπαστο μέρος της ζώσας ιστορίας «που κάνει τους ανθρώπους να ζουν και όχι να επιζούν μόνο σε στιγμές παρόντος, να επιθυμούν ένα μέλλον καλύτερο». Αναπόσπαστο μέρος σε αυτό το ατελείωτο χνάρι ζωής που μας συντροφεύει, συμπορεύεται μαζί μας, δείχνοντας προς τα πού πάνε ή θα έπρεπε να πάνε τα όσα έρχονται, οι ατελεύτητες ιστορίες της ζωής.
Δεν θα ήθελα όμως να θυμάμαι -και να θυμόμαστε- τον Άγγελο Ελεφάντη μόνο για τα γραπτά του -κι ας είναι πολλά και σπουδαία-, τη σπάνια παιδεία και γνώσεις του, τους ευρύτατους πνευματικούς ορίζοντες, την οξύτητα των λέξεων και φράσεών του. Μ' αρέσει να τον αναλογίζομαι παράλληλα με την παραδειγματική του ζωή και τα πάθη του, έτσι όπως ήταν «φτιαγμένος ανθρώπινα». Για την ανιδιοτέλεια και την αδιαλλαξία, για τον αντικομφορμισμό και την τρυφερή αυστηρότητα που τον διέκρινε, για τη διαρκή του ανησυχία να μην αναπαύεται ούτε με τα θέσφατα του δόγματος, ούτε με τα άλλα της ανανέωσης.
Θέλω να τον θυμάμαι για το γεγονός ότι την ώρα που σειρήνες «μάγευαν» τα αυτιά άλλων διανοητών, προτίμησε τον αφανή, αλλά τόσο πολυσήμαντο και ουσιαστικό, ρόλο του οργανικού διανοούμενου.
Ο Άγγελος διαμόρφωσε, μέσα από δυσκολίες, εμπόδια, πισωγυρίσματα και συνεχή αγώνα, το πλαίσιο και τις προϋποθέσεις για τη συνεχή προσπάθεια άνθησης της αριστερής διανόησης και της προοδευτικής λογιοσύνης στη χώρα μας. Έβαλε πλατιά, χωρίς να αναζητά δάφνες και πομπές, τη σφραγίδα του στη μεγάλη προσπάθεια για την αποδογματοποίηση της αριστερής σκέψης και την απαγκίστρωσή της από τους αρχαϊσμούς και τις ανασταλτικές παραδοσιακές αντιλήψεις που τη βασάνιζαν για χρόνια.
«Σε κάθε εποχή, πέρα απ' τα προβλήματα, τις συγκρούσεις, τα δημιουργήματα ή τις καταστροφές, υπάρχει ένα πνευματικό και συναισθηματικό ρεύμα, μια αύρα που μας τυλίγει και μας συνεπαίρνει σαν ανάλαφρο άρωμα που έρχεται από μακριά, χωρίς να ξέρουμε ακριβώς από πού [...] πρόσωπα που αναστατώνουν τη φαντασία, αδιόρατες ακούσιες μνήμες που υπερβαίνουν τις εκούσιες και ισορροπούν», έγραφε...
Ο ίδιος ήταν από τα πρόσωπα αυτά που έχουν ένα χάρισμα που σπάνια συναντάς - και για τον λόγο αυτόν είναι μοναδικά. Ένα χάρισμα να συναρπάζει και να εμπνέει, να προβληματίζει και να γονιμοποιεί τη σκέψη του άλλου, να εξάπτει το ενδιαφέρον και τη φαντασία, με μέθοδο άλλοτε σαγηνευτική και καθηλωτική κι άλλοτε σκληρή, ακόμη και ισοπεδωτική. Ένα χάρισμα που μπορούσε να οδηγήσει στις πιο δημιουργικές υπερβάσεις τον συνομιλητή του.
Πίσω του άφησε ορατά ίχνη του έργου του που διασώζονται και πολλά που παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Για να μην ξεχαστούν, αλλά και για να μπολιάσουν τη σκέψη των σημερινών αριστερών, υπάρχει η ανάγκη το αρχείο του περιοδικού "Ο Πολίτης" να αξιοποιηθεί σύντομα.
Η ζωή του Άγγελου και η πορεία του «Πολίτη» δεν ήταν εύκολη, ενώ θα μπορούσε... Ο ίδιος, κομμουνιστής της ανανέωσης, επέλεξε να σηκώσει το βάρος του καθήκοντος να δράσει ώστε να απελευθερωθούν τα στοιχεία εκείνα της κοινωνίας που μπορεί να πλάσουν έναν άλλον πολιτισμό, μπαίνοντας στον κόπο να μας ανοίξει διόδους ώστε να τα γνωρίσουμε, «έστω κι αν ακόμη -αυτά- δεν είναι παρά θόρυβοι βυθού». Έχοντας ζήσει ξεχωριστές ιστορικές στιγμές, επέμενε σε δύσκολους καιρούς για την ανάγκη της αριστερής - απελευθερωτικής προοπτικής της ανθρωπότητας. Για τον ίδιο ίσχυσε, μοναδικά κατά τη γνώμη μου, η ρήση του Λουί Αλτουσέρ: «Οι κομμουνιστές, όταν είναι μαρξιστές, και οι μαρξιστές, όταν είναι και κομμουνιστές, δεν είναι ποτέ φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Απλώς μερικές φορές μένουν σχετικά μόνοι»...

 H ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ – "Να καταλογιστούν ευθύνες για τη Μονάδα Κατεργασίας Αποβλήτων της ΒΙ.ΠΕ.Θ" 

Δευτέρα, 27 Μάιος 2013 ,thesstoday.gr

Τη σαφή αντίθεση τους στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ εξέφρασαν σήμερα στη διάρκεια συνέντευξης τύπου, στελέχη της ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης, επισημαίνοντας ότι δεν συντρέχει κανένας ουσιαστικός λόγος, ούτε οικονομικός, ούτε κοινωνικός, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία στο ΤΑΙΠΕΔ.  Η ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης πήρε θέση και για το συνεχιζόμενο περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται από τη Μονάδα Κατεργασίας Αποβλήτων (ΜΚΑ) της ΒΙ.ΠΕ.Θ, η μη σωστή λειτουργία της οποίας έχει ως αποτέλεσμα όπως είπαν, εκατομμύρια κυβικά μέτρα επικίνδυνων βιομηχανικών λυμάτων να καταλήγουν στον Θερμαϊκό χωρίς σχεδόν καμία επεξεργασία. Τα παραπάνω θέματα τέθηκαν στη διάρκεια συνέντευξης τύπου στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, στην οποία συμμετείχαν, ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Δημητρακάς, οι βουλευτίνες του νομού Ασημίνα Ξηροτύρη και Κατερίνα Μάρκου, Το μέλος της γραμματείας της πολιτικής επιτροπής (τμ.Περιβάλλοντος ) Σωτήρης Σιωμάδης και το μέλος της πολιτικής επιτροπής Κώστας Κουτρούκης (μέλος στο Δ.Σ της ΕΥΑΘ). ΕΥΑΘ Κατηγορηματική θέση κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, πήρε κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης Π.Δημητρακάς, ο οποίος τόνισε ότι η διαδικασία, δεν θα αποδώσει κανένα ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος. Επισήμανε ότι ο τομέας αυτός είναι μονοπωλιακός , πως η εταιρεία είναι κερδοφόρος και δεν έχει ανάγκη τα ιδιωτικά κεφάλαια για την περεταίρω ανάπτυξη της, από άποψη προσωπικού δεν είναι υπεράριθμη και σε κάθε περίπτωση, επειδή  όπως είπε το νερό είναι δημόσιο αγαθό, δεν μπορεί να είναι χωρίς έλεγχο η τιμή του, ενώ πρέπει να ασκείται και κοινωνικός έλεγχος. Επίσης, δήλωσε ότι η ΔΗΜΑΡ δεν είναι κατά  ενός δημοψηφίσματος για το θέμα, ωστόσο για να γίνει κάτι τέτοιο όπως επισήμανε, πρέπει να προωθηθούν τάχιστα τα σχετικά προεδρικά διατάγματα.  «Έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένως στη βουλή και έχουμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας» τόνισε, ενώ απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το μέχρι που είναι η ΔΗΜΑΡ διατεθειμένη να φτάσει για να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση, απάντησε «δεν πρόκειται να ρίξουμε την κυβέρνηση για αυτό το θέμα». Δείτε ένα απόσπασμα από τα όσα είπε ο κ.Δημητρακάς: Από την πλευρά της η Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης Ασημίνα Ξηροτύρη, τόνισε πως η ΔΗΜΑΡ έχει εκφράσει τις διαφωνίες της στη βουλή για την ιδιωτικοποίηση κυρίως των ΔΕΚΟ, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, λιμένες και επίσης είχε διαφωνήσει και για το ποσοστό πώλησης, λέγοντας πως το δημόσιο δεν κρατάει ούτε το ελάχιστο που προβλέπει η καταστατική μειοψηφία. Πρόσθεσε πως όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία, όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό, στις περισσότερες περιπτώσεις τα προβλήματα ήταν πολλά και ξαναγύρισε στον έλεγχο του δημοσίου, ενώ επισήμανε ότι το ΤΑΙΠΕΔ έδειξε μεγάλη βιασύνη στο θέμα της ΕΥΑΘ, χωρίς να υπάρχει κανένα μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον από τη συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση. «Η ΕΥΑΘ, είναι νοικοκυρεμένη Α.Ε, έχοντας κάποια θέματα στα της διοίκησης, δεν έχει κανένα νόημα η ιδιωτικοποίηση» είπε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε ότι η ΔΗΜΑΡ θα συνεχίσει τον αγώνα της, σε επικοινωνία με τους εργαζόμενους της επιχείρησης και με τους άλλους φορείς που αντιδρούν. «Να λογοδοτήσουν για τη Μονάδα Κατεργασίας Αποβλήτων ΒΙ.ΠΕ.Θ» Στη διάρκεια της τοποθέτησης του, ο περιβαλλοντολόγος και μέλος της γραμματείας της πολιτικής επιτροπής της ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης Σωτήρης Σιωμάδης, αναφέρθηκε στη συμφωνία που είχε υπογραφεί πριν από λίγες μέρες στο ΥΜΑΘ με την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, την ΕΥΑΘ και την ΕΥΑΘ παγίων, για την αναβάθμιση της «αμαρτωλής» Μονάδας Κατεργασίας Αποβλήτων της ΒΙ.ΠΕ, λέγοντας πως αποσκοπούσε μόνο και μόνο στην παράκαμψη της απόφασης που είχε λάβει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για αναστολή λειτουργίας της. Τόνισε ακόμη πως τα χρήματα που είναι να διαθέσει η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, περίπου 3,5 εκατ ευρώ δεν φτάνουν για να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες αναβάθμισης και διερωτήθηκε αν τώρα με την αλλαγή της ιδιοκτησίας (περνάει στην ΕΥΑΘ παγίων και η διαχείρηση στην ΕΥΑΘ), τα παραπάνω χρήματα κληθούν να πληρώσουν οι καταναλωτές της ΕΥΑΘ. Σημείωσε πως όλα τα τελευταία χρόνια η μονάδα λειτουργεί χωρίς τις απαιτούμενες άδειες και περιβαλλοντικούς όρους, μολύνοντας τόσο τον Θερμαϊκό, όσο και την ευρύτερη περιοχή, καθώς διοχετεύει τα λύματα στη θάλασσα, μέσω στραγγιστικής τάφρου που είναι μόνο για γεωργικούς σκοπούς. Σε ερώτηση για το τι θα μπορούσε να γίνει άμεσα, ο κ.Σιωμάδης ήταν κατηγορηματικός. «Η πολιτεία να επιβάλλει στην ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ Α.Ε, εδώ και τώρα, να βάλει όσα χρήματα είναι απαραίτητα, για να αναβαθμιστεί πλήρως η μονάδα» είπε, ενώ για το θέμα των ευθυνών είπε ότι πρέπει να καταλογιστούν, ενώ κάλεσε και τον γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης, να μην εγκρίνει την προσφυγή της ΕΥΑΘ και της ΕΤΒΑ, κατά της απόφασης αναστολής λειτουργίας της μονάδας. Δείτε τι είπε σχετικά ο κ.Σιωμάδης: Από την πλευρά της, η βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της ΔΗΜΑΡ Κατερίνα Μάρκου, είπε πως το θέμα με τη μόλυνση που προκαλεί η ΜΚΑ δεν αφορά μόνο τη βιομηχανική περιοχή, αλλά την ευρύτερη Θεσσαλονίκη, ακόμη και τους δήμους που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά του Θερμαϊκού, ενώ επισήμανε πως δεν γίνεται κουβέντα για το ότι η μονάδα λειτουργεί τόσο καιρό χωρίς άδεια, αλλά και για τις ευθύνες των αρμοδίων όλα αυτά τα χρόνια. «Πως είναι δυνατόν να παραβιάζεται τόσο κατάφωρα η νομοθεσία, σε μια μονάδα μάλιστα που το δημόσιο συμμετέχει με 35%;» διερωτήθηκε και πρόσθεσε πως πρέπει να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, ακόμη και αυτοί που εκπροσωπούν το δημόσιο στη ΜΚΑ. Για την υπογραφή της συμφωνίας είπε, πως ακόμη ο υπουργός Μακεδονίας Θράκης, δεν της έστειλε ένα αντίγραφο για να την μελετήσει όπως είχε δεσμευτεί και πως «αν δεν πάρουμε απαντήσεις, δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε για τίποτα». Η κ.Μάρκου έχει κάνει για το θέμα 2 ερωτήσεις στη βουλή, με τη δεύτερη να μην έχει απαντηθεί ακόμη αν και έχει περάσει ένας μήνας. Δείτε ένα απόσπασμα από τις δηλώσεις της: Ζητάνε εκ των υστέρων άλλο 1,5 εκατ ευρώ για τη συμφωνία που μόλις υπέγραψαν   Αναφερόμενος στο θέμα της υπογραφής της συμφωνίας, το μέλος της πολιτικής επιτροπής της ΔΗΜΑΡ Θεσσαλονίκης Κώστας Κουτρούκης, αποκάλυψε πως λίγες μόλις μέρες μετά, η διοίκηση της ΕΥΑΘ σκοπεύει να ζητήσει από την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, να βάλει άλλο 1,5 εκατομμύριο ευρώ, εκτός από τα 3,5 που έχει ήδη δεσμευτεί να βάλει, όπως επίσης και να προσθέσει στην τεχνική υποδομή της μονάδας κάποια επιπλέον μηχανήματα για να λειτουργεί πιο αποδοτικά. Ήταν γνωστό ότι δεν διασφαλίζονταν η επίλυση όλων των προβλημάτων και η εύρυθμη λειτουργία της μονάδας, με τα 3,5 εκατ. ευρώ, είπε ο κ.Κουτρούκης, τονίζοντας ότι η διοίκηση της ΕΥΑΘ πέφτει σε αντιφάσεις, ζητώντας μόλις λίγες μέρες μετά τη συμφωνία, αλλαγή στους όρους της, στην ουσία. Δείτε τι ακριβώς είπε: