ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Η Κασσάνδρα και ο ανασχηματισμός

Του Παντελή Μπουκάλα , kathimerini.gr

Οπως και να τη δει κανείς τη δήλωση του πρωθυπουργού μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για ένα επιπλέον πολυνομοσχέδιο που πέρασε με τις τραυματικές διαδικασίες του κατεπείγοντος, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει το δίκιο του. «Παρά τις Κασσάνδρες που έλεγαν για κυβερνητικές αρρυθμίες, από την ψηφοφορία η κυβέρνηση βγήκε πιο ενωμένη παρά ποτέ», είπε (παρεμπιπτόντως, για «κινήσεις Σαμαρά μετά τις αρρυθμίες» μιλούσε πρωτοσέλιδα η κυριακάτικη «Κ»). Οντως, η πρόταση του κυβερνητικού μπλοκ, που μόνο μπλοκ δεν θύμιζε τις προηγούμενες ημέρες, απέσπασε 168 ψήφους, αφού συγκίνησε και δύο φυγάδες της Ν.Δ., τον κ. Μαρκόπουλο και τον κ. Σολδάτο, που υπέγραψαν έτσι αίτηση επιστροφής, οι δε τροπολογίες ενθουσίασαν τον κ. Λοβέρδο και τον κ. Αηδόνη, βουλευτές του ακίνητου «κινήματος» «Συμφωνία για την Ελλάδα». Αυτά ως προς το γράμμα, ή μάλλον τους αριθμούς. Αλλωστε, αν ο κ. Σαμαράς (και ο κ. Κουβέλης επίσης) ανησυχούσε για την ενότητα και την ισχύ της κυβέρνησής του, θα μεριμνούσε να λάβει στη Βουλή τον λόγο και την ευθύνη για να εμψυχώσει τους κυβερνητικούς. Αλλά είχε εμπιστοσύνη στον κ. Βορίδη και τον κ. Βενιζέλο, το δίδυμο των Βήτα ή Αντ’ Αυτού. Ως προς το πνεύμα τώρα. Οπως είναι γνωστό από τον καιρό του Ομήρου, η Κασσάνδρα προφήτευε πάντοτε την αλήθεια, όσα έμελλε να συμβούν· τη βάραινε όμως η κατάρα του ερωτύλου Απόλλωνα, στον οποίο είχε αντισταθεί, να μη γίνεται πιστευτή από κανέναν. Και στην περίπτωση του τρικυβερνητικού σχήματος, την αλήθεια ανακοινώνουν οι Κασσάνδρες, και την αλήθεια ομολογεί ακουσίως ο κ. Σαμαράς: ότι ναι, υπάρχουν αρρυθμίες, τριβές, ανταγωνισμοί, συγκρουόμενες προσωπικές φιλοδοξίες και αντίπαλες κομματικές ορέξεις, ίντριγκες και όσα άλλα αναπόφευκτα σε ένα σκάφος όπου αλλού οδεύει η πρύμνη, άλλα ορίζει η πλώρη και αλλιώς τα ρυθμίζει ο πηδαλιούχος. Ισως ενώπιον των Παθών της Μεγαλοβδομάδας να υποχωρήσουν τα γήινα, κομματικά πάθη, έπειτα όμως το αίτημα του ανασχηματισμού θα προβληθεί και πάλι έντονα και πολλαχόθεν. Θα λειτουργούσε άραγε κατευναστικά ή προωθητικά ενδεχόμενη κυβερνητική αναδόμηση; Αν κρίνουμε από τα ονόματα που παίζουν σαν υπουργήσιμα, δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς την Κυριακή του Θωμά για να δηλώσει δύσπιστος: Εάν το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το ότι δεν διαθέτουν υπουργείο ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Κ. Μητσοτάκης από τη Ν.Δ., η κ. Γεννηματά και ο κ. Πρωτόπαπας από το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Ψαριανός από τη ΔΗΜΑΡ, αν δηλαδή υποτίθεται ότι με αυτούς θα φυσήξει ούριος άνεμος και το πλοίο θα κινηθεί με ασφάλεια και ταχύτητα στο Τροϊκόνιο πέλαγος, τότε ναι, έχει ξανά δίκιο ο κ. Σαμαράς όταν δηλώνει πως η τωρινή κυβέρνηση είναι ισχυρή. Αν πάλι το όλο θέμα είναι η υπουργοποίηση επιτέλους του κ. Βενιζέλου, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ακόμα και οι Κασσάνδρες αδυνατούν να προβλέψουν όλα τα δεινά. Ή μάλλον το αποφεύγουν.