Κρυώνω στο σπίτι μου
13/02/2013
του Σπύρου Σεραφείμ
Το πρωί της Τρίτης, μέλη της Greenpeace
συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να
διαμαρτυρηθούν, τόσο για τις αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου, όσο και
στα τιμολόγια της ΔΕΗ.
Οι ακτιβιστές της μη κυβερνητικής οργάνωσης μαζεύτηκαν, λοιπόν, και έστησαν ένα «τυπικό ελληνικό σπίτι που μπάζει από παντού», όπως διατείνονταν.
Είχαν τυλιχτεί με χοντρά ρούχα και κουβέρτες, προσπαθώντας να ζεσταθούν και να προσομοιάσουν όλους εμάς στα σπίτια μας. Η διαμαρτυρία τους συμπυκνώθηκε σε μια πρόταση παύλα παγωμένη διαπίστωση, την οποία είχαν γράψει πάνω σε χαρτόνια: «Και εγώ κρυώνω στο σπίτι μου».
Μάλιστα, έβγαλαν και ανακοίνωση - μόνιμο αίτημά τους, εδώ και πολύ καιρό: «Την ώρα που 6 στους 10 πολίτες υποφέρουν από το κρύο, ενώ η τιμή του πετρελαίου και οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ολοένα αυξάνονται, η Greenpeace καλεί τον κόσμο να ζητήσει από τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, να επενδύσει σε ένα μαζικό πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων».
Διάβασα αυτή την ανακοίνωση από το σπίτι μου, το οποίο - κλειστό λόγω δουλειάς όλη την ημέρα - παραμένει παγωμένο επί πολλές ώρες.
Όταν ανοίγεις την εξώπορτα και το θερμόμετρο στον τοίχο, σου θυμίζει τις τελευταίες θέσεις του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, το μόνο που μπορείς να σκεφτείς, ως παρηγοριά, είναι πως υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν μπορούν να ζεσταθούν με τίποτα, που κρυώνουν συνεχώς μέσα στο σπίτι τους. Εγώ μπορώ να πατήσω το κουμπάκι της αυτόνομης θέρμανσης και, με μια large κίνηση, να αφήσω το καλοριφέρ αναμμένο μέχρι τις 11. Άντε, στο τσακίρ κέφι, μέχρι και τα μεσάνυχτα. Υπάρχουν άνθρωποι, όμως, ανάμεσά μας, που κυκλοφορούν σαν Μεξικάνοι σε σιέστα στο σπίτι τους, με κουβέρτες στους ώμους, με μπουφάν, με διπλά πουλόβερ, διπλές κάλτσες. Γνωρίζω συναδέλφους μου που φοράνε όλη την γκαρνταρόμπα τους πάνω τους, αλλά με τα γάντια στα χέρια, ξέρεις, δεν μπορείς να γράψεις κείμενα, δεν «σπάνε» τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο.
Η κρίση μας έκανε να κόψουμε πολλά από τα μηνιαία έξοδά μας, κάποια - μάλιστα - θεωρώ ότι έπρεπε να κοπούν, αποτελούσαν υπερβολές. Το θέμα είναι, όμως, πως - ανάμεσα στα υπόλοιπα - οι περισσότεροι κόψαμε και τη θέρμανση. Και χωρίς, για παράδειγμα, αναψυκτικά, φυσικά και μπορείς να ζήσεις, εννοείται. Χωρίς στοιχειώδη ζέστη, όμως, στο σπίτι, τι μπορείς να κάνεις; Για παράδειγμα, πώς μπορείς να κάνεις μπάνιο, ή να δεις ήρεμα τηλεόραση στο σαλόνι σου, εάν κρυώνεις; Για να μην αναφέρω και πιο προσωπικές στιγμές με τον άνθρωπό σου.
Ναι, κρυώνουμε στα σπίτια μας (και φέτος) και το κρύο δεν παλεύεται, δεν μπορείς να βρεις ησυχία. Ανάβεις καλοριφέρ, καις το ακριβό πετρέλαιο. Ανάβεις κάποια θερμαντική συσκευή, καις το ακριβό ρεύμα. Αν έχεις τζάκι, πετάς μέσα του ξύλα τα οποία και εκείνα δεν είναι τσάμπα, ο τσάμπας πέθανε. Από το κρύο, φυσικά.
Μπράβο στην Greenpeace, λοιπόν, για την πρωτοβουλία η οποία συμπυκνώνει τις ζωές πολλών ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν τρόπους για να ζεσταθούν - μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, μην το ξεχνάμε.
Οι Έλληνες, καθημερινά, κρυώνουμε και κοιτάζουμε με αγωνία το δελτίο πρόγνωσης του καιρού, για να ξέρουμε εάν ο υδράργυρος στο θερμόμετρο θα πέσει κι άλλο, να γνωρίζουμε αν θα κάνει κρύο και θα χτυπάνε τα δόντια μας μέσα στην ίδια την κατοικία μας.
Το βασικό πρόβλημά μας, όμως, είναι ότι ο κ. Στουρνάρας - όσο αγαθές προθέσεις κι αν έχει - δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει το πώς βιώνουμε το κρύο.
Επειδή, εκείνος, δεν κρυώνει στο σπίτι του. Εσύ κι εγώ κρυώνουμε.
Οι ακτιβιστές της μη κυβερνητικής οργάνωσης μαζεύτηκαν, λοιπόν, και έστησαν ένα «τυπικό ελληνικό σπίτι που μπάζει από παντού», όπως διατείνονταν.
Είχαν τυλιχτεί με χοντρά ρούχα και κουβέρτες, προσπαθώντας να ζεσταθούν και να προσομοιάσουν όλους εμάς στα σπίτια μας. Η διαμαρτυρία τους συμπυκνώθηκε σε μια πρόταση παύλα παγωμένη διαπίστωση, την οποία είχαν γράψει πάνω σε χαρτόνια: «Και εγώ κρυώνω στο σπίτι μου».
Μάλιστα, έβγαλαν και ανακοίνωση - μόνιμο αίτημά τους, εδώ και πολύ καιρό: «Την ώρα που 6 στους 10 πολίτες υποφέρουν από το κρύο, ενώ η τιμή του πετρελαίου και οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ολοένα αυξάνονται, η Greenpeace καλεί τον κόσμο να ζητήσει από τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, να επενδύσει σε ένα μαζικό πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων».
Διάβασα αυτή την ανακοίνωση από το σπίτι μου, το οποίο - κλειστό λόγω δουλειάς όλη την ημέρα - παραμένει παγωμένο επί πολλές ώρες.
Όταν ανοίγεις την εξώπορτα και το θερμόμετρο στον τοίχο, σου θυμίζει τις τελευταίες θέσεις του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, το μόνο που μπορείς να σκεφτείς, ως παρηγοριά, είναι πως υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν μπορούν να ζεσταθούν με τίποτα, που κρυώνουν συνεχώς μέσα στο σπίτι τους. Εγώ μπορώ να πατήσω το κουμπάκι της αυτόνομης θέρμανσης και, με μια large κίνηση, να αφήσω το καλοριφέρ αναμμένο μέχρι τις 11. Άντε, στο τσακίρ κέφι, μέχρι και τα μεσάνυχτα. Υπάρχουν άνθρωποι, όμως, ανάμεσά μας, που κυκλοφορούν σαν Μεξικάνοι σε σιέστα στο σπίτι τους, με κουβέρτες στους ώμους, με μπουφάν, με διπλά πουλόβερ, διπλές κάλτσες. Γνωρίζω συναδέλφους μου που φοράνε όλη την γκαρνταρόμπα τους πάνω τους, αλλά με τα γάντια στα χέρια, ξέρεις, δεν μπορείς να γράψεις κείμενα, δεν «σπάνε» τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο.
Η κρίση μας έκανε να κόψουμε πολλά από τα μηνιαία έξοδά μας, κάποια - μάλιστα - θεωρώ ότι έπρεπε να κοπούν, αποτελούσαν υπερβολές. Το θέμα είναι, όμως, πως - ανάμεσα στα υπόλοιπα - οι περισσότεροι κόψαμε και τη θέρμανση. Και χωρίς, για παράδειγμα, αναψυκτικά, φυσικά και μπορείς να ζήσεις, εννοείται. Χωρίς στοιχειώδη ζέστη, όμως, στο σπίτι, τι μπορείς να κάνεις; Για παράδειγμα, πώς μπορείς να κάνεις μπάνιο, ή να δεις ήρεμα τηλεόραση στο σαλόνι σου, εάν κρυώνεις; Για να μην αναφέρω και πιο προσωπικές στιγμές με τον άνθρωπό σου.
Ναι, κρυώνουμε στα σπίτια μας (και φέτος) και το κρύο δεν παλεύεται, δεν μπορείς να βρεις ησυχία. Ανάβεις καλοριφέρ, καις το ακριβό πετρέλαιο. Ανάβεις κάποια θερμαντική συσκευή, καις το ακριβό ρεύμα. Αν έχεις τζάκι, πετάς μέσα του ξύλα τα οποία και εκείνα δεν είναι τσάμπα, ο τσάμπας πέθανε. Από το κρύο, φυσικά.
Μπράβο στην Greenpeace, λοιπόν, για την πρωτοβουλία η οποία συμπυκνώνει τις ζωές πολλών ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν τρόπους για να ζεσταθούν - μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, μην το ξεχνάμε.
Οι Έλληνες, καθημερινά, κρυώνουμε και κοιτάζουμε με αγωνία το δελτίο πρόγνωσης του καιρού, για να ξέρουμε εάν ο υδράργυρος στο θερμόμετρο θα πέσει κι άλλο, να γνωρίζουμε αν θα κάνει κρύο και θα χτυπάνε τα δόντια μας μέσα στην ίδια την κατοικία μας.
Το βασικό πρόβλημά μας, όμως, είναι ότι ο κ. Στουρνάρας - όσο αγαθές προθέσεις κι αν έχει - δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει το πώς βιώνουμε το κρύο.
Επειδή, εκείνος, δεν κρυώνει στο σπίτι του. Εσύ κι εγώ κρυώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...