Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Κακοσουλούπωτες ντομάτες

Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ έγραφε ότι οι Ευρωπαίοι μεγαλώνουν με την κουλτούρα της ενοχής. Διαχρονικό παράδειγμα: «Φάε το φαγάκι σου. Εσύ έχεις ενώ τα παιδάκια της Αφρικής δεν έχουν». Διαχρονικό αλλά αναποτελεσματικό. Γιατί ενώ η ενοχή εμποτίζει την προσωπικότητα, δεν συμβάλλει στην υπευθυνότητα. Θα βρούμε την απόδειξη στα σκουπίδια μας. Τα μισά από τα τρόφιμα που παράγονται καταλήγουν στη χωματερή. Από την ποσότητα μας πιάνει σκοτοδίνη: 1 έως 2 δισεκατομμύρια τόνοι φαγητού πετιούνται κάθε χρόνο στους κάδους του πλανήτη.

Η σπατάλη καταγράφεται σε όλα τα στάδια παραγωγής, διακίνησης και κατανάλωσης φαγητού. Στο χωράφι πετιούνται τα άσχημα προϊόντα: μάθαμε ότι οι ντομάτες έχουν όλες ακριβώς το ίδιο μέγεθος, ακριβώς το ίδιο χρώμα και το ίδιο κοτσάνι. Οι κακοσουλούπωτες ντομάτες πάνε απευθείας για σάπισμα. Κατά τη μεταφορά και αποθήκευση χάνονται άλλες μεγάλες ποσότητας λόγω κακών υποδομών. Τα καταστήματα λιανικής με τη σειρά τους γεμίζουν κάδους με ληγμένα προϊόντα.

Οι καταναλωτές του δυτικού κόσμου έχουν το δικό τους μερίδιο σε αυτή τη χυδαιότητα. Πετούν τα μισά από τα τρόφιμα που αγοράζουν. Δεν έχουν διατροφικό πρόγραμμα, παρασύρονται από τις προσφορές, δεν κοιτούν τις ημερομηνίες στη συσκευασία. Στα εστιατόρια παραγγέλνουν μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που θα τους χόρταιναν. Τα υπόλοιπα πάνε στον κάδο, με ή χωρίς αισθήματα ενοχής.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν τέτοια στοιχεία. Η νέα μελέτη του βρετανικού Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών επισημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά και περιβαλλοντικό. Η γη εξαντλείται από την υπερβολική παραγωγή, το νερό σπαταλιέται. Τα τρόφιμα επιστρέφουν ως σκουπίδια στη φύση. Για τη διαχείρισή τους απαιτείται ενέργεια.

Τι κάνουμε λοιπόν; Εδώ δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τις κυβερνήσεις ούτε σκοτεινές δυνάμεις που μηχανορραφούν σε βάρος της ανθρωπότητας. Το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με το ψυγείο του και τον σκουπιδοτενεκέ του. Οι λύσεις που προτείνονται είναι τόσο μα τόσο απλές που είναι ντροπή να διαιωνίζεται το πρόβλημα. Αντί όμως να επικρίνουμε τον εαυτό μας μπορούμε να αλλάξουμε τις καθημερινές συνήθειες.

Έχουμε και λέμε: λίστα αγορών και διατροφικό πρόγραμμα. Συχνότερες επισκέψεις στα μαγαζιά με λιγότερα ψώνια. Τακτικός έλεγχος στα ντουλάπια. Κι επειδή υπάρχει πιθανότητα κακής πρόβλεψης και μερίδα που περισσεύει, διαφορετική σακούλα για τα απομεινάρια. Οι άστεγοι είναι πλέον χιλιάδες: δεν χρειάζεται να κάνουν βουτιά στα σκουπίδια. Υπάρχει μάλιστα και ένα συνθηματικό: η σακούλα που περιέχει τρόφιμα είναι καλά δεμένη και έχει στον κόμπο της ένα λευκό χαρτί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας την γνώμη σας...