. Ρουπακιώτης: "Η Αριστερά στη γωνία δεν απαντά στο αίτημα της κοινωνίας"
27/09/2012
της Λίνας Παπαδάκη , protagon.gr
Ο Αντώνης Ρουπακιώτης, υπουργός
Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σκιαγραφεί το προφίλ
του φίλου της Χρυσής Αυγής, προτρέπει την αριστερά να χαράξει μια νέα
ουμανιστική πολιτική για το μεταναστευτικό και προβλέπει τον σχεδιασμό
καινούργιων πολιτικών σχημάτων.
Υπήρξατε μέλος της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραμμένου, παραλάβετε από την κυβέρνηση Παπαδήμου και παραδώσατε το υπουργείο Εργασίας στην κυβέρνηση Σαμαρά στην οποία και συμμετέχετε. Με την εμπειρία αυτή, πιστεύετε ότι όντως υπήρξε η ανάγκη εκλογών ή θα μπορούσε η συνέχεια να μην είχε διακοπεί;
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Παπαδήµου κλήθηκε να διαχειριστεί μια οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση , φοβάμαι όμως ότι τα αποτελέσματα ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενα. Ωστόσο με δεδομένη την πολιτική ρευστότητα πιστεύω ότι η προσφυγή στις κάλπες ήταν η μόνη δημοκρατική λύση. Θα ήταν μεγαλύτερη η ήττα της πολιτικής σε ενδεχόμενο παράτασης του βίου της κυβέρνησης εκείνης ή η επιλογή κυβέρνησης τεχνοκρατών, εφόσον μάλιστα δεν ευδοκίμησε η πρόταση Κουβέλη για οικουμενική.
Υπάρχουν δυο Ελλάδες; Η μία που μάχεται κατά της βίας και η άλλη που συναναστρέφεται την Χρυσή Αυγή; Ή όσο περνάει ο καιρός και τα ποσοστά της Χ.Α. ανεβαίνουν, τείνουν οι ψηφοφόροι της να συγκεντρώνουν όλο και περισσότερα στοιχεία από τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής;
Τo κοινωνικό σώμα μοιάζει με κινούμενη άμμο ως προς την έκφραση της δυσαρέσκειάς του σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, φτωχοποίησης μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού. Όλοι πρέπει να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας για να αποκρούσουμε φαινόμενα εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας. Ειδικότερα οφείλουμε να παρέμβουμε ως πολιτεία και φορείς στην αντιμετώπιση των ποικίλων κοινωνικών και πολιτισμικών συνεπειών που προκαλεί η έκταση του μεταναστευτικού προβλήματος. Όσο για την Αριστερά πιστεύω ότι πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι η προβολή μιας εν γένει ουμανιστικής αντίληψης για τους μετανάστες δεν συνιστά ουσιαστική προσφορά σε αυτούς, ενώ χάνει επιπλέον και την αξιοπιστία της προς τους άλλους πολίτες. Η Αριστερά υπηρετώντας μιαν ολιστική αντίληψη ως προς την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οφείλει να βρεθεί κοντά και πλάι στους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα, της πλατείας Αττικής , Αμερικής, πίσω από το Δημαρχείο και όπου αλλού πυκνώνει ο πληθυσμός των μεταναστών και να δώσει τη δική της συνδρομή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννώνται για τους μόνιμους κατοίκους. Ταυτόχρονα να απαιτήσει σεβασμό στα δικαιώματα των μεταναστών για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης , για παροχή ασύλου όσων το δικαιούνται , για διευκόλυνση επαναπατρισμού τους κ.α. Στα παραπάνω προσθέτω ότι δεν αρκεί η αυστηροποίηση του νόμου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αγριότητα συμπεριφορών στελεχών, μελών ή οπαδών της Χρυσής Αυγής κατά μεταναστών ή Ελλήνων.Οφείλουμε να ενημερώσουμε όλους τους πολίτες για τους κινδύνους που επισωρεύονται στην ποιότητα του πολιτεύματος και την εξέλιξη της δημοκρατικής πορείας της χώρας. Επιπρόσθετα οφείλουμε να πείσουμε τους πολίτες ότι το κράτος , οι δήμοι, οι άλλοι φορείς είναι παρόντες στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και πρέπει να αποτραπεί η υποκατάστασή τους από τις δράσεις νεοναζιστικών ή φασιστικών ομάδων .
Έχετε καταλήξει ποιο είναι το προφίλ εκείνου που συντάσσεται σήμερα με την Χρυσή Αυγή;
Μπορεί να είναι και ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αυτός που είναι κοινωνικά καταπιεσμένος ή οικονομικά εξαθλιωμένος ή έχει πλήρη άγνοια των ιστορικών γεγονότων, με ιδεολογική ρευστότητα , έχοντας σε πλήρη απαξίωση το πολιτικό σύστημα. Κοντά σε αυτούς είναι και άλλοι που η ψυχανάλυση θα είχε λόγο να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά τους.
Μεταξύ των αναλυτών υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι τα νέα παιδιά που εντάσσονται σε ομάδες νεοναζί ζητούν ένα είδος αναγνώρισης και μία ταυτότητα που το σπίτι, το σχολείο και οι φίλοι δεν τους έδωσαν. Εσείς – ως επιφανές μέλος της κοινωνίας της μεταπολίτευσης - νιώθετε συνυπεύθυνος για την πορεία αυτή των πραγμάτων;
Ο καθένας μετριέται με την πορεία του, με τη στάση του απέναντι στα πράγματα, την καθημερινή του δράση, τις παρεμβάσεις του για τη στήριξη θεσμών, κανόνων και αξιών και τις προσπάθειές του γενικότερα ώστε να μην είναι απών ή αδρανής. Κατά τα άλλα πάντα σκέφτομαι ότι θα μπορούσα και περισσότερα. Μένω ανήσυχος για την κρίση της κοινωνίας και τις συνέπειές της.
Θεωρήσατε αντισυνταγματική την περαιτέρω περικοπή των μισθών των δικαστικών. Πιστεύετε ότι το πνεύμα του Συντάγματος, που όντως υπερασπίζεται αξιοπρεπείς μισθούς για τους δικαστικούς, είναι δυνατόν να μη λαμβάνει υπόψη του τα νέα μισθολογικά δεδομένα που δημιούργησαν τα μνημόνια;. Αυτήν τη στιγμή ο μισθός του πρωτοδίκη είναι 2,5 φορές μεγαλύτερος από τον μισθό του επιμελητή Β’ του ΕΣΥ και 3,5 φορές μεγαλύτερος από τον μισθό του νέου καθηγητή. Είναι δυνατόν το σύνταγμα να εννοεί τέτοιες διαφορές από επίσης σημαντικούς λειτουργους;
Στις πολύ δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος να συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητες και τις οικονομικές αντοχές του. Άρα και οι δικαστές δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση από αυτό το χρέος, όταν μάλιστα υπάρχουν νεόπτωχοι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις βιοτικές τους ανάγκες, χαμηλόμισθοι, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι που ξεπερνούν το 1,5 εκατ. Άλλο όμως να συμβάλλουν και οι δικαστές και άλλο να τους έχουν επιβληθεί σε μια διετία μειώσεις 38% και να εξαγγέλλεται πρόσθετη μείωση από 23% - 35%. Παρατήρησα ότι πρέπει να αποφευχθούν μεσοσταθμικές ή οριζόντιες περικοπές σε κατηγορίες υπαλλήλων ή λειτουργών, συμπεριλαμβανομένων και των νοσοκομειακών γιατρών, εκπαιδευτικών, ενστόλων κ.α. Ως προς τους δικαστές εκείνο που επιπλέον υπενθύμισα είναι, ότι το Σύνταγμα τους κατατάσσει σε μια άλλη αξιακή τάξη αλλά και ότι προβλέπει ειδικό δικαστήριο για την καθορισμό των αποδοχών τους, οι οποίες σε ενδεικτική αναφορά είναι για τον πρωτοδίκη 2.439 ευρώ και για τον πρόεδρο Πρωτοδικών 3.201 ευρώ.
Η ΔΗΜΑΡ όπως και το ΠΑΣΟΚ αλλά και πλευρές κι άλλων κομμάτων (Σύριζα, ΝΔ, Δράση) αποτελούν την πρώτη ύλη για την δημιουργία μιας ευρύτερης κεντροαριστεράς. Πιστεύετε ότι είναι κοντά η στιγμή που θα διαλυθούν τα υπάρχοντα κόμματα - όπως τουλάχιστον τα γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά - και νέοι πολιτικοί σχηματισμοί θα δημιουργηθούν;
Η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στους πολιτικούς σε περίοδο οξείας οικονομικής κρίσης προκαλεί κοινωνικούς κραδασμούς και οδηγεί στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Η ανάγκη μεταρρυθμίσεων στις δομές του κράτους και η παραγωγική, αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της Ελλάδας είναι ζητούμενο που βρίσκει αποδέκτες σε πολιτικές δυνάμεις όλου του προοδευτικού και δημοκρατικού φάσματος. Φαίνεται ότι θα αναδιαταχθούν πολλά, όλα όμως είναι ρευστά και σε εξέλιξη ως προς τη διαμόρφωση νέων πολιτικών σχημάτων.
Υπάρχει ένας στίχος του Σαββόπουλου που λέει : "΄Ημασταν πάντοτε της ήττας που νικάει την εξουσία και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία". Πώς νιώθει ένας ενεργός πολίτης που πάντοτε βρισκόταν απέναντι στην εξουσία, είτε υπερασπιζόμενος τις αριστερές ιδέες είτε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων ως μαχόμενος δικηγόρος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, όταν ξαφνικά του παραδίδεται η εξουσία;
Η πρόταση από τον Φώτη Κουβέλη για συμμετοχή μου στην κυβέρνηση και η δική μου αποδοχή μόνο για το υπουργείο Δικαιοσύνης έγινε με τη φιλοδοξία συνέχισης στην υπεράσπιση όσων υπερασπιζόμουν, όπου κι αν βρισκόμουν. Δεν είμαι αφελής , ούτε αγνοώ τις συνθήκες , τις διαφορετικότητες ή τις αντιπαλότητες . Κυρίως γνωρίζω ότι καθημερινά κατά κυριολεξία κινδυνεύουν ή αναιρούνται δικαιώματα και θεσμικές κατακτήσεις δεκαετιών. Και στο υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρούμε το καλύτερο , είτε σε νομοθετικές πρωτοβουλίες για αλλαγές , είτε σε καθημερινές δράσεις πχ. δικαστήρια, φυλακές. Για μας η άσκηση πολιτικής είναι απλή υπόθεση. Αρκεί να δουλεύεις πολύ, να μην έχεις εξαρτήσεις, να μην στηρίζεσαι σε παρατρεχάμενους και κολλητούς . Ανοιχτό υπουργείο στους πολίτες αλλά και στον έλεγχο και την κριτική. Η Αριστερά στη γωνία, με καταγγελτικό λόγο, μπορεί να νοιώθει ασφαλής, αλλά δεν απαντά στο αίτημα της κοινωνίας που ζητά λύσεις. Η δική μου συμμετοχή συντάσσεται με τη λογική να συμβάλλω στην προσπάθεια να βρει διέξοδο η χώρα εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου αλλά με την πεποίθηση ότι αυτό πρέπει να γίνει με σεβασμό στον άνθρωπο και τα δικαιώματά του, τα οποία μάλιστα κάθε άλλο παρά είναι στη φροντίδα των δανειστών μας, γι αυτό και οι δυσκολίες μας είναι μεγαλύτερες.
Σε μια εκδήλωση για τον Λεωνίδα Κύρκο, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει ότι όπως η Χούντα έκανε τους αστούς πολιτικούς να καταλάβουν στο πετσί τους τι πέρναγαν οι αριστεροί τα παλαιότερα χρόνια, έτσι και η Κυβέρνηση Τζανετάκη έκανε τους αριστερούς πολιτικούς να καταλάβουν τις δυσκολίες και τον ρεαλισμό που απαιτεί η άσκηση της εξουσίας. Εσείς πιστεύετε ότι σας ακυρώνει ένα κομμάτι της ιδεολογίας σας η ανάγκη προσαρμογής στον ρεαλισμό της υπουργικής καρέκλας;
Για μένα ρεαλισμός δεν είναι η απεμπόληση των αρχών μου στο κυνήγι του εφικτού. Ρεαλισμός είναι να βλέπεις χωρίς παρωπίδες την πραγματικότητα. Και σήμερα η πραγματικότητα είναι αδυσώπητα σκληρή, μια και δεν αναιρεί μόνο δικαιώματα αλλά θέτει σε διακινδύνευση ακόμα και την επιβίωση ενός ολόκληρου λαού. Επομένως, δεν με κινεί ο ρεαλισμός της καρέκλας αλλά η προσπάθεια μέσα σε μια δύσκολη πραγματικότητα να ανοίξουμε ένα δρόμο που , μακριά από ιδεοληψίες, να αποτρέψει την κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Ιδεολογικά παραμένω στρατευμένος στην αριστερά που σήμερα επιχειρεί να βγει από το περιθώριο και να διαποτίσει με τις ουμανιστικές της αξίες μια Ελλάδα που βρίσκεται σε μεγάλες υστερήσεις, καταβάλλει το τίμημα αλόγιστων δανεισμών και σπαταλών και ήδη βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό πιέσεων από δανειστές και τρόικα. Σήμερα η συμβολή ενός αριστερού , και από υπουργική θέση, αφορά, εκτός από την αναχαίτιση των σκληρών απαιτήσεων της τρόικας, που συνθλίβουν τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα και ακυρώνουν θεσμικές διασφαλίσεις των εργαζομένων και την επιδίωξη αναδιαπραγμάτευσης όρων των μνημονιακών συμβάσεων- νόμων. Ισοδυνάμως πρέπει να αναπτυχθεί πολιτική αποκατάστασης συλλογικών δικαιωμάτων (πχ. μετενέργεια, υπερίσχυση ευνοϊκότερων Σ.Σ.Ε.). Όταν μάλιστα δεν προκαλείται και δημοσιονομικό κόστος. Αυτά είναι τα ελάχιστα που πρέπει να επιδιωχθούν προκειμένου να ανακτηθεί η αξιοπιστία από τους πολίτες προς το πολιτικό σύστημα.
Υπήρξατε μέλος της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραμμένου, παραλάβετε από την κυβέρνηση Παπαδήμου και παραδώσατε το υπουργείο Εργασίας στην κυβέρνηση Σαμαρά στην οποία και συμμετέχετε. Με την εμπειρία αυτή, πιστεύετε ότι όντως υπήρξε η ανάγκη εκλογών ή θα μπορούσε η συνέχεια να μην είχε διακοπεί;
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Παπαδήµου κλήθηκε να διαχειριστεί μια οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση , φοβάμαι όμως ότι τα αποτελέσματα ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενα. Ωστόσο με δεδομένη την πολιτική ρευστότητα πιστεύω ότι η προσφυγή στις κάλπες ήταν η μόνη δημοκρατική λύση. Θα ήταν μεγαλύτερη η ήττα της πολιτικής σε ενδεχόμενο παράτασης του βίου της κυβέρνησης εκείνης ή η επιλογή κυβέρνησης τεχνοκρατών, εφόσον μάλιστα δεν ευδοκίμησε η πρόταση Κουβέλη για οικουμενική.
Υπάρχουν δυο Ελλάδες; Η μία που μάχεται κατά της βίας και η άλλη που συναναστρέφεται την Χρυσή Αυγή; Ή όσο περνάει ο καιρός και τα ποσοστά της Χ.Α. ανεβαίνουν, τείνουν οι ψηφοφόροι της να συγκεντρώνουν όλο και περισσότερα στοιχεία από τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής;
Τo κοινωνικό σώμα μοιάζει με κινούμενη άμμο ως προς την έκφραση της δυσαρέσκειάς του σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, φτωχοποίησης μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού. Όλοι πρέπει να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας για να αποκρούσουμε φαινόμενα εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας. Ειδικότερα οφείλουμε να παρέμβουμε ως πολιτεία και φορείς στην αντιμετώπιση των ποικίλων κοινωνικών και πολιτισμικών συνεπειών που προκαλεί η έκταση του μεταναστευτικού προβλήματος. Όσο για την Αριστερά πιστεύω ότι πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι η προβολή μιας εν γένει ουμανιστικής αντίληψης για τους μετανάστες δεν συνιστά ουσιαστική προσφορά σε αυτούς, ενώ χάνει επιπλέον και την αξιοπιστία της προς τους άλλους πολίτες. Η Αριστερά υπηρετώντας μιαν ολιστική αντίληψη ως προς την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οφείλει να βρεθεί κοντά και πλάι στους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα, της πλατείας Αττικής , Αμερικής, πίσω από το Δημαρχείο και όπου αλλού πυκνώνει ο πληθυσμός των μεταναστών και να δώσει τη δική της συνδρομή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννώνται για τους μόνιμους κατοίκους. Ταυτόχρονα να απαιτήσει σεβασμό στα δικαιώματα των μεταναστών για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης , για παροχή ασύλου όσων το δικαιούνται , για διευκόλυνση επαναπατρισμού τους κ.α. Στα παραπάνω προσθέτω ότι δεν αρκεί η αυστηροποίηση του νόμου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αγριότητα συμπεριφορών στελεχών, μελών ή οπαδών της Χρυσής Αυγής κατά μεταναστών ή Ελλήνων.Οφείλουμε να ενημερώσουμε όλους τους πολίτες για τους κινδύνους που επισωρεύονται στην ποιότητα του πολιτεύματος και την εξέλιξη της δημοκρατικής πορείας της χώρας. Επιπρόσθετα οφείλουμε να πείσουμε τους πολίτες ότι το κράτος , οι δήμοι, οι άλλοι φορείς είναι παρόντες στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και πρέπει να αποτραπεί η υποκατάστασή τους από τις δράσεις νεοναζιστικών ή φασιστικών ομάδων .
Έχετε καταλήξει ποιο είναι το προφίλ εκείνου που συντάσσεται σήμερα με την Χρυσή Αυγή;
Μπορεί να είναι και ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αυτός που είναι κοινωνικά καταπιεσμένος ή οικονομικά εξαθλιωμένος ή έχει πλήρη άγνοια των ιστορικών γεγονότων, με ιδεολογική ρευστότητα , έχοντας σε πλήρη απαξίωση το πολιτικό σύστημα. Κοντά σε αυτούς είναι και άλλοι που η ψυχανάλυση θα είχε λόγο να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά τους.
Μεταξύ των αναλυτών υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι τα νέα παιδιά που εντάσσονται σε ομάδες νεοναζί ζητούν ένα είδος αναγνώρισης και μία ταυτότητα που το σπίτι, το σχολείο και οι φίλοι δεν τους έδωσαν. Εσείς – ως επιφανές μέλος της κοινωνίας της μεταπολίτευσης - νιώθετε συνυπεύθυνος για την πορεία αυτή των πραγμάτων;
Ο καθένας μετριέται με την πορεία του, με τη στάση του απέναντι στα πράγματα, την καθημερινή του δράση, τις παρεμβάσεις του για τη στήριξη θεσμών, κανόνων και αξιών και τις προσπάθειές του γενικότερα ώστε να μην είναι απών ή αδρανής. Κατά τα άλλα πάντα σκέφτομαι ότι θα μπορούσα και περισσότερα. Μένω ανήσυχος για την κρίση της κοινωνίας και τις συνέπειές της.
Θεωρήσατε αντισυνταγματική την περαιτέρω περικοπή των μισθών των δικαστικών. Πιστεύετε ότι το πνεύμα του Συντάγματος, που όντως υπερασπίζεται αξιοπρεπείς μισθούς για τους δικαστικούς, είναι δυνατόν να μη λαμβάνει υπόψη του τα νέα μισθολογικά δεδομένα που δημιούργησαν τα μνημόνια;. Αυτήν τη στιγμή ο μισθός του πρωτοδίκη είναι 2,5 φορές μεγαλύτερος από τον μισθό του επιμελητή Β’ του ΕΣΥ και 3,5 φορές μεγαλύτερος από τον μισθό του νέου καθηγητή. Είναι δυνατόν το σύνταγμα να εννοεί τέτοιες διαφορές από επίσης σημαντικούς λειτουργους;
Στις πολύ δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος να συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητες και τις οικονομικές αντοχές του. Άρα και οι δικαστές δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση από αυτό το χρέος, όταν μάλιστα υπάρχουν νεόπτωχοι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις βιοτικές τους ανάγκες, χαμηλόμισθοι, μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι που ξεπερνούν το 1,5 εκατ. Άλλο όμως να συμβάλλουν και οι δικαστές και άλλο να τους έχουν επιβληθεί σε μια διετία μειώσεις 38% και να εξαγγέλλεται πρόσθετη μείωση από 23% - 35%. Παρατήρησα ότι πρέπει να αποφευχθούν μεσοσταθμικές ή οριζόντιες περικοπές σε κατηγορίες υπαλλήλων ή λειτουργών, συμπεριλαμβανομένων και των νοσοκομειακών γιατρών, εκπαιδευτικών, ενστόλων κ.α. Ως προς τους δικαστές εκείνο που επιπλέον υπενθύμισα είναι, ότι το Σύνταγμα τους κατατάσσει σε μια άλλη αξιακή τάξη αλλά και ότι προβλέπει ειδικό δικαστήριο για την καθορισμό των αποδοχών τους, οι οποίες σε ενδεικτική αναφορά είναι για τον πρωτοδίκη 2.439 ευρώ και για τον πρόεδρο Πρωτοδικών 3.201 ευρώ.
Η ΔΗΜΑΡ όπως και το ΠΑΣΟΚ αλλά και πλευρές κι άλλων κομμάτων (Σύριζα, ΝΔ, Δράση) αποτελούν την πρώτη ύλη για την δημιουργία μιας ευρύτερης κεντροαριστεράς. Πιστεύετε ότι είναι κοντά η στιγμή που θα διαλυθούν τα υπάρχοντα κόμματα - όπως τουλάχιστον τα γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά - και νέοι πολιτικοί σχηματισμοί θα δημιουργηθούν;
Η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στους πολιτικούς σε περίοδο οξείας οικονομικής κρίσης προκαλεί κοινωνικούς κραδασμούς και οδηγεί στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Η ανάγκη μεταρρυθμίσεων στις δομές του κράτους και η παραγωγική, αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της Ελλάδας είναι ζητούμενο που βρίσκει αποδέκτες σε πολιτικές δυνάμεις όλου του προοδευτικού και δημοκρατικού φάσματος. Φαίνεται ότι θα αναδιαταχθούν πολλά, όλα όμως είναι ρευστά και σε εξέλιξη ως προς τη διαμόρφωση νέων πολιτικών σχημάτων.
Υπάρχει ένας στίχος του Σαββόπουλου που λέει : "΄Ημασταν πάντοτε της ήττας που νικάει την εξουσία και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία". Πώς νιώθει ένας ενεργός πολίτης που πάντοτε βρισκόταν απέναντι στην εξουσία, είτε υπερασπιζόμενος τις αριστερές ιδέες είτε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων ως μαχόμενος δικηγόρος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, όταν ξαφνικά του παραδίδεται η εξουσία;
Η πρόταση από τον Φώτη Κουβέλη για συμμετοχή μου στην κυβέρνηση και η δική μου αποδοχή μόνο για το υπουργείο Δικαιοσύνης έγινε με τη φιλοδοξία συνέχισης στην υπεράσπιση όσων υπερασπιζόμουν, όπου κι αν βρισκόμουν. Δεν είμαι αφελής , ούτε αγνοώ τις συνθήκες , τις διαφορετικότητες ή τις αντιπαλότητες . Κυρίως γνωρίζω ότι καθημερινά κατά κυριολεξία κινδυνεύουν ή αναιρούνται δικαιώματα και θεσμικές κατακτήσεις δεκαετιών. Και στο υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρούμε το καλύτερο , είτε σε νομοθετικές πρωτοβουλίες για αλλαγές , είτε σε καθημερινές δράσεις πχ. δικαστήρια, φυλακές. Για μας η άσκηση πολιτικής είναι απλή υπόθεση. Αρκεί να δουλεύεις πολύ, να μην έχεις εξαρτήσεις, να μην στηρίζεσαι σε παρατρεχάμενους και κολλητούς . Ανοιχτό υπουργείο στους πολίτες αλλά και στον έλεγχο και την κριτική. Η Αριστερά στη γωνία, με καταγγελτικό λόγο, μπορεί να νοιώθει ασφαλής, αλλά δεν απαντά στο αίτημα της κοινωνίας που ζητά λύσεις. Η δική μου συμμετοχή συντάσσεται με τη λογική να συμβάλλω στην προσπάθεια να βρει διέξοδο η χώρα εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου αλλά με την πεποίθηση ότι αυτό πρέπει να γίνει με σεβασμό στον άνθρωπο και τα δικαιώματά του, τα οποία μάλιστα κάθε άλλο παρά είναι στη φροντίδα των δανειστών μας, γι αυτό και οι δυσκολίες μας είναι μεγαλύτερες.
Σε μια εκδήλωση για τον Λεωνίδα Κύρκο, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει ότι όπως η Χούντα έκανε τους αστούς πολιτικούς να καταλάβουν στο πετσί τους τι πέρναγαν οι αριστεροί τα παλαιότερα χρόνια, έτσι και η Κυβέρνηση Τζανετάκη έκανε τους αριστερούς πολιτικούς να καταλάβουν τις δυσκολίες και τον ρεαλισμό που απαιτεί η άσκηση της εξουσίας. Εσείς πιστεύετε ότι σας ακυρώνει ένα κομμάτι της ιδεολογίας σας η ανάγκη προσαρμογής στον ρεαλισμό της υπουργικής καρέκλας;
Για μένα ρεαλισμός δεν είναι η απεμπόληση των αρχών μου στο κυνήγι του εφικτού. Ρεαλισμός είναι να βλέπεις χωρίς παρωπίδες την πραγματικότητα. Και σήμερα η πραγματικότητα είναι αδυσώπητα σκληρή, μια και δεν αναιρεί μόνο δικαιώματα αλλά θέτει σε διακινδύνευση ακόμα και την επιβίωση ενός ολόκληρου λαού. Επομένως, δεν με κινεί ο ρεαλισμός της καρέκλας αλλά η προσπάθεια μέσα σε μια δύσκολη πραγματικότητα να ανοίξουμε ένα δρόμο που , μακριά από ιδεοληψίες, να αποτρέψει την κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Ιδεολογικά παραμένω στρατευμένος στην αριστερά που σήμερα επιχειρεί να βγει από το περιθώριο και να διαποτίσει με τις ουμανιστικές της αξίες μια Ελλάδα που βρίσκεται σε μεγάλες υστερήσεις, καταβάλλει το τίμημα αλόγιστων δανεισμών και σπαταλών και ήδη βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό πιέσεων από δανειστές και τρόικα. Σήμερα η συμβολή ενός αριστερού , και από υπουργική θέση, αφορά, εκτός από την αναχαίτιση των σκληρών απαιτήσεων της τρόικας, που συνθλίβουν τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα και ακυρώνουν θεσμικές διασφαλίσεις των εργαζομένων και την επιδίωξη αναδιαπραγμάτευσης όρων των μνημονιακών συμβάσεων- νόμων. Ισοδυνάμως πρέπει να αναπτυχθεί πολιτική αποκατάστασης συλλογικών δικαιωμάτων (πχ. μετενέργεια, υπερίσχυση ευνοϊκότερων Σ.Σ.Ε.). Όταν μάλιστα δεν προκαλείται και δημοσιονομικό κόστος. Αυτά είναι τα ελάχιστα που πρέπει να επιδιωχθούν προκειμένου να ανακτηθεί η αξιοπιστία από τους πολίτες προς το πολιτικό σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...