Η Μις Μαρπλ στους Αγώνες
Tου Παντελη Μπουκαλα , kathimerini.gr
Τσεκάρισμα και ξανά τσεκάρισμα στα αεροδρόμια, από βλοσυρούς ένστολους που, καλού κακού, μετράνε σαν εκ προοιμίου ένοχο τον αφικνούμενο, ιδιαίτερα αν έχει μελαψό δέρμα και μιλάει γλώσσα «βαρβαρική». Στους δρόμους κάμερες παντού. Και δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες που διέκοψαν βλαστημώντας τις διακοπές τους σε μέρη που τα επισκέπτεται συχνότερα ο ήλιος ή επέστρεψαν εκτάκτως από το Αφγανιστάν, για να αντιμετωπίσουν σαν πιθανό Ταλιμπάν όποιον αντιβαίνει στον «μέσο ανθρώπινο τύπο». Και επίσης δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί, με τα σκυλιά και τ’ άλογά τους, να τρομάζουν προληπτικώς. Και ο ίδιος ο Τζέιμς Μποντ επί ποδός πολέμου, να αφοπλίζει ψυχολογικά τους «κακούς», θυμίζοντάς τους ότι το Καλό νικάει πάντοτε, χάρη στη ΜΙ6, που έχει στις τάξεις της τον επινοητικότατο παππού Κιου.
Κι ενώ εμείς μπήκαμε σε πολλά έξοδα για κείνο το ρομαντικούλικο αερόστατο, που περνοδιάβαινε πάνω από την Αθήνα μνημονεύοντας το υπερρεαλιστικό «Αργώ ή πλους αεροστάτου» του Ανδρέα Εμπειρίκου, οι Αγγλοι αποδείχθηκαν οπαδοί του ρεαλισμού και δη του μιλιταριστικού: Εγκατέστησαν συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων εδάφους-αέρος στις ταράτσες κατοικημένων κτιρίων που είχαν την ατυχία να γειτονεύουν με αγωνιστικούς χώρους. Αν ρωτήθηκαν οι ένοικοι; Οσο και οι Κινέζοι που ζούσαν σε φτωχόσπιτα κοντά σε στάδια και υποχρεώθηκαν να φύγουν. Κι όταν οι πυραυλόπληκτοι Λονδρέζοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, είδαν να βαραίνει στη ζυγαριά της το «εθνικό συμφέρον»...
Θα πείτε, εδώ φτάσαμε εμείς, το 2004, στα όρια της αντιτρομοκρατικής παράνοιας, παρότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είχε προκαλέσει σοβαρή εχθρότητα· ε, έπρεπε κάπως να βοηθήσουμε τη χειμαζόμενη Ζίμενς. Τι θα έκαναν λοιπόν οι Βρετανοί (οι Αγγλοι μάλλον, αφού οι Λονδρέζοι γκρινιάζουν με τους Σκωτσέζους και τους Ουαλλούς αθλητές που δεν τραγουδούν τον εθνικό ύμνο), οι οποίοι και αφορμές πολλές έχουν δώσει σε ποικίλους φιλέκδικους και σοβαρά τρομοκρατικά πλήγματα έχουν υποστεί στην ίδια την πρωτεύουσά τους; Μετέτρεψαν σε στρατοκρατούμενη πόλη το Λονδίνο, αναγκάζοντας αρκετούς μόνιμους κατοίκους του (όπως είδαμε σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ) να φύγουν, για να περάσουν τον Αύγουστο σε πιο ήρεμες ζώνες του πλανήτη. Η ολυμπιακή εκεχειρία δεν φαίνεται να αφορά ούτε καν τη διοργανώτρια πόλη.
Κι ωστόσο, κανένα σατανικό σχέδιο δεν χρειάζεται για να αποδειχθεί τρωτό και το πιο καλά επεξεργασμένο σύστημα ασφαλείας. Το έδειξε ο πιτσιρικάς που πήγε Μάντσεστερ-Ρώμη δίχως εισιτήριο και διαβατήριο. Το ξανάδειξε η νεαρή εθελόντρια που παρέλασε σαν οιονεί επικεφαλής της ινδικής αποστολής, Με τη δεκαπεντάλεπτη πανηγυρική παρουσία της εξέθεσε τους ευφυέστερους αντιτρομοκρατικούς εγκεφάλους της Δύσης. Τι συμπέραναν; Οτι πρέπει να αναθέσουν την υπόθεση στη Μις Μαρπλ. Μόνο που ήταν ήδη απασχολημένη: Είχε αναλάβει να βρει τα μυστηριωδώς απολεσθέντα κλειδιά του Γουέμπλεϊ.
Tου Παντελη Μπουκαλα , kathimerini.gr
Τσεκάρισμα και ξανά τσεκάρισμα στα αεροδρόμια, από βλοσυρούς ένστολους που, καλού κακού, μετράνε σαν εκ προοιμίου ένοχο τον αφικνούμενο, ιδιαίτερα αν έχει μελαψό δέρμα και μιλάει γλώσσα «βαρβαρική». Στους δρόμους κάμερες παντού. Και δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες που διέκοψαν βλαστημώντας τις διακοπές τους σε μέρη που τα επισκέπτεται συχνότερα ο ήλιος ή επέστρεψαν εκτάκτως από το Αφγανιστάν, για να αντιμετωπίσουν σαν πιθανό Ταλιμπάν όποιον αντιβαίνει στον «μέσο ανθρώπινο τύπο». Και επίσης δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί, με τα σκυλιά και τ’ άλογά τους, να τρομάζουν προληπτικώς. Και ο ίδιος ο Τζέιμς Μποντ επί ποδός πολέμου, να αφοπλίζει ψυχολογικά τους «κακούς», θυμίζοντάς τους ότι το Καλό νικάει πάντοτε, χάρη στη ΜΙ6, που έχει στις τάξεις της τον επινοητικότατο παππού Κιου.
Κι ενώ εμείς μπήκαμε σε πολλά έξοδα για κείνο το ρομαντικούλικο αερόστατο, που περνοδιάβαινε πάνω από την Αθήνα μνημονεύοντας το υπερρεαλιστικό «Αργώ ή πλους αεροστάτου» του Ανδρέα Εμπειρίκου, οι Αγγλοι αποδείχθηκαν οπαδοί του ρεαλισμού και δη του μιλιταριστικού: Εγκατέστησαν συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων εδάφους-αέρος στις ταράτσες κατοικημένων κτιρίων που είχαν την ατυχία να γειτονεύουν με αγωνιστικούς χώρους. Αν ρωτήθηκαν οι ένοικοι; Οσο και οι Κινέζοι που ζούσαν σε φτωχόσπιτα κοντά σε στάδια και υποχρεώθηκαν να φύγουν. Κι όταν οι πυραυλόπληκτοι Λονδρέζοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, είδαν να βαραίνει στη ζυγαριά της το «εθνικό συμφέρον»...
Θα πείτε, εδώ φτάσαμε εμείς, το 2004, στα όρια της αντιτρομοκρατικής παράνοιας, παρότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είχε προκαλέσει σοβαρή εχθρότητα· ε, έπρεπε κάπως να βοηθήσουμε τη χειμαζόμενη Ζίμενς. Τι θα έκαναν λοιπόν οι Βρετανοί (οι Αγγλοι μάλλον, αφού οι Λονδρέζοι γκρινιάζουν με τους Σκωτσέζους και τους Ουαλλούς αθλητές που δεν τραγουδούν τον εθνικό ύμνο), οι οποίοι και αφορμές πολλές έχουν δώσει σε ποικίλους φιλέκδικους και σοβαρά τρομοκρατικά πλήγματα έχουν υποστεί στην ίδια την πρωτεύουσά τους; Μετέτρεψαν σε στρατοκρατούμενη πόλη το Λονδίνο, αναγκάζοντας αρκετούς μόνιμους κατοίκους του (όπως είδαμε σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ) να φύγουν, για να περάσουν τον Αύγουστο σε πιο ήρεμες ζώνες του πλανήτη. Η ολυμπιακή εκεχειρία δεν φαίνεται να αφορά ούτε καν τη διοργανώτρια πόλη.
Κι ωστόσο, κανένα σατανικό σχέδιο δεν χρειάζεται για να αποδειχθεί τρωτό και το πιο καλά επεξεργασμένο σύστημα ασφαλείας. Το έδειξε ο πιτσιρικάς που πήγε Μάντσεστερ-Ρώμη δίχως εισιτήριο και διαβατήριο. Το ξανάδειξε η νεαρή εθελόντρια που παρέλασε σαν οιονεί επικεφαλής της ινδικής αποστολής, Με τη δεκαπεντάλεπτη πανηγυρική παρουσία της εξέθεσε τους ευφυέστερους αντιτρομοκρατικούς εγκεφάλους της Δύσης. Τι συμπέραναν; Οτι πρέπει να αναθέσουν την υπόθεση στη Μις Μαρπλ. Μόνο που ήταν ήδη απασχολημένη: Είχε αναλάβει να βρει τα μυστηριωδώς απολεσθέντα κλειδιά του Γουέμπλεϊ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...