Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Τα ερωτήματα πολλά 

H ΔΗΜΑΡ πριν τις εκλογές του Μαίου ζήτησε από τους πολίτες να της δώσουν τη δύναμη  ώστε να   να οδηγηθούμε σε προοδευτική κυβερνητική λύση. Η αλλαγή συσχετισμών φέρνει και αλλαγή πολιτικών τόνιζε ο πρόεδρος του κόμματος στις ομιλίες του χαρακτηρίζοντας  «αρχιτέκτονες του χάους», το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ που τώρα «ζητούν συγχωροχάρτι» και κινδυνολογούν»Προειδοποιούσε δε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ «για τον κίνδυνο» να ψηφίσουν «την Κυριακή το κόμμα τους και τη Δευτέρα να βρεθούν με πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά».


Μετά το αποτέλεσμα της 5ης Μαίου , ο Φ.Κουβέλης τόνισε και μάλιστα δύο φορές στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας  ότι σε κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν θα συμμετάσχει η ΔΗΜΑΡ.

Στελέχη του κόμματος αμέσως μετά τις εκλογές του Μαίου , στο ερώτημα γιατί δεν μετείχε το κόμμα σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ απαντούσαν ότι το σχήμα αυτό θα ήταν ετεροβαρές χωρίς τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ  γιατί η ΔΗΜΑΡ  είχε 6,11%.

Στην πορεία προς τις εκλογές του Ιουνίου το σύνθημα ήταν "Εντολή για λύση" σε προοδευτική κατεύθυνση. Ο Φ.Κουβέλης σε όλες τις ομιλίες του τόνιζε ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του να μην μείνει ακυβέρνητη η χώρα , προτάσσοντας όμως 2 αδιαπραγμάτευτους όρους :

1) Παραμονή στην ευρωζώνη και το ευρώ και

2)Σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο με άμεσες προτεραιότητες την κατάργηση του νόμου που μείωσε τους κατώτατους μισθούς και επαναρύθμιση των εργασιακών σχέσεων – επαναφορά της μετενέργειας, σε συνδυασμό με ένα διαφορετικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και  την επαναδιαπραγμάτευση για την επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής σε συνεργασία με φερέγγυα πρόσωπα.

Την επομένη των εκλογών της 17ης Ιουνίου από  τα περισσότερα  ΜΜΕ έβγαινε η βεβαιότητα  ότι η ΔΗΜΑΡ  θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ  , κάτι που τελικά έγινε και μάλιστα από την πρώτη διερευνητική εντολή του προέδρου της Δημοκρατίας στον κ.Σαμαρά.

Εδώ προκύπτουν ερωτήματα όπως :

Γιατί τέτοια βιασύνη και πρεμούρα από μέρους της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση ουσιαστικά της Ν.Δ στην οποία συν τοις άλλοις είναι υπουργοί κορυφαίοι της κυβέρνησης Καραμανλή όπως οι κ.κ Στυλιανίδης , Π.Παναγιωτόπουλος κλπ από τη στιγμή που Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση έχοντας πάνω από 151 βουλευτές ;

Δεν θα μπορούσε να περιμένει να ολοκληρωθεί ο κύκλος των διερευνητικών εντολών και εκεί να αξιολογήσει τα δεδομένα και να τοποθετηθεί υπεύθυνα τόσο απέναντι στη χώρα όσο και στους πολίτες που την ψήφισαν;

Γιατί τώρα το κυβερνητικό σχήμα δεν είναι ετεροβαρές με τη Ν.Δ να έχει σχεδόν 30% ενώ το Μάιο που είχε περί το 18%  ήταν ; 

Γιατί αυτή η κυβέρνηση να πετύχει ενώ στηρίζεται βάσει των συσχετισμών στους αρχιτέκτονες του χάους ,σε αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα δηλαδή τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (η ΔΗΜΑΡ όσο και αν έχει την πρόθεση δύσκολα θα επηρεάσει στην πράξη και όχι στα γραπτά ,πολλαπλάσια του 6,25% της εκλογικής της δύναμης) ;

Που πήγε η 2η κόκκινη γραμμή για σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο που είχε ως προτεραιότητα  την κατάργηση του νόμου που μείωσε τους κατώτατους μισθούς και επαναρύθμιση των εργασιακών σχέσεων – επαναφορά της μετενέργειας ,κάτι που θα εξεταστεί από Σεπτέμβριο  όπως είπε η κυβέρνηση , ενώ γίνεται πάρτι σε μειώσεις μισθών και μετατροπή συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα ; 

Τα φερέγγυα πρόσωπα τι απέγιναν ; Μήπως ξαφνικά έγιναν φερέγγυοι οι κ.κ Σαμαράς και Βενιζέλος ;

Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα στα οποία θα έπρεπε ήδη να έχει απαντήσει επίσημα το κόμμα της ΔΗΜΑΡ τόσο στα μέλη του όπως και στους πολίτες που το εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους.
Εως ότου γίνει αυτό ο καθείς όσο καλόπιστος και αν είναι , δεν μπορεί να προσπερνάει αδιάφορα το κάλεσμα του κ.Βενιζέλου στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ προς Δημοκρατική Αριστερά και Οικολόγους για ένα συνασπισμό τύπου "ΕΛΙΑΣ".

Αντιγράφω απόσπασμα από την ιστοσελίδα www.real.gr : "Μπορεί να εξαφάνισε από τον λόγο του τον όρο «Κεντροαριστερά» που «παραπέμπει στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης», όπως έλεγαν συνεργάτες του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος όμως πρότεινε χθες τη δημιουργία ενός συνασπισμού όμορων με το ΠΑΣΟΚ πολιτικών χώρων στα πρότυπα της ιταλικής «Ελιάς» του Ρομάνο Πρόντι. Αυτό πρακτικά, σημαίνει τη διατήρηση της αυτονομίας, όσο και της «ταυτότητας» κάθε κόμματος, αλλά την εκλογική συνεργασία στο μέλλον, μέσα από διαδικασίες ισότιμου διαλόγου ασφαλώς. 

Παίρνοντας τον λόγο αμέσως μετά ο Γραμματέας της Δημοκρατικής Αριστεράς Σπύρος Λυκούδης - που παραβρέθηκε στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ εκπροσωπώντας τον Φώτη Κουβέλη και τη ΔΗΜΑΡ - δεν σήκωσε απλά το γάντι. Η δική του πρόταση ήταν πολύ πιο... προωθημένη, καθώς διέγνωσε την ανάγκη μίας μεγάλης παράταξης της Αριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, με ανοιχτό διάλογο και χωρίς προϋποθέσεις. Θετική, αν και πιο συγκρατημένη, ήταν η στάση των Οικολόγων Πρασίνων. «Στο συνέδριό μας αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ όπως ήταν. Αλλάξτε, γίνετε το κάτι άλλο και είμαστε εδώ», είπε εκπροσωπώντας το κόμμα ο Γιώργος Λυρατζάς.
"
Λέτε το ανωτέρω απόσπασμα από το ρεπορτάζ του real.gr (αλλά και παρόμοια άλλων ΜΜΕ)  να δίνει μια απάντηση στα ερωτήματα που τίθενται παραπάνω και η σπουδή για άμεση συμμετοχή στην κυβέρνηση να είναι αποτέλεσμα μιας ευρύτερης στρατηγικής επιλογής ανθρώπων που αναθάρρησαν από τα εκλογικά ποσοστά και θυμήθηκαν τά παλαιά τους  πολιτικά απωθημένα; 

Υ.Σ 1 : Η τοποθέτηση του Υπουργού Οικονομικών κ.Στουρνάρα στη βουλή δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες σε ότι αφορά στην υποτιθέμινη  σκληρή διαπραγμάτευση για σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο.

Υ.Σ 2 : Όταν μετά από χρόνια ανιδιοτελούς προσφοράς οι ... Μπαγεώργοι ...αποχωρούν ,μάλλον είναι η ώρα να ξαναμετρηθούμε και να αναμετρηθούμε με τη νέα πραγματικότητα οι της Δημοκρατικής Ανανεωτικής Αριστεράς.

Σταύρος Μπούρπουλας 
Εις εκ των συνιδρυτών της ΔΗΜΑΡ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας την γνώμη σας...