Η συζήτηση στη Βουλή για τις Προγραμματικές Δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ήταν απογοητευτική. Ο Τσίπρας τραγούδησε το «μην πουλήσετε, θα σας στείλω φυλακή» και οι άλλοι, με πρώτον τον Σαμαρά, χόρεψαν στο ρυθμό του. Είχε διαπιστωθεί από την προεκλογική περίοδο, αλλά τώρα πια είναι ολοφάνερο: ο Τσίπρας μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ’70, επιδιώκοντας να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ την αλματώδη εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, λέει «όχι σε όλα», καταγγέλλει τα πάντα, τα θέλει όλα κρατικά και απειλεί, σε στιλ Ανδρέα, ότι θα ακυρώσει ό,τι κάνει η κυβέρνηση και (ξεπερνώντας τον Ανδρέα) ότι θα στείλει στη φυλακή όσους υπογράψουν «ξεπουλήματα».
Μπορεί η τακτική αυτή να του βγεί, μπορεί και όχι. Το 2012 δεν είναι 1980. Όμως, ακόμη κι αν του βγεί, αν η κυβέρνηση Σαμαρά αποτύχει και κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει σύντομα, το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που φαντάζονται ο Τσίπρας και οι συν αυτώ. Θα κληθούν να διαχειριστούν την (τυπική πλέον) χρεοκοπία της χώρας, στο τελευταίο της στάδιο. Αν δεν πουληθεί τίποτα, η χώρα θα ξεμείνει από έσοδα και τότε θα συμβεί το εξής απλό: ή θα αναζητηθούν έσοδα από νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή θα βαρέσει κανόνι. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.
Από την άλλη πλευρά ο Σαμαράς πληρώνει την προεκλογική αμετροέπειά του. Τότε που έλεγε ότι θα αποκαταστήσει τις κατώτατες συντάξεις και θα επεκτείνει το επίδομα ανεργίας, χωρίς να υπολογίσει το ενδεχόμενο να μην έχει πόρους. Ελεγε, επίσης, ότι θα κάνει την περίφημη επαναδιαπραγμάτευση, χωρίς να έχει εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη κάποιων βασικών παικτών από την Ευρώπη. Τώρα τα βρίσκει μπροστά του. Τηρουμένων των αναλογιών, παθαίνει ο,τι έπαθε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος στην αντιπολίτευση έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά, αλλά όταν ήρθε στην κυβέρνηση άρχισε να κόβει μισθούς και συντάξεις.
Για μια χώρα ποτέ δεν είναι η τελευταία ευκαιρία της. Όμως, αυτή τη φορά ίσως η φράση να αποδίδει πλήρως την πραγματικότητα. Αν αποτύχει και η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση, κάποιοι ευρωπαίοι μας περιμένουν στη γωνία. Η Ελλάδα θα καταστεί το εξιλαστήριο θύμα για να «συνεστιστούν» άλλες, μεγαλύτερες «άσωτες» χώρες. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Και ο Σαμαράς, για να μην αναζητεί άλλοθι στην υπονόμευση του Τσίπρα. Η αντιπολίτευση κάνει τη δουλειά της και θα κριθεί. Την ευθύνη για ο,τι συμβεί την έχει, πρωτίστως, η κυβέρνηση.
Αλλά και οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Ενδεχόμενη παταγώδης αποτυχία της σημερινής κυβέρνησης μοιραία θα οδηγήσει την Ελλάδα στη μόνη λύση που απομένει σε μια χρεοκοπημένη χώρα, την αλλαγή νομίσματος. Αλλά τότε ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ θα κληθούν να διαχειριστούν μια μη διαχειρίσιμη κατάσταση. Νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν γι’ αυτό λένε σήμερα όσα λένε;
Συνήθως «η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης».